żegnaj ma miłości , inumaki toge x f!reader [jujutsu kaisen]

𝐆𝐎𝐎𝐃𝐁𝐘𝐄 𝐌𝐘 𝐋𝐎𝐕𝐄, 𝐆𝐎𝐎𝐃𝐁𝐘𝐄

hear the wind sing a sad, old song

it knows i'm leaving you today

please don't cry or my heart will break

when i go on my way

           inumaki bawił się bladą kartką papieru, jednak coś było nie tak. nie spodobał mu się sposób, w jaki wyglądał ujęty na niej tekst; westchnął, rozglądając się po pokoju. dokładnie miesiąc temu [imię] oznajmiła, że wyjeżdża hen i przez jakiś czas będzie musiał poradzić sobie w pojedynkę. miała mnóstwo obowiązków na okinawie, kiedy on zajmował się tokijskimi klątwami. przeniosła się tam na dłużej, toteż postanowił posyłać listy. i pomimo ostatniego braku odpowiedzi, on nadal pisał. stało się to nawykiem, czymś, czego nie mógł porzucić. gdyż jeśliby to zrobił, oznaczało będzie to koniec ich przyjaźni. dopóki wysyłał listy, udawać mógł, że dziewczyna je czytała. nie chciał jej stracić.

czy naprawdę minął miesiąc? nie mógł sobie do końca przypomnieć. czas jakby cofnął się bez jego zgody niewzruszony.

tkwił na krześle przy oknie z prostym wazonem nie kwiatów, ale liści ułożonych w bukiet. próbował złożyć kolejny zwrot, zwracając uwagę na to, aby nic nie zostało w żaden sposób nadszarpnięte. estetyka odgrywała albowiem nieodłączną rolę w prezentacji późniejszej całości. wziął więc głęboki wdech, wyciągając podarowane mu przez nią ciemnobłękitne pióro ─ każdorazowo podpisywał je "dla ciebie". nigdy nie zajmował się wysyłaniem ich osobiście, niemniej wiedział, że nawet z tak niejasnym podpisem zostaną dostarczone.

droga [imię],

jak się czujesz? jestem świadom, iż we wszystkich listach w kółko pytam cię o to samo, lecz jest to dla mnie niezwykle ważne. przez ubiegłe dni byłaś cicha, nieprawdaż? mam nadzieję, że to nic złego. tak bardzo za tobą tęsknię. szczególnie za tym, gdy byłaś blisko mnie. wiem, że nie powinienem pisać ci tych słów, niemniej pamiętasz jeszcze, kiedy byliśmy razem? potrzebuję twojej obecności. czuję się samotny, oczekując twojego powrotu. podobno minął miesiąc. to najgorszy okres, przez jaki przechodzę. twoja bliskość, uściski, głos. patrzące na mnie z łagodnością oczy i szerzący uśmiech z każdym naszym spotkaniem. wszystkie te rzeczy ─ chcę znów ich doświadczyć.

inumaki toge