A Forgotten Love (Completed)

Epilogue Part 1

Xhastine's POV

Suot ang bridal gown ko ay dahan dahan akong lumabas sa bridal car na sinakyan ko, nang makalabas ako ay andon agad sa tabi ko ang kakambal ko na palaging sumusupurta sa'kin. Sa totoo lang ay kinakabahan na ako at the same time excited dahil finally this is it, natupad na ang pangarap kong makumpleto ang pamilya ko. How I wished before that maybe someday ang sarili kong pamilya na dahan dahan konang binuo ay makokompleto na then now this is it.

Third Person's POV

Naglakad sila patungo sa malaking pintoan ng simbahan mula sa labas ay dinig nila ang awiting magandang pakinggan. Nang makarating sila sa mismong harapan ay iniwan siya ng kanyang kakambal pero bago paman iyon tuluyang pumasok sa loob ay yumakap na muna ito sa kanya na malugod niyong ginantihan.

Abot langit ang kaba at excitement ang naramdaman niya hindi niya alam kong ano ang mas lamang kung ang kaba ko excitement. Mula sa nakasiradong pintoan ay dahan dahan itong bumukas, lumantad ang napaka gandang desinyo, may mga bulaklak na naka fall in line sa gilid patungo sa altar at may red carpet na lalakaran patungo sa altar pero hindi yun ang nakakuha ng atensiyon niya kundi ang lalaking mahal na mahal niya na hinihintay siya malapit sa altar para iharap sa diyos at para maging isa silang dalawa, at mula sa nilalakaran niya ay kita niya kung paano nitong pinupunasan ang luhang tumutulo sa mga pisnge nito na ganon din ang ginagawa niya pero hindi niya pinupunasan ang mga luha niya dahil ayaw niyang masira ang make-up niya, tuloy ay hindi niya namalayan na nasa dulo na pala sila at akay na akay na siya ng mapapangasawa niya.

           //Fast Forward//

"Cleanna Xhastine Vane, take this ring as a symbol of my love, loyalty and fedelity, I vow in front of god to respect, care and love you till god let me. I vow to always make you smile and laugh. I vow to always be at your side in sickness and in health till death do us part" Axel's vow to Xhastine while their tears are running down at their cheeks.

" Axel Beirnne John, take this ring as a symbol of my love, loyalty and fedelity. I vow to make you laugh, smile, make you the happiest man like how you make me the happiest girl, respect you, care you, and love you till god let me. I vow to didn't  leave you in sickness and and in richer and in poorer till death do us part. I love you Axel" vow ni Xhastine habang umiiyak, saksi ang kanilang pamilya, kaibigan, ang iba pang dumalo at ang diyos sa pag-iisang dibdib lalo na ang kani-kanilang pangako sa isa't isa.

"I'll now pronounce you husband and wife" nakangiting ani ng pari. Marahang itinaas ng kanyang asawa ang belo na nagsisilbing harang sa mukha niya, nang maitaas na iyon ng asawa niya ay taimtim siyang pumikit hanggang sa maramdaman niya ang mainit na labi ng kanyang asawa. I like the way I call him hubby... Ang nasa isip ni Xhastine.

Napuno ng palakpakan ang buong simbahan ng nakangiti silang humarap sa mga taong nagsisilbing saksi sa kanilang pag-iisang dibdib.

Kaliwa't kanan ang pagkuha sa kanila ng litrato, at todo ngiti ang ginawa nila.

Masaya nilang tinapos ang kasiyahan sa hinanda nilang reception at dumiretso sa kanilang bahay sa Baguio. Nang makarating sila sa kwarto nila ay gaya ng ginagawa ng mga bagong mag-asawa matapos ang kasal ay mainit din nilang pinagsaluhan ang init ng kanilang katawan.

Napuno ng halinghing at ungol nila ang buong silid na inaakupa, wala silang pakialam dahil wala naman disisturbo sa kanila ang mga anak nila ay nasa magulang ni Xhastine. Isang linggo muna ang nagdaan bago sinuli ng magulang nila ang kambal kaya ganon nalang ang pagka-miss nila sa kambal nila.

After few months......

Nakangiti nilang pinanood ang bawat paggalaw nang bata na nasa sinapupunan niya habang nakatingin sa kung ano ang tawag don. (peace guys, hindi ko talaga alam yon 😂🤣)