Gözlerime bakışı çocuklara bakışı gibi değildi ama önemli miydi? O bana bakıyordu kahverengi gözleri ile gözlerinin tonları o kadar güzeldi ki yeşil gözlerim yanında sönük kalacak gibiydi. Yavaşca banktan kalktı gözlerim ile bağlantısını kesti, o zaman kendime gelmiştim.
Parktan çıkmıştı. Peşinden koşuyordum "beyefendi" dediğimde durup bana baktı "ah üzgünüm siz parktaki adamsınız" hafif süzdü beni "adınız,adınızı öğrenebilir miyim" kibardım fazla kibardım bu onun etkisiydi hiç bu kadar etkilenmemiştim. O sırada 32 diş gülmüş baş parmağını kendine çevirmişti "Eiji Okumura Japon sırık ile atlama şampiyonu sen?"
Ne diyeceğimi bilmiyordum onun ile konuşuyordum saatlerce izlediğim adamı "Ash Lynx" dedim sadece o yeterdi başka iyi bir yanım yoktu ki. Eiji güldü "biraz alkol kokuyorsun istersen bir kahve içelim kendine gelirsin" başımı sallamış. Yan yana bir kahve dükkanına geldik.
"Japon olmana rağmen çok iyi ingilizce biliyorsun" Eiji kahkaha atmıştı gülmek çok yakışıyor diye içimden geçirdim. "Özel birkaç yerden eğitim aldım televizyona çıkacağım" diyip elleri ile oynadı çok heyecanlıydı belliydi.
Birbirleri ile oynayan elleri tek elim ile durdurdum "bu kadar heyecanlanma Eiji eminim çok başarılı olacaksın hatta televizyondan izleyip desteklerim seni" bana baktı tekrar yeşil gözlerime baktı gözlerime baktığı zaman her yer sessizleşiyordu. Bu ilk başta geriyordu ama sonra o kadar güzel bir his oldu ki "destek için teşekkürler Ash" başımı salladım.
Eiji kol saatine baktı ve bir an şaşırdı "saat gece bir olmuş menejerime en fazla iki saat aşağıda olurum demiştim kalksak mı artık" olur anlamında kafamı sallamıştım hafif bir hesabı kim ödesin kavgamız olduktan sonra kazanıp hesabı ödemeye gitmiştim. Eiji ise dışarda beni bekliyordu dışarı çıktığımda Eiji yoktu. Korkarak etrafa baktım iki bıçaklı adamın Eiji tehdit ettiği gördüm.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
