Psychotic but Romantic 2 (COMPLETED)

16 Played

SHERI JEN HEARWHILM's POV

There's a storm. A strong one. Sinabihan ko ang driver ng tricycle na itigil ako sa pinakamalayong lugar. But we couldn't make it because of the current storm. Kaya itinigil nya nalang ako rito sa isang lumihan. Marami-raming tao dahil mukhang stranded rin. I couldn't even finish my bowl dahil panay ang pag-iisip ko sa kalagayan ni Jrey.

I won't be lying a small part in me wanted to go back but a huge part in me wanted to leave and go to my real home.

"Hala ang mamahalin naman ng kotseng iyan? Kanino yan?"

"Sino kayang may-ari? Artista ba?"

The people were buzzing around over some black ferrari. Nangunot ang noo ko.. Theres a lot of ferraris out there pero bakit iba ang kutob ko sa isang to? I even stood up to see the plate number at halos kumawala ang puso ko ng makilala ito.

But my mind is puzzled. Why is he here?? Alam ba nya? Is he here to save me?

Zero went out of his car and he looked cool habang naglalakad sa ulan. Pumasok sya sa lumihan at seninyasan ang waitress. I was about to approach him but he went to the toilet. I followed him ngunit nanlamig ako sa narinig kong kausap nya sa phone.

"Why let her get away dude? Are you even telling me the truth or you dont want to share her with me?."

"You're bleeding? Is it serious? Dammit! If you're dying you should have told me first!"

"Damn that bitch, she's a killer now huh? I'll kill her in bed."

Those were the ruthless words I heard from him. All along magkasabwat sila.. They made me a fool. Dammit!

I covered my mouth so I wont make a sound until he went out saka palang ako napaiyak ng todo. Foolish me for falling on their trap!

Pagkalabas ko ng lumihan ay tumigil na ang ulan, even the ferrari is nowhere parked.

"Excuse me" napatingin ako sa lalaking lumapit. A typical probinsyano guy but this one looked handsome, minus sa pananamit.

"Kanina pa kita napapansin, mukhang may pinagdadaanan ka.. Baka kasi may maitulong ako?"

I looked at him. "Pwede mo ba akong ihatid?"

Sakay ang pulang estrada nya ay inihatid nya ako sa apartment building.

"Maraming salamat" magalang kong sabi at tinalikuran ito

"Uy miss sandali! Pwede ko bang hingin ang number mo?"

"Wala akong phone"

"Kung ganon dito ka ba nakatira?" Tanong nya sabay tingala sa lumang apartment building

"Hindi"

"Eh pano tayo magkikita ulit." Kamot sa ulong sabi nito

"Magkikita tayo mamaya." Sabi ko at tinalikuran ito.

Agaw pansin ang itim na ferrari sa labas ng apartment building. I just confirmed it.. Still bestfriends huh? If only I can burn the whole building down.

Nasa loob rin ng jacket ang susi ng kotse ni Jrey. I drive his car pinaharurot iyun sa daan, nakita ko pa ang pick up ng estrangherong naghatid sakin. Linagpasan ko pa ito at lalong pinaharurot ang kotse hangang sa makita ko ang bangin. Mabilis kong binuksan ang pinto ng kotse at tumalon palabas. Nagpagulong gulong ako sa daan at ang kotse ay dumeretso sa bangin. A loud explosion happend.

May tumigil na pick up sa gilid ko. Nakita ko ang nag-aalalang mukha ng estranghero..

I cried endlessly inside his car. Maka-ilang beses itong napapalingon sakin habang ang noo ay nangungunot.

"Sigurado ka bang ayaw mong idaan kita sa hospital?" Tanong nito nang matahimik ako sa paghikbi

"Pupunta ka sa syudad diba? Dun din ang punta ko" giit ko at napatitig sa labas ng bintana

"B-ba't mo ginawa yun? Napakadelikado ng ginawa mo" anya

"Wala kabang ibang kasama na naiwan sa probinsya? Baka akalain nila naaksidente ka at kasamang nahulog sa bangin" dagdag nya nang hindi ako nagsalita muli

"That's the point" mahina kong sabi.

Maghahapon na nang tuluyan kaming makarating sa syudad. It's still 4pm, 6pm ang kadalasang out ni Daddy sa kompanya. I told the stranger to stop me on our company, but of course hindi ko binanggit na saamin yun.

"Alam mo ang weird mo.. Baka pwedeng sa susunod sa normal na sitwasyon sana tayo magkita" anya nang makalabas ako sa pick up

"Salamat sa paghatid sakin." Sabi ko

"Anong pangalan mo?" Tanong nya.

"Sherj.." Napatitig ako sa mukha nya. He looks like a good man, innocent and honest.

"Ako naman si Toro!" Ang weird ng pangalan nya

"Pano ba yan, ayos ka na dito?" Anya at tiningnan ang building sa likod ko

"May kakilala ako dito, um salamat ulit"

"Walang ano man. Sige alis na rin ako, bye." Ngumiti ito at kumaway saakin saka tuluyan nang umalis.

Agad akong pumasok sa building. People were looking at me. Who wouldn't? A dress inserted with a jacket and my hair is in a messy bun. May kaunti pang galos sa binti ko, even my elbow hurts dahil sa paggulong ko sa kalsada buti nalang ay natatabunan ng jacket ko.

"Miss Sherj? Are you okay?" Takang tanong ng secretary ni dad.

Deretso akong pumasok sa opisina at naabutan roon si mommy.

She looked surprised. I immediately run and hugged her tight.

"Anak may problema ba?" She asked

"Hey sweety you're a mess what happend to your vacation with Zero? Nag-away ba kayo?" I stunned when I heard it

"Oh why am I asking, surely nag-away nga kayo. I can tell just by looking at your state right now! you just immediately left him in the island to run back home, tama ba? Anak normal lang na mag-away ang magkasintahan eventually magkakabati rin kayo, just give it a little time. You look worn out, why not head home and rest?" She said that while gently tapping my back. Kumalas ako sa pagkakayakap.

"Or you want to tell me what happend on your little vacation with Zero?" She smiled a bit.

Hindi lang ako ang pinaglalaruan ni Zero. He even decieved my parents too!

"I-i just want to rest.." Nanghihina kong sabi.

"I came here with a driver. You should head to the parking lot naron si Rolly. Sasabay nalang ako pauwi sa daddy mo. He's in a meeting right now."

I bit my lip at napatango nalang. My parents liked Zero so much kahit nakalagalit man ng husto ang kagaguhan nya, ayokong ma disappoint sila. It'll break their heart, I'll let them know in time.