"𝐆𝐎𝐓 𝐏𝐑𝐄𝐆𝐍𝐀𝐍𝐓 𝐁𝐘 𝐄𝐗 𝐇𝐔𝐒𝐁𝐀𝐍𝐃

"𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝟐"

It's been 4 months since i left. Dad knows where am i. Malaki narin yung tyan ko. Ang akala ko ay madali lang mag move on iyun ang nasa isip ko noong hindi pa ako nag kaka jowa. But i was wrong,,, i was fvking wrong the h3ll zander. (sigh) Hindi nako nag pa ultrasound kasi nga diba i want to surprise. Kahit hindi na buo ang pamilya namin. Bakit ba kasi eh, kaya ko namang mag ayos ng sarili kong nandidiri ito saakin i really hate him. Pilit ko itong kalimutan pero tang*n*

"Iniisip mo na naman ang lalaking yun.",,, tinig iyun ng kaibigan kong si Calvin,, i mean Callena siya rin nag sabing maganda raw dito sa Iceland pinapadalhan panga ako ng mga pic, para daw maiingit ako,,,, " Remember be heart stronger than mind. Kahit anong gawin mo para kalimutan siya kung ang hinahanap parin ng puso mo ay siya waley parin ang pag momove forward mo."-
mahinang sambit nito

 

"Bie ang isipin mo lahat ng mga sakit na nagawa ng lalaking yon, wag yong panis nyung memories."-
dagdag nito, na tinanguan ko at hinapaplos ang tyan ko

kaya kobang kalimutan ito,, sana ay magawa ko. Mahirap kalimutan ang apat na taon naming pag mamahalan. Mahirap eh subrang hirap

.....................

Malapit na pala silang ikasal. Nakita ko sa post sa instagram ng malanding step sister ko. Nasaktan din naman ako ahh. Pero diko lang pinahahalata. Bakit koba naiisip yun ang sakit eh sakin siya nag tagal. Kasal kami kasal. Agad akong napaiyak ng maaalala na
naman ang mga pinag samahan namin ito talagang taksil kong luha

"karmahin ka sana Zander."- galit kong sambit at hinayaang umagos muli ang mga luha ko

Sisiguraduhin kong ito na ang huling iyak ko sayu Zander i swear this is the last time. Sana nga ito na ang huling iyak ko. Sana
God please stop this feelings, tulungan mo akong kalimutan ang lalaking iyun, Tulungan mo akong kalimutan ang masakit nitong ginawa. Let me go of this sadness. I don't want to cry again. Ayuko ng umiyak kong siya rin naman ang dahilan

Si Callena ang tumayong asawa sa mga araw na gusto kong makita si Zander, Callena is always in my side whatever happened. Inutusan ko pa nga siyang bumilin ng mangga dapat ay galing sa pilipinas. Minsan ay sinusungitan kopa ito at inaaway. Ayuko sa pag mumukha niya. Pano koba makakalimutan si Zander eh  araw-araw akong tumingin sa larawan nitong nasa pader minsan nga  ay magagalit ako kapag nakikita ko ito minsan naman ay hinahapan ko ito. The h3ll get out of my mind Zander. I want his pic now.......... o_o

"Bruhilda anong gusto mong kainin."-
mahinang sambit nito

Ginising ko kasi it ng madaling araw. I want ice cream,,,, ice cream

"Callena I want ice cream."- naiiyak kong sambit nito

"fine wag mo akong tulugan ah bibili lang ako."-
ramdam kong inis sa boses nito ngunit nawala rin agad, ngumiti ito at nag paalam na umalis. Thank you Callena, thank you

.................

Callena i want cake
Callena i want chocolate
Callena i want strawberry
Callena i want Zander,,,,,, I want to push him wuahhhhh,,, i want to see him

"ay juskong bruhildang babae ka, akala koba galit ka kay Zander, ABER."-
gulat nitong sambit

Agad namang nalungkot ang mukha ko at naaalala na naman ang sakit na nangyari. How dare him. I hate you. I hate you Zander

................

"Callena i want matcha yung subrang lamig."
natitikim kong sambit rito, wuahhhh

Agad naman itong tumango at nag mamadaling sinuot ang jacket bago lumabas. I always remember zander whenever i see him, chrtt gusto ko talagang suntukin ang pag mumukha nito. Baka nga ay kinasal na sila ng malandeng Amanda na iyun. Magsama sila hanggang

"KAMATAYAN."- inis kong sigaw

Agad kong nagulat ng biglang bumukas ang pinto at nag mamadaling pumasok sina Nani, Manang at Tatay hiningal pa itong lumapit saakin. Anyari sainyu

"Ayos lang po ba kayu."- mahinang sabi ko

"abay dapat kami ang mag tanong sayu iha, bakit ka sumigaw."-
hinihingal na sambit ni tatay

Agad naman akong napa kamot ng ulo dahil narinig pala nila yun. Kasalanan ito ng hayeaoopp na iyun. Hayop siya manga hayop sila

"I'm ok po don't worry sarannnnnnnn."-
nakangiting sabi ko sa kanila

Agad naman silang ngumiti at lumapit saakin para yakapin ako

"Forget everything iha,,, forget tama ba, ay basta kalimutan muna ang lahat at gumawa ng bagong buhay kasama ang mga anak mo."-
kamot ulong sambit ni tatay

Agad akong ngumiti at napailing ayaw niya talagang mag english hindi niya raw naiinitindihan. Pero tika mga anak

"Mga anak."- naguguluhan kong tanong rito

"Baka kasi kambal yang mga anak mo iha malaki kasi ang tyan mo."

"Tatay busog ho ako heheheh."

Pero sana ako nga ay kambal