အပိုင္း(၉၀၁): ႐ုပ္တုေၾကပ်က္ျခင္း
" က်ဳပ္တို႔က ဒီကို လာၿပီး တိုက္ခိုက္တာ မဟုတ္ဘူး. လမ္းဖယ္ေပးပါ... က်ဳပ္တို႔ အခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္ေနဖို႔ မလိုဘူး..." ပန္ခြန္ ေရွ႕မွ သားရဲကို ေအးစက္စြာ ေျပာသည္။
"ၾကည့္ရတာ ဒီတစ္ေခါက္ မင္းတို႔အင္အားက သိပ္မေကာင္းဘူး..." နဂါးနက္က ေဒါသတႀကီး ျပန္ေျပာသည္။
"မင္းတို႔အားလုံးကို သတ္ျဖတ္ဖို႔ေတာ့ လုံေလာက္တယ္..." ေျမာက္ဘက္ေခ်ာက္နက္၏ေလသံက ေအးခဲေနသည္။ ထို႔ေနာက္ သူက ေမးသည္... "ဒါဆို မင္းတို႔ေကာင္ေတြက ထပ္ၿပီး လာရႈပ္ၾကျပန္ၿပီလား..."
နဂါးနက္က ေအးစက္တင္းမာစြာ ေျပာသည္။ သူတို႔ကား ရွန္႔ထိုမ်ားပါဝင္ေသာ ေတာ္ဝင္ေျမသုံးခုကို ယွဥ္ႏိုင္ျခင္းမရွိေပ။ သို႔ေသာ္လည္း သည္ေနရာကား အဆုံးမဲ့ပင္လယ္ျဖစ္ရာ သူတို႔အတြက္ ေရေျမအေနအထားအားျဖင့္အသာစီးရေစေပသည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔မွာ မည္သည့္အက်ိဳးအျမတ္မွ မ႐ွိဘဲ အေသခံတိုက္ခိုက္မည္ေတာ့မဟုတ္ေပ။
"လမ္းဖယ္..." နဂါးနက္ႀကီးက ေျပာသည္။ သည္လူမ်ားက အမွန္ပင္ ရတနာလွံကို ရရန္ သူေမွ်ာ္လင့္ေပသည္။ ထိုနည္းျဖင့္ သူကလည္း ထိုလူမ်ားထံမွ ျပန္လည္လုယက္ႏိုင္ေပသည္။
နဂါးနက္၏အမိန္႔တြင္ သားရဲမ်ားအားလုံးက လမ္းဖယ္ေပးၾကသည္။ ေတာ္ဝင္ေျမသုံးခုမွ လူမ်ားအားလုံးက ေအာက္ကို ဆက္လက္ဆင္းသက္လာၾကကာ ေ႐ႊေရာင္လမ္းမႀကီးေပၚသို႔ ေရာက္လာၾက၏။
သူတို႔၏ေရွ႕တြင္ကား ပင္လယ္ဘုရင္၏႐ုပ္တုတစ္ခု ရွိေပသည္။
႐ုပ္တုမွာ ေတာ္ဝင္အလင္းမ်ားျဖာထြက္ေနၿပီး တကယ့္ ပင္လယ္ဘုရင္သက္ရွိထင္ရွားရွိေနသည့္အတိုင္းျဖစ္သည္။ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ရွန္႔ထိုအသိေၾကာင့္ နန္းေတာ္တစ္ခုလုံးမွာ ေရာင္စဥ္ေရာင္ဝါမ်ားထြန္းလင္းေနေပသည္။
ပင္လယ္ဘုရင္ကား နန္းေတာ္ဝင္ေပါက္တြင္ ပိတ္ရပ္ထားသည္။ ႀကီးမားေသာ ဖိအားက အားလုံးကို လာေရာက္ဖိႏွိပ္ကာ ေက်ာ္မ်ားစိမ့္ေစသည္။ အားေကာင္းေသာ စိတ္အသိတစ္ခုက ရီဖူရွင္း၏ေခါင္းထဲကို တိုးဝင္လာသည္အား ခံစားရ၏။ သူက ႐ုပ္တုကို ၾကည့္လွ်င္ နတ္ဘုရားအလား ပုံသ႑ာန္တစ္ခုက သူ႔ထံသို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းလာကာ ဖိအားေပးလာသည္။
သူတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ေပ။ တျခားလူမ်ားကလည္း ထိုသို႔ ခံစားၾကရေပသည္။ သည္အရာက အပ်က္အစီးနယ္ေျမ၏ပထမဆုံး စမ္းသပ္မႈျဖစ္သည္။ တစ္စုံတစ္ေယာက္က နန္းေတာ္ထဲကို ဝင္လိုပါက သည္စမ္းသပ္မႈကို ျဖတ္ေက်ာ္ရန္ လိုေပသည္။ တန္ခိုးအဆင့္ပိုျမင့္ေလေလ ဖိအားပိုမ်ားေလေလျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ရွန္႔ထိုတစ္ပါးေရာက္လာပါက ႐ုပ္တုက သူ၏အရွိန္အဝါအျမင့္ဆုံးျဖင့္ ဖိႏွိပ္ရန္ ႀကိဳးစားမည္ျဖစ္သည္။
ေတာ္ဝင္ေျမသုံးခုမွ လူမ်ားက ပုံမွန္အားျဖင့္ မည္သို႔လုပ္ရမည္ကို သိနားလည္ေပသည္။ သူတို႔က ဖိအားမ်ားကို ေတာင့္ခံကာ ဆက္လက္၍ ေလွ်ာက္သြားၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ကား ေ႐ႊေလွကားအထိသို႔ပင္ ေရာက္သြားကာ ႐ုပ္တုအလယ္မွ အလင္းထြက္ေပၚေနရာသို႔ ေလွ်ာက္ေနၾကသည္။ ထိုေနရာကို ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ပါက သူတို႔က နန္းေတာ္ထဲသို႔ ဝင္ႏိုင္ေပၿပီ။
ရီဖူရွင္းေဘးတြင္ ရွိေနေသာ လူယြီမွာလည္း ဖိအားမ်ားကို ခံစားရေပသည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူမက ႏိုဘယ္မွ်သာျဖစ္ရာ ဖိအားက ထိုမ်ွ မျပင္းထန္ေပ။ နတ္ဘုရားက သူ၏ေခါင္းထဲကို ဆက္လက္၍ ေလွ်ာက္လာသည္တြင္ ဖိအားကလည္း အလြန္အမင္းအားေကာင္းလာသည္။ ပိုမိုအားေကင္းေသာ အရံအတားမ်ားျဖစ္ေပၚလာကာ ဖိအားကို ေတာင့္ခံသည္။
ရီဖူရွင္းက ေခါင္းယမ္းလိုက္ကာ ထူးဆန္းမႈတစ္ခုကို ခံစားမိသည္။ ပင္လယ္ဘုရင္၏အားေကာင္းေသာ စိတ္အသိက သူ၏စိတ္နယ္ပယ္အတြင္းဘက္အက်ဆုံး၌ တည္ရွိေနေသာ ဧကရာဇ္အသိအား သြားေရာက္ခံစားမိဟန္ရသည္။ ပင္လယ္ဘုရင္၏ပုံရိပ္က ပိုမိုအားေကာင္းလာခဲ့ကာ ရီဖူရွင္း၏စိတ္ထဲမွ ဧကရာဇ္အသိအား သြားေရာက္တိုက္ခိုက္ေတာ့သည္။
ရီဖူရွင္း၏မ်က္လုံးမ်ားက ပင္လယ္ဘုရင္၏႐ုပ္တုကို စိုက္ၾကည့္ေနကာ သူ၏စိတ္စြမ္းအားမ်ားကေလာင္ကြၽမ္းလာေနသည္။ ဧကရာဇ္အသိကိုယ္တိုင္ကလည္း အသက္ဝင္လာကာ ပင္လယ္ဘုရင္၏စိတ္အသိအားျပန္လည္တိုက္ခိုက္သည္။
ထိုအခိုက္တြင္ နတ္ဘုရားမီးေတာက္အသြင္ျဖင့္ ဧကရာဇ္အသိက ရီဖူရွင္း၏အသြင္သ႑ာန္ဖန္ဆင္းကာ စိတ္နယ္ပယ္ထဲ ျဖစ္ေပၚလာသည္တြင္ သူ၏ႀကီးျမတ္ေသာ အသြင္သ႑ာန္ေအာက္၌ ပင္လယ္ဘုရင္အျပင္ အရာခပ္သိမ္းမွာ ဦးၫြတ္ၾကရေပေတာ့သည္။
ဘုန္း... ေ႐ႊေလွကားထက္မွ မ်ားစြာေသာ စြမ္းအားျမင့္တန္ခိုးရွင္မ်ား ေနာက္ကို လြင့္စင္သြားၾကေတာ့သည္။ သတို႔၏စိတ္ဝိညာဥ္မ်ားဒဏ္ရာရကာ ေသြးမ်ားအန္ၾကသည္။
"ဘာျဖစ္တာလဲ..." ပန္ခြန္ ယခင္ နန္းေတာ္ထဲကိုပင္ ဝင္ဖူးကာ ဤသို႔ေသာ အေျခအေနမ်ိဳးမႀကဳံဖူးေပ။ သူက ႐ုပ္တုကို ၾကည့္လွ်င္ နတ္ဘုရားအလင္းမ်ားက မ်က္လုံးမ်ားစူးရွေစေအာင္ပင္ လင္းလက္ေနသည္ကို ျမင္ရ၏။ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ဖိအား အဆမတန္အားေကာင္းလာခဲ့ကာ ပင္လယ္ဘုရင္ကိုယ္တိုင္က အသက္ဝင္လာသည္ဟုပင္ ခံစားၾကရေတာ့သည္။
မျမင္ရေသာ ဖိအားက ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံးကို အဆက္မျပတ္ ႐ိုက္ခတ္ရာ တန္ခိုးရွင္မ်ားအားလုံးမွာ ခုခံအားမ်ားမဲ့ကာ ေနာက္ကို အဆက္မျပတ္ လြင့္စင္ၾကသည္။ သူတို႔သာမဟုတ္ သားရဲမ်ားမွာလည္းထို႔အတူ ဖိအား၏႐ိုက္ခတ္မႈကို ခံစားရကာ အဆက္မျပတ္ တုန္ယင္ေနၾကေတာ့သည္။
"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ..." ေတာ္ဝင္ေျမမွ လူမၽားမွာ နားမလည္ၾကေပ။ သည္ေနရာတြင္ရွန္႔ထိုမ်ားမရွိႏိုင္ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဖိအားက ထိုမ်ွ အားေကာင္းေနရသနည္း။
