5.Bölüm

240 46 135
                                    

Ders çıkışında onlar isterse belki beni çıkarır ümidiyle Kyungsoo ve Chanyeol'den öğretmene gidip yerime başkasını istemelerini rica etmiştim ama ikisi de beni azarlayarak reddetti bu isteğimi. Neden beni kimse anlamıyor?

Yeni birkaç başarısız denemeden sonra kaderime razı olmaya karar verdim ve ikisine daha arkadaşça yaklaşmaya başladım. Ben öyle olunca Chanyeol de başlardaki benimle zorla konuşan tavırlarını bıraktı. Kyungsoo zaten başından beri benimle konuşmaya çalışıyordu onun istediği olmuştu benim açılmamla.

Okulda ikisinden biriyle yan yana geldiğimde anında bana dönen dik bakışlar yüzünden aşırı derecede geriliyordum ve konuşmakta zorlandığım bile oluyordu bazen ama kendi başımıza çalışmak için okul çıkışında parka gittiğimizde gayet normal konuşabiliyordum.

İlk gün Kyungsoo tarafından doldurulmaya çalışılan ve beni fazlasıyla geren uzun sessizlikler olmuştu ortamda ama birkaç görüşmeden sonra iyiden iyiye arkadaş olmuştuk diyebilirim. Son buluştuğumuzda konuşmaktan çalışmayı unutmuşuz hatta, arkadaş sayılırız bence.

Çalışamadığımız için hafta sonu da buluşmaya karar vermiştik. Bir de Chanyeol para istiyordu. Parkta canlı müzik yapıyor gibi göründüğümüz için para atanlar oluyordu. Çok kalabalık bir park olduğu için elimize qbir şeyler geçiyordu. Hal böyleyken Chanyeol'ün para kazanmak istemesi normaldi tabi.

Her zamanki çaldığımız yere geldiğimde Kyungsoo gelmişti sadece. Oysaki ben geç kalmış bile sayılırdım.

Telefonuyla uğraştığı için beni görmemişti. Sessizce yanına geçip oturduğumda fark etti beni.

"Hoşgeldin." dedi gülümseyerek. Aynı şekilde karşılık verdim. "Hoşbuldum."

Artık ona gıcık olmuyordum. Beni gıcık ettiğini fark edince 'herkes güzeldir' ve 'kendini sevmelisin' temalı konferanslarını bırakmıştı.

Söyleyeceğimiz şarkı hala aynı şarkıydı ama. Hala kendi partımı söylemekten nefret ediyordum ama şarkının genel anlamını düşünerek söyleyince ne söylediğime takılmıyordum fazla. Eğlenceme bakmayı tercih ediyorum daha çok çünkü Chanyeol ve Kyungsoo ile şarkı söylemek gerçekten eğlenceli.

Biraz oradan buradan konuştuk. Bugün bir gariplik vardı Kyungsoo'da. Anlattığı şeyi unutuyor ben konuşurken dalıp dalıp gidiyordu. Aynı zamanda gergin gibiydi. Sormak istemiştim ama söyler mi bilmiyorum.

Konuşmanın ortasında sohbeti bırakıp biriyle mesajlaşmaya başladı. Biraz bozulmuştum ama neden bozulduğum hakkında hiçbir fikrim yoktu. Onu boşverip ben de kendi telefonumu çıkardım.

Her kiminle konuşuyorsa, sohbetleri bitmiş olacak ki telefonunu bıraktı. "Chanyeol'ün önemli bir işi çıkmış geç kalacakmış biraz."

'Önemli iş' dediği önemli işin içeriğini Kyungsoo da biliyordu muhtemelen ama bana söylememeyi tercih etmişti. Sorgulamadım. Chanyeol ile ilgili özel bir şey olduğunu düşünüyordum.

"Aslında geç kaldığı iyi oldu." dedi vücudunu tamamen bana döndürürken. "Seninle bir şey konuşmak istiyorum."

Vücudu bana dönüktü ama benim dışımda her yere bakıyordu. Zorla gibi gözüken, bana attığı kısa süreli bakışında sonra gözlerini ellerine çevirdi. Aynı anda parmaklarıyla oynuyordu. Söylemek istiyor da söyleyemiyor gibi bir hali vardı.

Konuşamadığı için tahmin yürütmeye karar verdim. "Yoksa bana yerine başkasını bulduk falan mı diyeceksin?"

Hala çıkmayı hiç ama hiç istemiyorum ve o sahneye çıkana kadar istememeye devam edeceğim sanırım. O yüzden böyle bir şey dese ben üzülmekten çok mutlu olurum. Zaten sorarken de sesim heyecanlı çıkmıştı ve gülerek sormuştum.

Someone Like Me | Nayeon × KyungsooWhere stories live. Discover now