𝕐𝕠𝕦 𝕒𝕣𝕖 𝕞𝕚𝕟𝕖~𝕒𝕝𝕨𝕒𝕪𝕤 𝕒𝕟𝕕 𝕗𝕠𝕣𝕖𝕧𝕖𝕣 / TAMAMLANDI

sᴏʀᴜɴʟᴀʀ

Selam 💃

1K olmuşuz.  (◕‿◕✿)

Vote (oy) vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Iyi okumalar.ʕ·ᴥ·ʔ

Rebekah'dan;

Göğüsümdeki hançerin çıkarılması ile gözlerimi açtım.

Karşımda sırıtan Nik'i gördüm.

"Günaydın kardeşim."

Başımı tutarak kalktım.

"Hangi yıldayız?"

"2011"

"Ne! Kaç senedir uyuyorum?"

"Yaklaşık 75"

"Şuan kana ihtiyacım olmasaydı çoktan boynunu kırmıştım Nik!"

"Boynumu sonra kırarsın Bekah şuan sana ihtiyacım var. Yukarda seni bekliyorum."

Tabutumdan kalktım ve Niklaus'u takip ettim. Içeri girdiğimde etrafı inceledim.

Kıyafetler oldukça farklıydı ve evin eski halinden eser kalmamıştı.

Önümde karnı burnunda bir kadın çıktı.
Kaşlarımı çatarak ona baktım.

"Sende kimsin?"

Aynı anda sorduğumuz soru ile Klaus gülerek yanımıza geldi.

"Caroline bu Rebekah kardeşim, Rebekah bu da Caroline karnındaki çocuğumun annesi."

Şaşkın bir şekilde Klaus'a baktım.

"Nik senin tekrar mı bir çocuğun oldu? Bu kız vampir değil mi? Amber ne olacak ?"

Adının Caroline olduğunu söyleyen kız gözlerini devirdi ve;

"Ne Amber'mış."

Tehditkar bir şekilde üstüne yürüdüm.

"En ve tek yakın arkadaşımla düzgün konuş, çakma vampir."

Klaus aramıza girdi ve beni ondan uzaklaştırdı.

"Sakin olun hanımlar. Rebekah benimle gel."

Merdivenlere yöneldi ve yukarı çıktı bende onu takip ettim.

"Nik!" Beni duymamazlıktan geldi ve yürümeye devam etti. Vampir hızım ile önüne geçtim ve kolundan tutup onu durdurdum.

"Nik neler oluyor?"

"Anlatacağım Bekah. Önce üstündekileri değiştir ve banyo yap. Resim odamda olacağım. Yeri değişmedi hala aynı yerde."

Kafamı salladım ve Klaus'un beni götürdüğü odaya girdim.

Yatağın üstündeki kıyafetlere baktım. Çok tuhaftı. Umarım bir an önce alışırım.

Banyoya gittim ve duş aldım. Ardından yatağın üzerindeki kıyafetleri giydim ve resim atölyesine gittim.

Kapıyı tıklamadan girdim ve kapattım.

Nik arkası dönük resim çiziyordu. Odayı inceledim. Resimlerin yarısı Amber'den diğer yarısı ise farklı bir fotoğraftan oluşuyordu.

"Nik bu kim?"