Attraction Series 1: Addiction At First Sight (Completed) [UNDER EDITING]

Kabanata 10

Kabanata 10

House

"Doc, kayo na pong bahala kay Gino. I'll just send the first payment for his treatment when I arrive in Manila."

Doctor Suarez smiled at me and nodded.  "Don't worry Mae, we'll take care of him. And we'll make sure that he will get better in every session."

I smiled back. 

"Thank you, Dr. Suarez. Mauna na po ako baka mahuli pa ako sa flight ko," paalam ko. 

"Take care, Mae. If you need anything don't hesitate to call me."

Tumango ako sa kaniya at tuluyan nang tumalikod. At naisipan kong dumaan muna sa kwartong kinaroroonan ni Gino.

Pagkabukas ko ng pintuan ng silid na pinaglalagyan ni Gino nabungaran ko agad siya na payapang nakahiga sa kama at natutulog.

Dahan-dahan akong umupo sa tabi niya bago hinawakan ang palad niya. Hinaplos-haplos ko ito at tinitigan ang mukha niya.

I stared at his face as my tears slowly plunged out. “Sorry sa gagawin ko, Gino. Alam kong hindi mo magugustuhan ito kapag nalaman mo pero wala na akong ibang maisip na paraan,” mahinang bulong ko. 

"You will get better soon, honeybee..." I whispered to his ear and I slowly pecked a tender kissed tonhis forehead before finally leaving.

"Are you sure?"

I clenched my fist as I inhaled and exhaled. I shut my eyes as I responded. 

"Y—Yes, Sir..."

I heard him chuckling. "Alright. Should I pick you up—"

"No need, Sir. Just send me your address and I'll be there..."

"Okay." He simply said as he ended the call.

Napalabi ako at napatingala ang ulo. Rinig na rinig ko ang malakas na tambol ng dibdib ko sa pinaghalo-halong nadarama. 

When he texted his address, mabilis na akong nag-ayos ng sarilibat wala ng inaksayang oras upang magtungo sa lugar na natanggap.

'This is for you, Gino...'

Nang nakarating ako sa address na sinabi niya. Namamangha pa ako habang pinapalibot ang paningin sa buong paligid.

Ganito siya kayaman? Kung hindi ako nagkakamali ang mga may kaya sa buhay lang ang nakaka afford ng ganitong kalaking bahay sa exclusive village na'to. Sabagay may-ari ba naman ng hotel eh. 

“Pinapunta po ako ni Mr. Villaruz,” sabi ko sa lady guard.

Humakbang ito palapit sa akin kaya napadiretso ako ng tayo.

“Wait, miss,” anito.

I was a bit annoyed because of their security. Kapaan ba naman ako ng guard! Buti na lang babae iyon at buti na lang talaga tumawag agad si Sir Villaruz at sinabing papasukin na ako.

Nang makapasok ng tuluyan sa exclusive village, imbes na tanggapin ang offer ng guard na ihatid ako sa mismong address ay mabilis ko itong tinanggihan at nagpasalamat na lang.

Para kasing mas gusto kong maglakad-lakad, sariwain at pagmasdan ang paligid.

Palinga-linga ako na parang ngayon lang napadpad sa ganitong lugar. Hanggang sa hindi pa rin ako makapaniwala na napapalibutan ako ng mga naglalakihang bahay o pwede na rin tawagin na mansion dahil sa laki.