Sweet Lies (Davaoenian's Series #1)

Sweet Lies

BORING. That's what people know me, I don't know why but acceptance is my savior.

Sofie Hudson, a girl who always bully, a girl who always felt scared. Then one day everything is blurry, everything can change by the person na matagal mo nang gustong lumayo sayo. In short, he ruin my peaceful but cruel life.

"Stop following me!"

"No! I need you as my girlfriend."

"Oh shut up! Fake girlfriend not girlfriend!"

"Ah y-yeah! That's right."

"Leave me alone! I don't care about your bullshit doing." naiinis akong tumatakbo palayo sa lalaking sunod ng sunod saken para gawin ang plano niyang walang kwenta.

Nasa tapat na ako ng malawak ng kalupaan ng school kung saan puro mga puno ang makikita. Tumingin ako sa likod at nakita ko yung lalaki na hinihingal na papunta na sa kinaroroonan ko.

Omygod what should I do!  Nagpa-panic na ako habang palapit ang lalaki ay parang bumabagal ang function sa aking utak.

Think sofie! Think!

I have no choice but to jump sa kagubatan na ito.

"No sofie! No!" Narinig ko ang boses ng lalaki kasabay ng pagkabagok ng ulo ko sa bato at pakagulong gulong ko pababa ng kagubatan.

And everything was dark.

"Are you okay?"

I'm shock na makita ang lalaking ang lapit lapit ng mukha sa akin. Do I think that he's worried? Tss

"Uuwi na'ko"

"Di ka man lang magtatanong kung anong nangyari sayo?" Pangisi-ngisi niyang tanong na ikinairita ko.

"No need. I need to go home"

I'm looking my things, and thank god inabot ng lalaking 'to sakin.

"Ihatid na kita"

"Ah no thanks. I can handle myself, alone."

"No, kahit sa gate lang"

Should I say yes? Natatakot din naman ako sa corridor kase takipsilim na, lol I'm scared of dark or maybe everything.

I didn't respond. I signed.

Nauna na 'kong lumabas at nakasunod lang s'ya sa akin. Walang imikan, damn so awkward.

Pagkaabot namin sa may gate ay humarap ako sa kanya na nakapamulsa at seryoso ang mukhang nakatingin sa akin.

"Are you sure you're okay? Wala na bang ma....."

"Yes! btw, thanks I can handle myself na. You can go"

"Sofie?"

Tumingin ako sa kinaroroonan ng baritonong boses na galing sa labas ng gate. I'm surprise that I saw dad standing beside to his car with his men.

This is my first time that I saw dad na sinundo ako sa school. Kase sa pagkakilala ko sa kanya ayaw ma ayaw n'yang madumihan ang sapatos n'ya sa mga ganitong lugar.

"D-dad.."

"What are you doing to my daughter, Colter?" Kalmado ngunit maotoridad na tanong ni dad sa lalaking kasama ko sa likod.

Something was between to all of us.
Dad-me-Colter the guy behind me. But what? His name was familiar.

"Sofie get inside the car."

"Dad just don't..."

"I said get inside the car!"

"Yes d-dad" bago ako pumunta sa sasakyan muli akong sumulyap sa guy behind me.

Habang naglalakad ako papuntang sasakyan ay di ko maiwasang di kabahan sa salitang binitawan ni daddy.

"Don't you dare to come near to my daughter or else....."

Pinapasok na ako ng mga tauhan ni dad sa kotse and I didn't heared those chit chats towards them.

But another look ang ibinato ko sa lalaki na ngayon ay nakatingin na sa akin ng nakangiti habang papalapit na si dad sa kotse.

May sinasabi ang lalaki pero wala akong naririnig mula sa loob, biglang pumatak ang ulan kasabay ng pag andar ng sasakyan namin, then another look to the guy I just met lately but he's gone.

                              
                                    KIMCHI | K.C.