AUTHOR NOTE:
Heyss guys almost 1year akong hindi nag update… nilagay ko na AUTHOR note ko bago mag simula ang CHAPTER na toh…
Let's as read this chapter until the end and may isa pa akong ipupublish pa akong part after this chapter.
Sana basahin nyo hanggang dulo.
CHAPTER 30
Maxine POV
Hawak ko ang cellphone ko ngayon. Nanginginig ang mga kamay ko dahil sa takot.
Takot na mula sa nabasa kong text.
[Roxanne nakapalibot na ang mga tauhan ko sa bahay ng mga anak mo… isang utos ko lng mawawalan ka na ng anak] natatakot ako baka hindi ko na maabutan ang mga anak ko.
[Bibigyan kita ng 3hrs para bumalik… kung hindi mag paalam ka na sa mga anak ko] ngayon hindi ko na alam ang gagawin ko.
Kapag umalis ako baka pagdating ko don hindi ko na sila maabutan pa.
Kung mag stay naman ako hindi ko na sila makikita.
Naguguluhan nako hindi ko alam anong gagawin ko.
Bakit ba parang pinag lalayo talaga kame mag iina…
Nagulat ako ng biglang may humawak sa braso ko.
"Max… baket? May problema ba?" Nag aalalang tanong sakin ni Zack.
Hindi ko alam kung sasabihin ko na sa kanya ang natanggap kong text.
"Zack… kinakabahan ako baka hindi na natin maabutan mga bata" deretsong sagot ko sa kanya.
"Shhh… wag kang mag isip ng ganyan nandon si Kyle at kinakausap na si clarence para mailipat sila ng lugar" nakahinga naman ako ng maluwag.
"At isa pa may mga naka pa Libot na tauhan namin don para masiguradong ligtas ang mga bata" nakahinga naman ako ng maluwag dahil sa mga sinabi nya.
Alam nya talaga kung ano ang mag papagaan mg loob ko pero kahit saglit ko pa lng nakakasama si carl alam kong may plano sya.
Kilala ko sya sa sandaling panahon na yon alam kong gagawin nya lahat makuha lng ang gusto nya.
Kaya nga nya ako nakuha dahil ginamit nya ang amnesia ko.
Pero mas matiwala ako kay Zack dahil alam kong hindi nya pababayaan ang mga anak namin.
"Wag kang mag aalala walang mangyayareng masama sa mga anak natin" sabay yakap sakin na sinuklian ko naman ng yakap din.
Ilang segundo lng tinagal non at sya na unangbumitaw sa pag kakayap namin sa isat isa.
"Tara na baka mahuli pa tayo" tumango naman ako at sabay kame nag lakad papunta sa labas ng bahay na ito.
Paglabas namin ng pintuan naghihintay na ang kotse na mag hahatid samin papuntang airport.
Private plane gagamitin namin.
Pero habang na sa kotse kame hindi talaga maalis sa isip ko ang mga sinabi nya.
Na patingin ako kay Zack na NASA gilid ko naka focus sya sa daan at nakikiramdam sa paligid. NASA tabi ng driver si Renz na nakita din na nakikiramdam at pahinga linga sa paligid.
Double ang pag iingat nya dahil kasama ako. Walang nag sasalita samin dahil lahat kame nakikiramdam baka may biglang bumulaga samin.
"Zack" pag putol ko sa katahimikan.
