Yassine & Soufiane

The punishment.

Perspectief Bilal:

We hoorden geschreeuw vanuit het kantoor, het was Yassine.

Zonder te aarzelen rende Soufiane en ik naar het kantoor waarna de rest ons volgden.

Ik duwde de deur open en we keken allemaal vol verbazing naar hoe Baas Yassine vast hield.

Ik zag de woede in Baas zijn ogen.

Eerlijk? Ik zag aan hem dat hij echt woedend was. Zo woedend dat ik aan mezelf begon te twijfelen of ik hem wel kon ompraten zodat hij zich zou kalmeren, zoals ik altijd doe.

Maar dit keer was anders.

What the fuck hebben ze nou weer geflikt. De nieuwsgierigheid werd als maar groter. En zo ook mij geduld.

Ik keek naar Yassine. Ook hij stond op het punt om uit te barstte.

"Wat is hier aan de hand?" Vroeg ik voordat ik hier een bokspartij zou aanschouwen.

"Jou neefje hier heeft een belangrijke regel overtreden." Zei hij terwijl hij hem los liet.

"Zal ik het je neef vertellen of doe jij de eer..Yassine." Zei Baas terwijl hij Yassine bewind aankeek.

Yassine keek Soufiane en daarna gelijk mij aan. En die blik van hem beviel me niet net zoals bij Soufiane.

"Vlak nadat we het geld overhandigd kregen, werden we aangevallen. Ze kwamen onverwachts we konden niks doen." Zei yassine en stopte met praten.

Ik voelde dat er meer achter het verhaal zat. Wat zou Baas zijn woede anders verklaren?

"En wat gebeurde er toen?" Vroeg ik nieuwsgierig.

Yassine keek weg.

"Ik vroeg je wat er daarna gebeurde, antwoordt!" Schreeuwde ik terwijl ik op de deur sloeg.

"Twee meisjes verschenen precies op het moment toen wij dachten dat het over was voor ons. Ze hebben ons gered. We zijn daarna doorgereden naar hun huis en bleven daar overnachten. Ja, ze weten wie we zijn en wat we doen. Maar Soufiane was gewond en-"

"Bek dicht!" Schreeuwde Baas.

"Ik wil het niet meer horen en ik neem aan dat je neef genoeg weet om te kunnen zien wat voor gevaar je bent voor het team." Zei baas terwijl hij met zijn vingers door zijn haren geleed uit radeloosheid.

Ik wist inderdaad genoeg. Ze hebben een belangrijke regel overtreden. Namelijk dat niemand van onze identiteit mag afweten. Wij zijn niet de enige maffia in de buurt. Zodra ze weten wie zij zijn zullen ze er makkelijk achter kunnen komen wie wij zijn. En dan zullen er onbetwijfelbaar doden vallen.

En wanneer dit gebeurd is er dus maar een oplossing om dit te kunnen oplossen, waarvan ik zeker weet dat Baas die als opdracht zal geven zonder te knipperen..

Perspectief Soufiane:

Daar lag de waarheid dan. Het was nu een kwestie van afwachten wat er hierna zou volgen.

Ik verwacht het ergste, en zal er dus niet raar naar gaan opkijken als we eruit liggen en misschien zelfs voor dood worden verklaard.

Het bleef stil.

"Oké, en nu dan!" Riep Yassine geërgerd.

"Ga je me wegsturen? Stuur me weg. Ik geef geen ene fuck."

Ik vraag me af of deze gozer graag dood wilt of wat? Het blijft me verbazen waar hij zijn ballen vandaan haalt om zo'n grote bek te hebben.

Baas begon te lachen. Hij liep naar Yassine en wendde zich 1 cm van hem af.

"Oh nee nee Yassine. Nog beter. Jullie gaan die twee meisjes vinden en hier naartoe brengen. En dan mag jij toekijken samen met je vriend Soufiane, hoe ik een kogel in allebei hun fucking hoofd zal schieten!" Schreeuwde Baas.

Yassine en ik keken elkaar aan.

"Wat?!" Zeiden we tegelijkertijd.

Vergeet wat ik zei over dat ik niet verbaasd zal opkijken.

"Dit kan niet. Oké, we hebben een fout gemaakt. Maar geef ons onze straf. Hou hun er buiten." Gaf ik als argument.

"Doe niet alsof je niet wist dat dit zou gebeuren Soufiane! Je wist het dondersgoed. Van jou had ik dit het minst verwacht!" Riep baas en keek me teleurstellend aan.

Hij had gelijk. Ook al wist ik niet wat de precieze straf zou zijn. Ik kon verwachten dat ik moest uitgaan van het maximale dat we konden krijgen. De hoofdregel hebben we overtreden. Niemand mocht weten wie en wat we doen.

"En als je weigert. Prima! Dan laat ik mensen naar ze zoeken en krijg ik ze toch hier. Het verschil is dat jij hiermee de kans krijgt om je fucking fout te herstellen, die je niet eens verdiend! Zo niet, dan schiet ik jullie samen met hun neer." Zei baas en keek iedereen boos aan met name mij en yassine.

Ik keek Bilal aan. Ook aan hem was te zien dat ook hij geen raad wist hierbij.

"Wat?! Nee! Wie the fuck denk je dat je bent? Als jij denkt dat ik dat ga doen dan-"

"Yassine! Meekomen, nu!" Schreeuwde Bilal tegen Yassine voordat hij weer een nutteloze uitspraak zou leveren.

"Jullie hebben tot 00:00 de tijd om jullie beslissing te maken. Anders niet zal ik ze maar zelf moeten vinden." Riep baas nog.

"Wat zei je?" Zei Yassine en stond op het punt om op Baas af te rennen.

"Yassine ik zei nu! Soufiane jij ook." Riep Bilal.

Met me hoofd gebogen liepen we samen achter Bilal aan..

Wat zal er nu gaan gebeuren? Zullen ze hunzelf boven Yasmine en Soumaya en hun dood laten gaan? Of zal er een oplossing komen? Wordt vervolgd..

Stem op me verhaal! En deel mijn verhaal! Xx!