Parang gusto kong iatras ang ginagawa ko pero andito na e. Pagkamalas-malas nga naman.
Nagpanggap akong kalmado.
Binati niya si Jimin pati ako. Tinanguan ko nalang siya.
"That's how you treat your boss, huh?" Saad niya at umismer.
Ipinagsawalang bahala ko nalang ang sinabi niya. Umupo siya sa tabi ko, feels so awkward.
How can he act like nothing happened 9 years ago?
"Magkakilala ba kayong dalawa?" Takang tanong ni Jimin.
"Hindi. Actually-." Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng magsalita si Jungkook.
"Actually, magkaklase kami nung High school 9 years ago." Bakas sa tono niya na para bang walang nangyari.
Taehyung, kalma.
"Oh so no need na palang ipakilala ko kayong dalawa sa isa't-isa." Saad ni Jimin.
I can't take this anymore. Feeling ko ay babagsak uli ang mga luha ko.
"I have to go. M-may importante muna a-akong gagawin." Saad ko at hindi ko na siya hinayaang sumagot. Dali-dali akong umalis ng restaurant na iyon. Hindi ko muna feel umuwi kaya napagpasyahan kong pumunta muna sa cr.
Sakto at walang tao. Naghilamos ako at tinignan ang sarili ko sa salamin. May luha namang papatak kaya pinusan ko ito.
Nabigla ako ng may pumasok at pagtingin ko sa salamin... si Jungkook. Agad kong pinunasan ang buong mukha ko. Nanatili siyang nakatingin sa'kin. Aalis na sana ako ng bigla niyang i lock ang pinto at hinarangan ang daraanan ko.
"I want you to talk with me." Madiin niyang sabi.
"Para sa'n pa!?" Pasigaw na tanong ko sakanya.
"How can you act like nothing happened 9 years ago?"
Putang...ina.
"Ako pa tlaga ang tinanong mo nyan? Tangina gumising ka nga! Sinaktan mo ako 9 years ago! Sinaktan mo ako, iniwan sa ere. Iniwan na may feelings sayo! Tapos sasabihin at tatanungin mo sa'kin kung bakit umaakto ako na parang walang nangyari 9 YEARS AGO!?" Hindi ko na napigilan ang mga luha ko. Umagos na sila hanggang sa napahikbi ako.
Lahat ng sakit, bumalik. Lahat lahat.
"I-im sorry." Saad niya pero sinamaan ko siya ng tingin.
"How can you say sorry to me? May natitira ka pa bang hiya? Layuan mo ako tutal ayaw mo sakin diba? Tutal ayaw mo sa isang katulad ko diba?!" Sunod sunod na tanong ko.
Akmang yayakapin niya ako pero itinulak ko siya.
"9 years na yun nangyari pero affected pa din ako. Mahal na mahal kita Jungkook. Sobra." Halos mapaos na ako sa huling katagang sinabi ko.
"N-natakot lang-."
"Natakot? Nagawa mo pang matakot? Ako ba hindi, ah? Ako ba hindi? Sinunod ko ang puso ko kasi sobrang mahal kita. At nagsisisi ako dahil sinunod ko ang puso ko."
"I-im sorry. Hindi ko intensyong saktan ka. Im sorry. Im sorry." Paulit ulit niyang sabi at saka niyakap ako.
Hindi na ako nakapagpumiglas dahil sobra na akong nanghihina dahil sa pag-iyak ko.
"Babawi ako, Im sorry. Im sorry baby."
---------
Author niyo umiiyak habang kinikilig. Author niyo sabog na.🤯
JE LEEST
Shyly Inlove with Mr. Jeon || TAEKOOK ✓
Romantiek(COMPLETED) // UNEDITED Please understand that this story is raw and unedited for some reasons. I am happy writing these and will not edit this book even if I mentioned it on the story. Thankyou. • Kim Taehyung, a highschool student. Who want to b...
