ရွင္းခ်န္တေယာက္
လူနာေတြကို လိုက္စစ္ေဆးေပးရင္း
ေနာက္ဆံုးက်နိတဲ့ VIP အခန္းသာ
ဝင္ၾကည့္ရေတာ့မွာ မလို႔ ဝင္လာလိုက္သည္။
အထဲမွာ
လူနာက သတိရေနၿပီ
ထိုင္ေတာင္ ထိုင္ေနၿပီဆိုေတာ့ အြန္းးး
အဆင္ေျပပါတယ္ေလ။
တံခါး မွန္ကေန အေျခအေနကို သံုးသပ္၍
အထဲဝင္ဖို႔ ျပင္လိုက္သည္။
"ေဒါက္ ေဒါက္"
"ဘယ္သူလဲ "
"လူနာကို လာစမ္းသပ္တာပါ"
"ဝင္ခဲ့"
ရိေပၚတေယာက္ ျပတင္းေပါက္ဘက္လွည့္ကာ
ထိုင္ေနရင္း
ဆရာဝန္ လာတဲ့ အသံၾကားတာ မလို႔
လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဆြဲႀကိဳး ဂ်ဴတီကုတ္ဒ္ေအာက္က
ဆြဲႀကိဳးက
"ေဟ့ ေကာင္ေလး ေနရတာ သက္သာရဲ႕လား "
ေရွ႕ကေန လက္ကို ေဝွ႕ယမ္းျပလိုက္ေတာ့
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ သူ႔ကို ၾကည့္ေနတဲ့
ေကာင္ေလးက
"အဟမ္း သက္သာပါတယ္"
"အြန္း ဒါဆို ေကာ စမ္းသပ္စရာေလးေတြ
ရွိလို႔ ခနလွဲေပးေနာ္"
စမ္းသပ္ေပးေနရင္း ကေန
ကုိယ့္ကို စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးေၾကာင့္
လူက ေၾကာက္ေတာင္ ေၾကာက္လာတယ္
သူ႔ လင္လင္ကလည္း ကိုယ့္ကို ၾကည့္ေနတယ္ေလ
မသိရင္ ထသတ္ေတာ့မယ့္ အတိုင္းဘဲ
"ဆရာ ဘယ္ေန႔ ကၽြန္ေတာ္
ေဆးရံုဆင္းလို႔ ရမလည္း"
"၃ ရက္ ၄ရက္ေလာက္ ထပ္ေနၿပီးရင္
ဆင္းလို႔ ရပါၿပီ
ဘာလည္း အိမ္ျပန္ျခင္ေနၿပီလား"
"အြန္း ဟုတိတယ္
ဒါနဲ႔ ဆရာ့ နာမည္က "
ေရွာင္းက်နိ႔ တေယာက္ သဝန္တိုေနရၿပီ
ေစာနကထိ ရုပ္တည္နဲ႔ babbyက
ဆရာဝန္ေရာက္လာတည္းက
YOU ARE READING
Don't run baby
Fanfictionဦးကို ခ်စ္တယ္ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တာကို ယံုၾကည္ေပးပါ။ yibo ခ်စ္လြန္းလို႔ သဝန္တိုမိတာပါ ။ xiaozhan ေမာင္လို႔ စေခၚတည္းက ကိုယ္က ေမာင္အတြက္ အရာအားလံုး ေပးဆပ္ၿပီးသားပါ။ ကိုယ့္အခ်စ္ေတြကလည္း ေမာင္အတြက္ဘဲ။ Xingchen ကိုကို႔ ကို ခ်စ္တယ္ အျမဲတမ္းခ်စ္တ...
