Çocuk çoktan telefonla konuşmaya başladığı için yanındaki çocuk cevap verdi.
''Şimşek Koleji'nin sahibi babası olur. Burak Şimşek.''
Tam konuşacakken midem bulandığı için dışarı çıktım. Marketin önünde bank olduğunu gördüğümde hemen oturdum. Midem bulandığı için karnımı tutuyordum. Yanıma birisinin oturduğunu hissettiğimde yanıma baktım. Babasıyla konuşmuş olan çocuk vardı yanımda. Adını öğrenene kadar çocuk diyeceğim jsjs
''Yüksek ihtimalle bizim okuldansın. Kalk hadi götüreceğim ben seni.''
Nasıl bir tabir bu ya. Emir kipiyle konuşuyor bir de. Bu çocukla çok uğraşacağıma benziyor. Kim bilir? jsjs
Okula gitmek zorunda olduğum için olay çıkarmadan ayağa kalktım ama karnıma bir ağrı geldiği için istemsizce yere doğru eğildim. hareket edemiyordum resmen. Yanımdaki çocuk da anlamış olacak ki yanıma eğilip oturtmaya çalıştı.
''Ben su alıp geliyorum,'' dedi. 2 dakika sonra geldiğinde konuşmaya başladı.
''Suyu hemen iç de bir an önce gidelim işim var.'' Bu çocuk tam bir öküz..Net
''Suyu ne kadar hızlı içebilirim acaba?'' Her zamanki gibi soğuk bir sesle cevap verdi.
''Konuşacağına içseydin şimdi yoldaydık.'' Öküz işte ne olacak?..
Sadece göz devirmekle yetinip suyu içtim. Ardından hemen ayağa kalkıp yüzüne bakmaya başladım. Yüzüme bakarak konuşmaya başladı.
''EFE! MERT!''
''Ne oldu Ateş?,'' Adı Ateş'miş. Artık çocuk değil yani.
''Prenses'i okula bırakacağız gelin'' Prenses mi? ıyy..
''Prenses mi?'' Baş parmağını dudağına koyarak 'şştt..' dedi. Ben de yine gözümü devirdim ve sustum. İçeriden çocuklar gelince yola koyulduk. Ortam ilk 2-3 dakika sessizdi. Sessizliği ben bozdum.
''Ben evden çıkmadan önce çok az vakit vardı. Markete geldiğimde siz hayla marketteydiniz. Hocalar falan kızmıyor mu size?'' Aralarından 'Efe' olduğunu tahmin ettiğim çocuk konuşmaya başladı.
''Bize hocalar karışamaz. Yani Ateş'e karışamaz ama arkadaşı olduğumuz için bize de karışamaz.''
Ah masum ben.. Bir de soruyorum..
''Senin adın ne?'' Bu soruyu Mert sormuştu.
''Güneş,'' Yanımdan gülme sesi gelince başımı yan tarafa çevirdim. Gülen Ateş'di.
''Bu kadar komik olan ne?''
''Hiç bir şey.''
''Sonra anlatırım,'' demişti Efe.
''ANLATMAYACAKSIN! BENİM İÇİN ÖZEL İNSANLARA ANLATIYORUM BEN BUNU, YOLDA GÖRDÜĞÜM KIZA DEĞİL BİLMİYOR MUSUN?''
Ne?
''Yolda gördüğüm kız derken?'' Cevap gelmedi. Ben de yerimde durdum ve ilerlemedim. 1-2 adım sonra Efe ile Mert'de döndü. Benim gözüm Ateş'deydi. 3-4 adım sonra oda durdu ve tam önüme gelip durdu.
''Yolda gördüğüm kızsın, dediğim için mi şimdi saçma sapan şeyler yapıyorsun?''
''Benim adım Güneş! yolda gördüğün kız değil! Okula gider gitmez kaybol. Mümkünse karşılaşmayalım bir daha da'' Bugün hasta olduğum için biraz daha alıngan ve sinirliydim.
Karşımda sırıtıyordu.
''Senin psikolojin bozuk be!''
''Senin karakterin benim psikolojimden de bozuk.''
''Waooww''
''Kes sesini lan!'' diyerek Efe'ye vurmuştu. Bana 'sen göreceksin,' der gibi baktıktan sonra arkasını dönüp yola devam etti. Ben de zafer gülüşümle peşinden gittim.
VOTE ATMAYI UNUTMAYIN BEBİŞLERRR :)) SEVİLİYORSUNUZZZ :))
YOU ARE READING
OKULDAKİ ÇAPKIN
Romance..."Oturalım bir yere, neden biz olmadık anlat." "Bunu açıklamak zorunda değilim." arkamı dönüt hızlı adımlarla gitmeye başladım. Arkamdan bağırdı: "Benden ne saklıyorsun Güneş?" Gözyaşlarım kontrolsüzce akmaya başlamıştı. Artık yolun sonundaydım..
