𝐅𝐔𝐓𝐔𝐑𝐄 𝐌𝐀𝐋𝐅𝐎𝐘「ᴅʀᴀᴄᴏ ᴍᴀʟғᴏʏ」

Bölüm 21

"I love you Mrs.Malfoy."

11 Eylül 2010

Estella tanıdık duvarların arasındaydı yine. Değişmiş, başkalaşmış hali değildi. Bu eve adımını attığı ilk haldeki gibi gözüküyordu. Soğuk, asil ve bir yandan tüyler ürperticiydi. Bu duvarların arasında büyüdüğünü düşündükçe evi yeniden restore ettikleri için kendini kutluyordu, kendi çocukları bu atmosferde büyümek zorunda kalmamıştı.

Arkasından gelen nefes sesini hissedince "Sirius." dedi farkındalıkla. "Beni böyle rüyalarıma çağırmak yerine hayalet olup peşime takılmanı tercih ederim."

"Ben olduğumu nasıl anladın!" diye sordu adam şaşkınca. Estella yüzünü ona çevirip gülümsedi. "Farkındaysan eğer bu benim rüyam, her şeyi sezebilirim." Sirius'un yanındaki babasını da görünce gülümsemesi genişledi.

"Kızım bir dahi." dedi Regulus. "Merlin, umarım Scorpius ve Regulus zekasını senden almıştır."

"Draco da salak sayılmaz." Birlikte salona geçtiler. Sirius ve Regulus şöminenin önünde ayakta dikiliyordu, Estella rahatça koltuğa oturdu. "Bir daha sizi göremeyeceğimi sanıyordum."

"Açıkçası ben de." dedi Sirius. "Ama bize ihtiyacın olduğunda yanına çağırıyorsun."

Estella kaşlarını çattı, anlamamıştı. Rüyasını ilk gördüğünde babasının mektubunu yeni okumuştu ve ona olan yoğun özlemini hissediyordu ancak şimdi onlara ihtiyacı olduğunu düşünmüyordu. 

En azından eskisinden daha yoğun bir ihtiyaç değildi.

"Konuşmak istediğin bir şey var sanırım." dedi Regulus. Estella başını iki yana salladı. "Aslında... Yok." dedi. "Neden sizi çağırdığımı anlayamıyorum."

"Buradaki tek zeki ben miyim?" diye sordu Sirius ve koltukta yeğeninin yanına oturdu. "Bizi çağırdın çünkü o kadar mutlusun ki senin mutluluğunu gördüğümüzü bilmek istedin. Senin için endişelenmediğimizi bilmeye ihtiyacın vardı."

"Ben her zaman Estella için endişeleniyorum." Regulus sırıttı. "Babasıyım sonuçta."

Cadı gülümsedi ve babasına baktı uzun uzun. "Regulus sana benziyor." diye mırıldandığında babasının gri gözleri kendisine dönmüştü. "Neredeyse aynısınız."

"Biliyorum." Kızının yumuşak saçlarını okşadı. "İsmimi oğluna verdiğinde iftihar ettim, cidden."  Sonra gülümsedi. "Umalım da kaderi benimkine benzemesin."

"Burada kara mizahları yalnızca ben yaparım." dedi Sirius araya girerek. Estella'nın hüzünlenmemesi için araya girmişti, en azından cadı öyle hissediyordu. "Tüle düşüp ölen benim."

Başını iki yana salladı cadı, kocaman adamlardı ikisi de ama adam olmuyorlardı. "Draco ile mutlu olmana sevindim." dedi Sirius. "Bana bunu bir daha söyletme sakın."

"Söyletmem."

Bir süre sessiz kaldılar. Estella iç çektiğinde Regulus söze daldı. "Seninle gurur duyuyoruz küçük yıldız." dedi. "Çok iyi bir anne, arkadaş ve savaşçı oldun."

"Öyle mi gerçekten?"

"Tabii ki öyle!" dedi Sirius hevesle. "Muhteşem iki çocuk yetiştirdin. Benim favorim Regulus tabii Scorpius aynı babası ama ikisi de iyi gidiyor. Ayrıca tüm arkadaşlarına destek oldun bunca zaman, hatta kocanı bile iyileştirmeyi başardın. Harry ile birbirilerinin gırtlaklarına çökmeden konuşabiliyorlarsa bu senin sayendedir."