08

134 8 0
                                    

I am thinking of a way of how I should help Amstel in any way but my eyes lock with Kalen. He knows what I'm thinking already. 

"Seryoso? Siguraduhin mo lang talaga na pasado ka Amstel, napakayabang mo pa naman." I look at Saffira and I just sigh heavily without a reason. 

Tahimik na lang kami buong byahe dahil siguro alam ni Saffira na pagod ako kaya hindi niya na ako kinausap hanggang sa makarating kami ng condo ko at nagtaka naman agad si Saffira. 

And then it hit me. He probably knows everything about Amstel kaya panigurado she also know where Amstel live. 

"Dito din unit ni Amstel ah, nakikita mo ba siya?" she ask at mabilis naman akong umiling doon. 

"I didn't know pwede pala katulad niya dito." I said kaya natawa na lang siya sa'kin at nagkatinginan kami ni Kalen and he's already shaking his head with a smile on his face. Nang-aasar na naman. 

Sinamahan nila ako hanggang sa unit ko at dala ni Kalen mga gamit ko. 

"You should go to Diamonds tomorrow, miss ka din nila Sheka. And also we need to congratulate Amstel kahit na lagi pa kayong mag-kaaway." Saffira said. 

"Congratulate? Wala pa ngang result." Kalen said kaya natawa naman ako. 

"He will probably pass!" Saffira said at tumango na lang si Kalen doon. 

"Sure, punta ako tomorrow." I said at nagpaalam na sila dahil may pupuntahan pa daw sila at ako naman nag ayos na lang  muna ng mga gamit ko. 

Saffira really knows Amstel so much pero bakit parang hindi niya man lang napapansin na nagpapanggap lang si Amstel na okay sa harap niya pero hindi naman talaga. 

After fixing my things doon ko naalala na wala pa pala akong makakain dahil ubos na yung stock dito sa unit bago ako umalis kaya wala akong makakain. Maaga pa naman and I can still go sa grocery to buy my food stocks at mga kailangan ko din. Alam ko na din naman paano pumuntang grocery e. 

I bring my car and go to grocery at hindi naman ganun kadami binili ko dahil paniguradong hindi ko naman kailangan ng madaming stocks dahil baka sa labas lang ako kumain ng kumain. Like tomorrow I will go to Diamonds. 

Dala ko yung mga grocery ko when someone caught my attention. It was Amstel na kakalabas lang ng kotse niya at mukhang lasing. 

"Amstel!" I call him at lumapit sa kanya at dun ko nakita kung gaano siya kalasing kaya amoy alak pa siya. "My god, nakapagdrive ka pa sa lagay na 'to?" gulat na tanong ko sa kanya but he just look at me at namumungay pa yung mga mata niyang nakatingin sa'kin. 

"It's you again, how I wish it's Saffira." I don't know pero parang nasaktan ako sa sinabi niyang yun. Hindi ko alam kung bakit maybe because alam kong impossible yun. I am not Saffira and I'm sure na hindi niya hahayaan na makita ni Saffira na ganito siya. 

Because in front of Saffira he's acting okay not a mess. 

"I am not Saffira, and don't ever wish Saffira will be here for you. Remember you want to torture yourself." I said at binitawan na siya but he hold my hand at hinila ako kaya napayakap ako sa kanya. 

"I know, but let me just have a hug. I need it." he said and he hug me so tight. 

Kahit na hindi ko alam kung ako ba yung nakikita niya o si Saffira but I also hug him back because just like what he said he just needs a hug at hindi ako madamot para wag ibigay yun kahit hindi pa si Veronica ang nakikita niya. 

"I didn't expect that you will be the one to see me like this but there's a part of me who is thankful that it's you, Veron." he said with low voice while still hugging me tight. I smile because of that and tap his back. 

Embracing Your PoisonWhere stories live. Discover now