𝚂𝚎𝚝 𝚖𝚎 𝚏𝚛𝚎𝚎

Κεφάλαιο 5

- Ναι το ξέρω.

Απαντάω διστακτικα.

- Αλλά ίσως να του αρέσεις πραγματικά, ποτέ δεν ξέρεις.

Λέει και μου χαμογελάει.

Έννοειται πως στην συνέχεια της είπα και τι έγινε με τους γονείς μου και με συμβούλεψε να μην τους πηγαίνω κόντρα τουλάχιστον μέχρι να κλείσω τα 18 και να βρω μια δουλειά. Συνεχίσαμε να τρώμε και βάλαμε να δούμε μια ταινία.
Το βραδάκι ήρθε ο πατέρας μου να με πάρει και γυρίσαμε σπίτι.

Άλλαξα και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου, άνοιξα το κινητό μου και είδα ότι είχα ένα μύνημα από τον Joseph. Πριν απαντήσω δέχτηκα το αίτημα φιλίας του.

" Πως είσαι; "

" Καλά αν και είχα έναν τσακωμό σχετικά με εχθές με τους γονείς μου.. εσύ; "

Απάντησα.

" Συγγνώμη δεν ήθελα να σου προκαλέσω κάποιο πρόβλημα, σε σκέφτομαι. "

Όταν διάβασα το μύνημα χαμογέλασα ελαφρά αλλά θυμήθηκα τα λόγια της Scarlett και της Veronica.

" Δεν φταις εσύ. Καληνύχτα. "

" Καληνύχτα <3 "

Καρδούλα; Έκλεισα το τηλέφωνο μου έβαλα να ακούσω μουσική. Δεν μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι εκείνον και το φιλί μας.. αλλά δεν ξέρω αν πρέπει να συνεχίσω να τον βλέπω.

Με αυτές τις σκέψεις αποκοιμήθηκα.

Την Κυριακή δεν έκανα τίποτα το ιδιαίτερο. Πέρασα χρόνο με την Veronica και είδα μερικά επεισόδια από την σειρά που έχω ξεκινήσει.

~ Δευτέρα ~

Το κουδούνι επιτέλους χτύπησε. Τελευταία ώρα είχαμε Ιστορία και την βαριέμαι απίστευτα. Βάζω τα πράγματα μου στην τσάντα και προχωράω μαζί με την Scarlett προς την έξοδο του σχολείου.

- Ο Joseph!

Λέω και σταματαω.

Η Scarlett με κοιτάει γεμάτη απορία.

- Εδώ θα κάτσουμε; Πήγαινε μίλα του!

Με προτρέπει.

Καθώς πλησίαζα η καρδιά μου χτυπούσε όλο και πιο δυνατά.

- Γεια..

Λέω και χαμογελάω.

- Γεια, τι κάνεις;

Ρωτάει.

- Καλά, εσύ τι κάνεις εδώ;

Λέω απορημένη.

- Ξέχασες αυτό, και σκέφτηκα πως θα το χρειάζεσαι.

Λέει και μου δίνει την ταυτότητα μου.