Hoofdstuk 4

33 3 1
                                    

Ik wil mijn hand weg halen als ze ineens in elkaar zakt.
Wat doet ze nu dan...

Ik schrok maar ik had haar net op tijd vast.
Waarschijnlijk van de emoties flauwgevallen.

Ik pak mijn telefoon en kijk of er ergens een ziekenhuis in de buurt is.
Tja ik kan haar moeilijk naar mijn huis brengen wat zal ze wel niet denken. Gelukkig is het niet zo ver lopen.

Ze begint nu wel een beetje zwaar te worden dus gooi ik haar over mijn schouders.
Gek dat ze zo lang bewusteloos is.

Even later word ze door de dokter geholpen en heb ik gevraagd of ik haar kon spreken. "Ja natuurlijk maar wel voorzichtig want ze is net wakker,zegt de dokter". Ik bedank hem en loop weg. "Oh en ze heeft een lichte hersenschudding" roep de dokter me nog na.
Raar zeg, hoe krijgt ze dat nou weer voor elkaar.

Op dat moment herinner ik me dat ik haar perongeluk op haar slaap heb geraakt toen ik hem naar achter zwiepte.
Wat stom van me je moet altijd kijken in welke richting je slaat of gooit en er NIEMAND ACHTER JE STAAT. Ik loop naar haar zonder dat iemand me weer ophoud. Dan zie ik haar liggen.
Wat is ze toch mooi.

Ik glimlach als ze haar ogen opent. Ze opent haar mond en ik versta er nauwelijks wat van. "Kan je me ouders bellen", zegt ze nogal zacht. Ik vraag het nummer en laat de mensen aan de balie haar ouders bellen.

Een half uur later:

Ik zie haar ouders naar binnen rennen en ik maak dat ik weg kom.
Ze zien er heel bezorgd uit.

Ik geef een kus op haar wang en ga ervandoor.
Ja ik weet dat dat niet echt gepast is.

Pov Secoiya

Ik open me ogen en zie de schim op nieuw maar met steeds meer details. Maar ik ben te suf om geschrokken te reageren. Ik krijg het met moeite uit mijn mond dat hij mijn ouders moet bellen. Ik zie dat hij wel moet nadenken over wat ik nou werkelijk heb gezegd.
Waarom loopt hij nou weg.

Ik zie dat hij weer terug komt hij houdt mijn hand vast en de tijd gaat voorbij en ik hoor daarna mijn ouders ik kijk naar links en zie ze aan komen rennen. Opeens is mijn hand wat kouder ik kijk weer naar rechts maar word stevig door mijn ouders geknuffeld.

''Waar was je nou, wat is er gebeurd''

Ik hoor eigenlijk nauwlijks van wat ze zeggen. En zie hem weg lopen.
Waarom gaat hij weg...

What happendWhere stories live. Discover now