Our Lightest Dark Story | In My Dreams

Chapter 1

So I'm Senior High Student now. Lumipat ako dito sa manila para mag-aral ng SHS but 'di ko kasama family ko. Ako lang mag-isa although 'di ko pa kabisado ang Manila. Nakakapanibago nga e, wala yung mga kapatid ko para kulitin ako at wala din yung parents ko na utos ng utos palagi. Akala ko 'pag isa nalang ako at walang nanggugulo sa bhay ko e okay na but I guess I'm wrong, nasanay kasi ako na laging may gumugulo sa buhay ko. I checked my phone and it's already 8pm, so napag-isip-isip kong matulog nalang para ready na'ko bukas.

"Kai!"  biglang may tumulak sa-kin tungong tabi ng kalsada at sa paglingon ko'y nakita ko ang isang lalaking nakahandusay sa gitna ng kalsada, hindi ko alam pero iniligtas niya ak-"

*phone rings

naudlot ang panaghinip ko ng biglang tumawag si mama "Kai, good morning, tanghali na, baka malate ka, it's your first day" may kailangan to "anong kailangan mo ma?" "baka may 3k ka d'yan nahingi na naman sakin si papa mo e" sabi ko na nga ba e, may kailangan "lalagyan ko na lang bangko mo ma" 'di ko na s'ya pinansin at pinatay ko na agad ang cellphone. Bigla ko na naman naalala yung panaghinip ko, algi ko nalang iyon napapanaghinipan, kahit simula bata pa ako! wala na bang bago? nakakaumay na e, buti sana kung totoo, pero 'wag naman sana.

*alarm

it's already 5am and 8am ang start ng class ko so nag-start na akong igayak ang lahat lahat. when I was in the bathroom, I couldn't help thinking that man, ano bang meron s'ya? medyo blury but namumukhaan ko s'ya kahit papaano. "aish, nababaliw na ata ako, pero posible ba nag-e-exist ang panaghinip?" napabuntong hininga nalamang ako at napahilamos ng mukha "Kai" sabi ko sa sarili habang nakatitig sa salamin at kinausap ang sarili "okay Kai, isipin mo nalang na wala kang napapanaghinipan, okay? baka kaya mo lang napapanaghinipan ang mga iyon dahil sa kakanood mo ng mga k-drama at iniisip na nag-eexist ang mga ganoong story" para akong baliw na kinakausap ang sarili "argh, tigilan mo na 'yan Kai at baka malate ka!" pangangaral ko sa sarili at nagsimula ng gumayak.

Nandito na ako sa labas ng school, masyado ata akong maaga. marami ng estudyante pero lagi kase akong late nung nasa public pa'ko. Pero iba na ngayon, dahil nakatayo ako ngayon sa harap ng ISM (International School Manila, Napapikit nalang ako at sinabing "Godluck, Kai" sinabi ko iyon ng mahina lamang at baka may makarinig sa akin.

Nandito na ako ngayon sa carpark at naglalakad patungong campus and after many years ago nakarating 'din ako sa patutunguhan ko. Nandito ako sa building ng Stem and papunta na ako sa room. So dito kase sa ISM hanggang grade 12 lang available and Stem ang major ko dahil magci-civil and architect ako, gusto ko ng dalawang trabaho e, bakit ba?.

So andito na ako sa harap  room, akma ko na sanang bubuksan ang pintuan ng biglang may lumipad na lalaki, not literally na lumipat na may pakpak, parang tumalsik s'ya argh basta 'yon. at ang masaklap sa paanan ko pa talaga s'ya napahiga at mabuti nalang at hindi ako nakaskirt. "Paano ba'to napunta di'to?" tanong ko sa sarili kaya napatingin ako sa loob ng room para malaman kung anong nangyayari. 'di ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko, kung magugulat ba'ko o matatakot o ano? aish 'di ko maintindihan. 'di ko alam kung nananaghinip lang ako but totoo na'to, kinurot ko ang sarili kung nanaghinip ba ako but hindi talaga e, kahawig n'ya iyong lalaki na nasa panaghinip ko. Napatigil lang ako sa kakaisip ng biglang may nagsalita sa paanan ko. "yah! miss 'di mo ba 'ko tutulungan?" Ayy oo nga pala may t- "What's happening here?" 'di ko na s'ya natulungan dahil dumating na yung Prof. namin at

"Kai?|Alex?" sabay naming pero n'ya akong niyakap na parang naging kaibigan ko na s'ya since bata palang ako and ngayon lang kami nagkita childhood friend kung baga. Kaya ako nalang itong napangiti sa kanya "let's go inside" pag-aaya n'ya sa akin. tumango nalang ako't sunod sa kanya sa paglalakad. Habang naglalakad kami papunta sa upuan namin ay 'di ko maiwasang 'di timing in sa lalaking kamukha ng nasa panaginip ko. "What are you looking at?" Masungit n'yang tanong sa akin habang nakagawa ang isa n'yang kilay dahil di ko namalayang napansin n'ya pala akong nakatingin sa kan'ya. 'di ko nalang s'ya pinansin at tumango na sa upuan ko.

Authors note:
Sorry sa mga wrong grammar|typo.|thanks this is for fun ILY all!