🖤9🖤

402 27 21
                                    

San obudził się, słysząc alarm

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

San obudził się, słysząc alarm.

Nadal był na uniwersytecie, więc musiał uczęszczać na zajęcia często studiować najwięcej o sztuce. Uwielbiał rysować i studiować.

Wstał i przygotował się wiedząc o tym
że Wooyoung będzie na niego czekał, ponieważ studiowali to samo.

Hongjoong był już gotowy i zrobił
śniadanie, ponieważ nadeszła jego kolej, aby to zrobić. San chętnie wziął kanapkę i pożegnał się z Hongjoongiem, bo nie chciał się spóźnić, a tak sie stanie jeśli się nie pospieszy.

Kiedy przybył do szkoły przed nim zatrzymał się biegnący Wooyoung.

– Sanni, co tak szybko idziesz?

– Nie chce się spoźnić? – Starszy chłopiec uśmiechnął się i Wooyoung klepnął go w ramię, gdy podeszli do klasy.

To było całkiem interesujące
oboje uwielbiali omawiać różne znaczenia i działanie każdego z
obrazów, który widzieli.

Kiedy skończyły się zajęcia, weszli do
kawiarni, jak zawsze, żeby trochę porozmawiać.

– Więc idziemy na plażę w przyszłym tygodniu. Jesteś gotowy? – zapytał San, a Wooyoung lekko się zarumienił.

– Cóż… Honjoong też tam będzie, więc chcę iść na zakupy – Wooyoung upił łyk mrożonej kawy, a San naśladował go.

– Właściwie... ja też potrzebuję nowych rzeczy. – Powiedział.

Jego stroj do pływania prawdopodobnie był już za krótki i widać by było jego tatuaż i chciał mieć też coś ładniejszego.

Postanowili razem robić zakupy.
Wooyoung wybrał różowawe spodenki, podczas gdy San wybrał fioletowe.

San upewnił się, że zakryły jego tatuaż
kupił też koszulki, bo nie chciał pokazywać swojej szczupłej talii innym, jest to dla niego niekomfortowe.

Kiedy skończyli kupować wszystko co potrzebowali, wrócili do swoich domów.

Hongjoong wydawał się spać cały czas, a Seonghwa był zajęty wykonywaniem swojego zadania.

*

Dni mijały szybko i nadeszła ich mała wycieczka

W międzyczasie San i Seonghwa nadal wysyłali do siebie SMS-y prowokujące teksty i obrazy, a Sana coraz bardziej pociągał Seonghwa.

Bał się, że może stracić kontrolę gdy zobaczy ciało półnagiego Seonghwy w
wodzie i mokrymi włosami, ale
powiedział sobie, że da radę.

Kiedy poszli na plażę, cała czwórka
weszła do kabiny, ale Wooyoung i San uparpi się, że zaczekają na Hongjoonga
i Seonghwe, aż skończą się rozbierać i
kiedy obaj starsi opuścili kabinę. Wooyoung i San zaczęli się przebierać.

Wooyoung już się ubierał, ale San zostawił koszulkę w samochodzie, więc musiał iść z powrotem i przynieś jego ubrania.

Kiedy przybył do garderoby Wooyoung
był już przebrany i zamknął swoją szafkę

– Poczekam na ciebie Sani, pospiesz się, ide na górę. – Wooyoung wziął telefon i wyszedł z garderoby.

Drugi chłopak zaczął się rozbierać i kiedy założył strój, zauważył, że czyjś telefon leżał na ławce obok niego.

Właśnie kiedy przyjrzał się bliżej i zauważył że to był telefon Seonghway, drzwi się otworzyły i Seonghwa wpadł.
San schował się za słupem, a Seonghwa był zmieszany.

– Stary, widziałeś mój telefon? Mógłbym przysiąc że brałem go ze sobą, ale nie mogę znaleźć… Umm co robisz? – San umilkł i zignorował pytanie. Jedynie podniósł rękę i pokazał Seonghwie jego telefon.

– Znalazłem go na ławce, tutaj. – Seonghwa udał się do Sana i wziął
telefon. San zaczął się rumienići odwrócił wzrok wkładając białą koszulkę zanim Seonghwa zwrócił więcej uwagi na jego ciało, a ponieważ San już skończył to poszedł razem z Seonghwą do dwóch pozostałych.

Seonghwa nie wiedział dlaczego, ale
patrząc na Sana od tyłu. Poczuł się dziwnie, chłopiec wydawał mu się jakoś bardziej atrakcyjny?

Ale coś było w tym dziwnego i on znajdzie co.

ㄹㄹㄹㄹㄹㄹㄹㄹㄹㄹㄹㄹㄹㄹㄹㄹㄹㄹㄹ

Jakby totalnie nie wiem o jaką szatnie autorce chodziło na plaży ale ok... Nie wnikajmy

Take Me - SanHwa [PL] ✔Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz