Wat als Christine er uiteindelijk voor kiest om naar Erik terug te gaan? Wat heeft Raoul gedaan om haar tot die keuze te bewegen? Zal Erik eindelijk de liefde vinden bij zijn engel en muze? Niet iedereen zal hen steunen. Het is helaas een harde we...
(Copyright disclaimer: De personages, afbeeldingen, video's en songteksten die ik voor dit verhaal gebruik zijn intellectueel eigendom van de rechthebbende. Dit verhaal begint zoals bedacht door Gaston Leroux)
Christine:
Ik was nog maar acht jaar toen ik mijn vader verloor en ik in het operagebouw in Parijs ging werken. Ik moest helpen met de kostuums. Ik stond voor het immense gebouw en voelde me zo klein. Mijn grote, blauwe ogen keken door mijn ronde brilletje vol verwondering op naar de facades, het bladgoud en alle andere pracht en praal van het gebouw toen ik de trap opliep. Het was binnen al net zo mooi. de enorme marmeren trap die toegang gaf tot het auditorium. de immense zalen en nauwe gangetjes. het is een compleet labyrint. Ik werd naar het kostuumatelier gebracht en ging aan de slag. allereerst moest ik een lintje op een rok naaien. Ik wist toen nog niet dat mijn leven zo drastisch zou veranderen vanaf die dag. Dat ik de engel der muziek zou horen........Maar die avond na mijn werk hoorde ik hem toen ik een kaarsje ging branden voor mijn vader in de kapel van het operagebouw. Ik was nog steeds diep in de rouw om zijn verlies. en het gemis is nog altijd groot. Ik zong een beetje voor mezelf.........
🎶Quando sono solo
Sogno all'orizzonte E mancan le parole Si lo so che non c' luce In una stanza Quando manca il sole Se non ci sei tu con me, con me Su le finestre Mostra a tutti il mio cuore Che hai acceso Chiudi dentro me La luce che Hai incontrato per strada
Time to say goodbye Paesi che non ho mai Veduto e vissuto con te Adesso si li vivro Con te partiro Su navi per mari Che io lo so No no non esistono piu It's time to say goodbye
Quando sei lontana Sogno all'orizzonte E mancan le parole E io si lo so Che sei con me con me Tu mia luna tu sei qui con me Mio sole tu sei qui con me Con me con me con me
Time to say goodbye Paesi che non ho mai Veduto e vissuto con te Adesso si li vivro Con te partiro Su navi per mari Che io lo so No no non esistono piu Con te io li rivivro Con te partiro Su navi per mari Che io lo so No no non esistono piu Con te io li rivivro Con te partiro Io con te🎶
..........en hoorde opeens een prachtige stem met mij meezingen. Dit was ongelofelijk. De stem klonk warm en aangenaam. Een lieflijke jongemannen stem. Niet veel ouder dan 16.......Was dit echt? Ik keek verbaasd op en veegde een gouden krul uit mijn gezicht. "wie bent u?" vroeg ik zachtjes. Ik kon het niet geloven. De stem bood mij aan mijn zangleraar te worden. Dit voelde precies zoals mijn vader het had beschreven in het verhaal over kleine Lotta. Hoe kon ik weten dat ik bedrogen was?
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
(illustratie van Annie Stegg Gerard.)
(Time to say goodbye van Andrea Bochelli en Sarah Brightman gezongen door Mirusia Louwerse en begeleid door André Rieu en het Johan Strauss orkest.) (dit probeert Christine te zingen.)
Erik: Erik had al heel zijn leven haat moeten verduren. Zelfs zijn eigen moeder had hem nooit een beetje liefde gegeven. Hij voelde zich zo alleen en ellendig. Soms vergat hij dat hij niet geschikt was voor de buitenwereld. Dat deze donkere gangen onder het operagebouw de enige plekken waren waar hij kon leven zonder beschimpt en mishandeld te worden. Zijn kleine wereld stond volledig op zijn kop toen hij een jong meisje hoorde zingen. Wat een prachtige stem. Als die van een engel. Zachtjes sloop hij uit zijn hol in de catacomben van de opera tot vlakbij de muren van de kapel en begon zachtjes met haar mee te zingen. Hij had al gehoord dat dit meisje, Christine Daaë, Vanuit Zweden naar Frankrijk was gekomen en dat haar vader nog maar kort geleden gestorven was. Ook wist hij van de verhalen die haar vader haar had verteld over de Engel der muziek. 💭Daar kan ik mijn voordeel mee doen. Als ik haar lesgeef kan ze een geweldige zangeres worden. Maar ik moet dit voorzichtig aanpakken.💭 dacht Erik. "Ik weet wie jij bent.....Christine Daaë. Wie denk jij dat ik ben?" vroeg Erik zoetgevooisd. zijn stem was zo bekoorlijk dat Christine wel moest blijven luisteren.
Christine: "
"Bent u de engel der muziek die mijn vader beloofde te sturen?" vroeg ik bedeesd. na een korte stilte bevestide de stem mijn hoop. Hij was de engel....Of dat dacht ik althans. Hij begon me uit te leggen hoe ik de noten het beste kon benaderen, hoe ik moest ademen. Het klonk meteen al zoveel beter. Kon dit werkelijk waar zijn? Mijn droom om een zangeres te worden kwam nu zo dichtbij. Die avond sliep ik onrustig. Ik had zoveel vragen.
Erik:
De eerste les was heel goed verlopen. Christine heeft een geweldig talent. Erik stelde wel zijn voorwaarden voor de lessen. Ze mocht zich niet inlaten met de aardse liefde. Hij was te bang om haar kwijt te raken.
