Toilet, beyond the texts.|| l.s

1

"Neden buradasın ki?"

Neden oradaydım ki? Haklılardı. Orada olmam saçmalıktı. Orada yer edinebileceğimi düşünmem saçmalıktı. Çelimsizin tekiydim. Bacaklarım titrer, kollarım bir şeyi tutamaz, hedefe doğru da vuramazdım. Kimsenin bilmediği de yoktu bunları.

Aslında, zorbaların hedefi değildim. Hatta sevilen biriydim. Yine de üzülmüştüm. Çünkü kendime olan inancım ve umudum bir cümleyle yerle bir edilmişti. Bu üzüntümü de kimseye gidip anlatamazdım. Etrafta pek öyle bir arkadaşım yoktu. Ya da şöyle de diyebilirdim, arkadaşa ayıracak zamanım yoktu.

Aptal futbol takımı.

Beni bir gün almadığınız, hatta seçmelerde bile izlemediğiniz için pişman olursunuz umarım. Futbolda kötü olsam bile beni aşağıladığınız için kendinizden utanırsınız umarım.

Burnumu çektim ve hastane gibi kokan hırkamla gözyaşlarımı sildim. Ağlak, aptal Louis.

Gerçekten, neden oradaydın ki? Orada olmasaydın, çiş kokan bu iğrenç okul tuvaletinde bebek gibi ağlıyor olmazdın. Kendime acımazdın. Daha da kötüsü, kendine olan inancının başkalarının sana acıdığı için sana torpil uygulayabileceklerini düşündüğünden kaynaklandığını düşünmezdin. Fakat işte buradaydık. Futbol takımının beni kabul edebileceğine dair inanılmaz ümidim beni hayal kırıklığına uğratmıştı.

Nihayet başımı pantolonumun yırtık dizlerinden kaldırdım kalkmak üzere kapının kilidine uzandım. Diğer elimle de yere attığım sırt çantamı alırken kilidin yanındaki yazıyı fark ettim.

"Çok umutsuzum ve arkadaşım yok. Bazen konuşacak birine ihtiyaç duyuyorum."

Ve altında bir telefon numarası. Çok umutsuzum ve arkadaşım yok... Sözler oldukça tanıdıktı ya? Günlüğüme karaladığım zırvalıklara benziyordu. Yalnızdım. Umutsuzdum. Az önce de dayak niteliğinde birtakım sözler duymuştum.

Benim de konuşacak birilerine ihtiyacım var. Neden olmasın?

Telefonumu çıkardım ve numaraya bir mesaj attım:

"Merhaba."

-

Öncelikle merhaba.
Şimdi yıllar sonra bunu niye yazıyorsun diye soracak olursanız...
Texting hikayemin konusunu seviyordum ama gerçekten beş altı yıl önce yazdığım için kendimde beğenmediğim çok şey vardı ve asıl kurgumu bir texting'e harcamış olmaktan pişmanlık duyuyordum. Son birkaç aydır buraya dönüş yaptım ve pişmanlığımı gidermek istedim. Bu yüzden bunu yazmaya karar verdim!

Bölümleri çok uzun tutmayı düşünmüyorum ama olayların arka planına bu kitapta değineceğim. Mesajlaşmalara da büyük ihtimalle daha az yer vereceğim.
Umarım beğenirsiniz!