•DEPENDED• (completed✔️)

თავი 9

•DEPENDEN• 

^დაიმახსოვრე, თუ ეძებ პოულობ!^

•••
კალიდორს ჩაფიქრებული მივუყვებოდი...რამოხდებოდა თუ, არ მივიდოდი...მართლა წაიყვანდა ელიას? მართლა დაუშავებდა რამეს? მაგრამ ის ხო ქერაა რათქმაუნდა დაუშავებს ამიტომ მირჩევნია საკუთარი თავი მევე გავწირო და იმ ალქაჯის შესახვედრად წავიდე.

გზაში ელიასი შემეჩეხა თავი ოდნავ ავწიე და მის გაღიმებულ სახეს დავაკვირდი. არ შემეძლო მისთვის თვალებში ჩამეხედა მე ხომ ისინი დავარწმუნე, რომ არაფერი მომივიდოდა მომიწევს კიდევ ერთხელ გავაცურო.

⁃ არია...ხელს მიფრიალებს სახესთან.
⁃ აა..აა ა ხო
⁃ რა აა ხო ხოკარგადხარ..
⁃ კი კი კარგადვარ აქ რაგინდა.
⁃ ბიჭებმა მორიგეობა დავაწესეთ ვინ როდის იქნება შენთან და ყურადღებას მოგაქცევს.
⁃ რატომ იქცევით ისე თითქოს ინგლისუს პრინცესა ვიყო.
⁃ მასზე უკეთესიხარ პატარავ..მითხრა და ცხვირზე თითი ნაზად ჩამომკრა. ამაზე გამეცინა და წინ გავიჭერი.
⁃ აბა რახდება რაზე იყავი ჩაფიქრებული?
⁃ აა არაფერზე ისეთზე...უბრალოდ ვფიქრობდი იუნგისთვის მადლობა გადამეხადა. ვერაფერი ვერ მოვიფიქრე და უცებ უდიდესი სისულელე დავაბრეხვე. არა ისე მართლა მაქვს მისთვის მადლობა გადასახდელი.
⁃ კარგს იზამ...მინდა იცოდე, რომ ის შენსგამო ყველაფერს გააკეთებს.
⁃ და რატომ ის ხომ ვერმიტანდა...წყალიც კი გადამასხა დამაშინა და ხანდახან ისე მიყურებდა ლამის იქვე მოვეკალი...
⁃ მაგას ალბათ თავად გაიგებ მალე ან თვითონ გეტყვის მე არმინდა ამაში გარევა პრინცესა.
⁃ კარგი...
⁃ მიდი წადი და გადაუხადე მადლობა მე ჩემს ოთახში ვიქნები თუ რამეა მოდი.
⁃ კარგი...თითისწვერებზე აზიწიე მის ლოყას მივუახლოვდი და ჩემი ტუჩები ნელა შევახე. შებრუნებისას ხელი დავუქნიე და იუნგის ოთახისკენ წავედი.

გზაში რატომღაც გული გაუჩერებლად მიცემდა ვერ ვხდებოდი რამჭირდა მაგრამ გაუაზრებლად მეღიმებოდა და გარშემო მყოფების ხმას ვერც კი ვამჩნევდი. უეცრად წარმოვიდგინე იუნგის გაღიმებული სახე როდესაც მადლობას გადავუხდიდი. თავში ხელი წამოვირტყი ერთი ორჯერ გავაქნიე და ისევ გზა გავაგრძელე.