THE POPULAR GIRL MEET THE BULLY

Chapter 33

Jennie's POV

"Lisa ano ba?! Nasasakal  na ako sa mga ginagawa mo! Pag lalabas ako kailangan kasama kita?! Kapag kailangan ko'ng umalis dahil importante, pinagbabawalan mo ako! Pagod na pagod na ako Lisa!"

Sumigaw ako ng sumigaw hanggang sa mailabas ko lahat ng galit ko sa kanya. Hindi ko na alam ang nangyayare sa kanya, hindi naman sya ganon nuon. Palagi na lang nya akong pinagbabawalan sa lahat ng paglabas ko, mahigpit pa sya sa mga magulang ko kung tutuusin, "Alam mo, ayoko na"

Tumingin sya sakin ng gulat na gulat, "J-jennie, please? Ayoko namang mapahamak ka e. Gusto ko lang safe k---"

Hindi ko na sya pinatuloy ng pagsasalita at nagsalita na ako, "Lintek na safe na yan! Hindi ko na nga magawa lahat ng gusto ko oh! Sobra naman yung paghihigpit mo!" Umiiyak ako ng umiiyak, galit ako sa kanya, "Hindi na kita maintindihan, hindi ko alam ang nangyayare sayo. Nababaliw kana ba? Tuwing may titingin sakin, sasapakin mo agad. Ano ka ba? Pwede mo namang sabihin kung may problema ka"

Tumingin sya sakin ng deretso at huminga sya ng malalim, "Sige" Nagulat ako sa sinabi nya

"A-anong sige?"

"Maghiwalay na tayo" Yumuko sya at nagiwas ng tingin sakin, "Nahihirapan kana, napapagod kana" Tumingin sya ng deretso sakin, at ngayon ko na lang ulit naramdaman ang malamig nyang ugali, walang pakialam, walang emosyon, "Let's end this"

Hindi ko alam ang sasabihin ko, "L-lisa, I'm sorry. I didn't mean to hurt you"

"No, Jennie. In this way, you can do everything. Please, take care of yourself, My love"

Nakikita ko sa mga mata nya ang pagsisinungaling sa hindi malaman lamang dahilan, "Lisa, tell me the truth. May tinatago ka ba sakin? You can tell me anything you know"

Out of nowhere, biglang pumasok sa isip ko ang babae na nakita ko sa picture, "Is this the reason, why you're breaking up with me?" 

Tinitigan nya ang picture at nagulat sya, "S-saan mo nakita yan?"

"Hindi mo na kailangan malaman kung saan ko nakita ito, siguro ito nga yung dahilan kung bakit ka ganana. Siguro kaya sobrang protective mo, inaaral mo pa din akong mahalin, hindi mo lang kayang sabihin"

"I-its not that. Matagal ko ng iniwan ang litratong yan, at wala na sakin yan" Ramdam ko ang pagpapakatotoo niya, "Pero kung yan ang pumapasok sa isip mo, wala na akong magagawa. But, trust me, or not, hindi yan ang dahilan"

"Alam mo, ang weird mo din ano? Tssss, hindi ko alam kung nanttrip ka o ano. Ako namang si tanga, nahulog sa hindi ako mahal"

Hinawakan nya ang kamay ko at tumigin sakin ng deretso, "Love, no matter what you think, always remember that I loved you. Kapag nandon na tayo sa tamang panahon, you'll understand why I am like this. Do not blame yourself, wala kang kasalanan at wala kang problema, ako yung may problema at kasalanan. Always remember that, okay?"

Niyakap nya ako at sa hindi malaman lamang dahilan, lumuluha ako, hindi sa galit pero sa guilt, hindi ko alam ang nangyayare. Hindi ako aware sa mga problema nya sa buhay, "We can still talk to this"

Bumitaw sya sa pagkakayakap sakin, "No babe, it'll get worse, always bring this to you wherever you are, okay?" Binigaw nya sakin ang isang maliit pendant, "Did you remember, I gave you a necklace? Replace that pendant and I'll promise, you will always feel my presence"

Tinanggap ko ito, "Is this our last meet?"

Ngumiti sya sakin, "Of course no, babe. I'm always here, just call my name. And I'll be there"

Hinalikan nya ako sa noo at niyakap nya ako ng mahigpit, "I love you" Walang kung ano ano, lumabas sya sa bibig ko

"I love you too love"

A/N: STAY SAFE GUYS!