Roommate with the wrong guy.

~3~

Σηκωθηκα και ετοιμαστηκα για την συνεντευξη στη δουλεια. Ο Ιαν δεν ειχε γυρισει ακομα οποτε εφυγα κατευθειαν. Οταν εφτασα μπηκα στο γραφειο και περιμενα να με φωναξουν.

Μ:γεια,εσυ πρεπει να εισαι η Αλις. Με λενε Μονικα χαρηκα.
Ε:κι εγω.
Μ:λοιπον, εδω μπορεις να κανεις την πρακτικη σου παράλληλα με τη σχολη. Το ωραριο σου ειναι 5 ωρες τη μερα απο τις 4 το μεσημερι εως τις 9 το βραδυ καθημερινα εκτος απο τα σαββατοκυριακα.

Εφοσον μιλησαμε λιγο ακομα και κανονισαμε να ξεκινησω απο αυριο επεστρεψα σπιτι. Ο Ιαν ηταν εκει μαζι με τον φιλο του τον Τζεικ και εναν ακομα.

Ε:γεια.
Τ:γεια.
Λ:γεια, εσυ εισαι η Αλις σωστα;
Ε:ναι.
Λ:Λιο χαρηκα.
Ι:που ησουν;
Ε:πηγα για τη δουλεια. Ξεκιναω απο αυριο.
Ι:οκ.
Ε:παω μεσα, τα λεμε.

Μπηκα στο δωματιο μου και εκλεισα τη πορτα. Σε 1 βδομαδα ξεκιναω τη σχολη οποτε εκανα προετοιμασια με καποια μαθηματα και μετα απο 2 ωρες σηκωθηκα για να βαλω να φαω.

Ε:εχεις φτιαξει τιποτα για απογευματινο;
Ι:οχι κανε εσυ.

Εφτιαξα μακαρονια και μας εβαλα να φαμε.

Ι:το βραδυ θα πας καπου;
Ε:οχι.
Ι:γιατι κλεινεσαι στο σπιτι; Εννοω οτι εισαι ενηλικη, φοιτητρια, πολυ μακρυα απο τον ελεγχο της μαμας σου, σε μια πολη που δε σε ξερει και δε ξερεις κανεναν και αντι να βγαινεις και να περνας καλα εισαι ολη την ωρα μεσα και διαβαζεις.
Ε:μου αρεσει να διαβαζω ειναι ενας δικος μου τροπος να χαλαρωνω και δεν εχει να κανει με τον ελεγχο της μαμας μου απλα...αστο.
Ι:λεγε.
Ε:απλα δεν ξερω. Παντα προσπαθουσα να μην γινομαι βαρος για εκεινη και να ειμαι πρωτη σε ολα για να την ευχαριστησω και να την κανω περηφανη. Ποτε δε μου αρεσε η ιδεα να σπουδασω νομικη στην Αθηνα και να γινω δικηγορος αλλα αυτο ηθελε για μενα η μαμα μου οποτε σε αυτο περασα. Θελω για μια φορα να κανω αυτο που ευχαριστει εμενα χωρις να μου το απαγορευσει καποιος.
Ι:ετοιμασου.
Ε:τι;γιατι;
Ι: θα σε παω καπου, βαλε ανετα ρουχα.

Τελειωσαμε το φαγητο χωρις να ξανα μιλησουμε και εβαλα ενα τοπακι με μαυρο κολαν. Επιασα τα μαλλια μου κοτσο χωρις να βαφτω, εβαλα αθλητικα και πηρα τα πραγματα μου.

Ε: θα μου πεις που θα παμε;
Ι: οχι προχωρα, θα δεις.

Μπηκαμε στο αυτοκινητο του και μετα απο 20 λεπτα φτασαμε σε μια παλια ακατοικητη πολυκατοικια λιγο πιο εξω απο την πολη.

Ε:τι ειναι εδω;
Ι:ακολουθα με.

Ανεβηκαμε στον 2ερο οροφο και μπηκαμε σε ενα μεγαλο διαμερισμα. Οι τοιχοι ηταν καλυμμενοι απο γκραφιτι και τα μονα επιπλα που υπηρχαν ηταν ενας σκονισμενος καναπες και ενα τραπεζι στη μεση του δωματιου που πανω υπηρχαν διαφορες τσαντες. Ο Ιαν ανοιξε τη μια και εβγαλε απο μεσα σπρει.

Ι:παρε.
Ε:τι να το κανω;
Ι:γραψε οτι νομιζεις, κατι που σε εκπροσωπει ή που νιωθεις.

Πλησιασα ενα λευκο μερος του τοιχου που δεν ειχε βαφτει ακομα και αρχισα να γραφω.

'Θυμησου ποια ησουν πριν σου πουνε τι πρεπει να εισαι.'

Ι: καλο. Για δες και το δικο μου.

'Μην παιρνετε τη ζωη πολυ στα σοβαρα. Οπως να χει κανενας δεν βγαινει απο αυτην ζωντανος.'

Καθισαμε λιγο ακομα οταν ακουσαμε ηχους απο τον κατω οροφο.

Ι: αστυνομικοι ειναι, σηκω γρηγορα.
Ε: που παμε; δε μπορουμε να κατεβουμε.
Ι: θα παμε πανω, τελειωνε.

Ανηβηκαμε τρεχοντας τις σκαλες μεχρι την ταρατσα.

Ε:ειναι κλειδωμενα.

Ακουσαμε τα βηματα τους απο τις σκαλες να μας πλησιαζουν.

Ι: κανε ακρη.

Εσπασε την κλειδαρια και τρεξαμε στην ταρατσα. Ακολουθησα τον Ιαν και περασαμε στο διπλανο κτιριο καταφερνοντας να ξεφυγουρε απο τους αστυνομικους. Καναμε το κυκλο για να σιγουρευτουμε οτι μας χασανε και πηγαμε στο αυτοκινητο.

Ι:λοιπον; πως σου φανηκε;
Ε: να σου πω την αληθεια...μου αρεσε.
Ι: ωραια γιατι δεν τελειωσαμε ακομα.