Mr. gay

Hoofdstuk 14 - the last one standing

"Casper! Casper!"roept een stem hysterisch. Mijn oogleden trillen, maar gaan niet open. "Casper alsjeblieft... Wordt wakker... We hebben je nodig,"zegt de stem die deze keer hard aan het trillen is. Twee handen komen op mijn wangen terecht en kleine vochtige druppeltjes belanden om de zoveel seconden op een willekeurige plaats op mijn gezicht. Een kreun verlaat mijn mond en met heel wat moeite open ik mijn ogen waardoor ik recht in het betraande en gehavende gezicht kijk van... Luke?! Wat? Maar Luke is degene die me neer stak... Hij was degene... Huhn? Hoe kan het dat hij hier zo bezorgd zit met tranende ogen terwijl hij me wou offeren om met mijn moeder te kunnen trouwen voor het geld... Waarom wil hij trouwens het geld als hij zo al genoeg heeft? Dan moet hij wel een verschrikkelijk gierige geldwolf zijn. Met een angstig gezicht staar ik hem aan. Wat gaat hij nu doen?
"Oh god... Je denkt echt dat ik het was... Alsjeblieft geloof me als ik je zeg dat hij mijn tweelingsbroer is,"smeekt hij me, maar ik schud mijn hoofd. Zo dom ben ik echt niet. Met een zucht knikt hij en heft me op. Moet ik eigenlijk niet dood zijn als ik in mijn slagader geraakt ben? "Ik haal je hier eerst weg en dan zal ik je bewijzen dat ik niet lieg,"mompelt hij en haalt me weg van dit erf. Wacht, nee! Ik moet mijn moeder en Julie redden! Heftig spartelend met mijn laatste kracht probeer ik uit zijn armen weg te raken. Daarbij hij is de ontvoerder dus waarom haalt hij me hier weg? Wedden dat hij me naar zo een slachthuis brengt! "Casper, alsjeblieft, ik zweer je dat ik je niets ga doen. Ik heb mijn lesje wel geleerd na die ruzie,"zegt hij en loopt de straat uit waar een politiecombie staat. Pablo springt er uit en kijk bezorgd naar me. "Wat hebben ze met je gedaan..."jammert hij en de tranen stromen over zijn wangen. Oké, ik snap er echt niets meer van! Wat is hier allemaal aan de hand?! Luke legt me voorzichtig neer op een van de vrije plekken waarna Pablo me onmiddellijk vastneemt. Vragend kijk ik hem aan hopend op wat duiding. "Slaap wat Casper. Je hebt het duidelijk nodig,"zegt hij zachtjes en streelt mijn haren. Hoe graag ik ook wakker wil blijven, ik voel me inderdaad echt moe en daarom luister ik naar Pablo.

"Casper! Casper!"roept een stem hysterisch. Mijn oogleden trillen en gaan open. Luke kijkt me bezorgd aan en heeft een mok met warme chocolademelk en slagroom in zijn hand. Met Luke bedoel ik dan ook de echte Luke. Nadat ik in slaap viel in de politiecombie is er thuis heel wat gebeurt. Luke bleek een gestoorde tweelingsbroer te hebben waar hij het tegen niemand over had uit schaamte. Die gast heeft inderdaad in zijn verleden een aantal rituelen gedaan waardoor hij heel wat moorden op zijn geweten heeft en in de gevangenis terecht kwam. Hoe hij er ooit uit raakte is nog steeds niet duidelijk. In ieder geval weet ik dat Luke al zijn hele leven last had van Blake en hem daarom uit zijn leven wou bannen toen hij in de cel zat. Het had Luke veel moeite gekost om me uit te leggen hoe het zit met zijn broer en wat hij in zijn jeugd heeft gemaakt. In ieder geval heeft het ons wel closer gemaakt nu ik zie dat Luke een heel erg verleden achter de rug heeft. "Ik dacht dat een warme choco je wel goed zou doen,"zegt hij en geeft me de mok. Blake heeft nooit mijn slagader geraakt, maar wel de meest afschuwelijke tekens toegebracht aan mijn gezicht. Als voorbereiding op het offer. Julie en mama waren nergens te bekennen en daar zijn ze nog steeds naar op zoek. Wat Kailey betreft, zij was helemaal gedrogeerd en verblijft nu in het ziekenhuis. Dankbaar neem ik een slok van de warme drank en kijk Luke aan. "Het spijt me dat ik je hierin meesleur Cas,"zegt hij zachtjes en wendt zijn blik af. "Je hebt me gered Luke,"fluister ik. Blake had me bewusteloos geslagen en was als een gek tekeer gegaan met zijn mes, maar Luke was al snel te plekke en heeft Blake behoed voor hij ergere dingen zou doen. Met een knuppel had hij Blake geslagen en daarna probeerde hij mij wakker te krijgen. Ondertussen probeert de politie om uit Blake te krijgen wie zijn opdrachtgever is. Over dat getrouw met mijn moeder... Dat was een psychologisch spelletje van Blake om me zwak te krijgen. "Zonder mij had je dit niet eens meegemaakt,"mompelt hij en staat met een zucht op. "Wie weet, maar dan was mijn moeder misschien echt met een zak gegaan en had ik Jack niet,"zeg ik serieus en een glimlach verschijnt op zijn lippen. "En ik jou niet,"zegt hij liefjes en omhelst me. Deze week hebben we heel wat steun gehad aan elkaar. Hij wist me te troosten en ik hem. Natuurlijk heeft Pablo ook veel steun geboden. "De politie heeft ontdekt wie er hier achter zit,"zegt hij na een tijdje. Met grote ogen kijk ik hem aan. "En ja ze weten waar Julie en je moeder zijn. En nee je kan niet helpen met de bevrijding. Ze zijn allerlei plannen aan het maken en daar kunnen ze een onervaren knul als jou niet bij gebruiken. Alles wat jij nu kan doen is ze hun werk laten doen zodat we geen risico lopen dat het misgaat,"zegt hij en ik kijk boos. "Ik moet helpen! Dat ben ik ze verschuldigd!"roep ik boos. "Babe, je helpt ze echt niet door in de weg te lopen,"zegt Pablo en komt achter me zitten. "Maar Paab, Julie heeft me nodig. Mama heeft me nodig,"protesteer ik en hij drukt een kus op mijn haren. "Ze hebben niets aan je als je dood bent,"zegt hij en slaat zijn armen om me heen. Ik draai me om zodat ik naar hem gericht ben. "Ik voel me zo hulpeloos,"zeg ik zachtjes en voel de tranen prikken. "Ben je niet, maar ga er niet heen, want ik wil jou niet kwijt,"zegt hij zachtjes en kust mijn tranen teder weg. Ik knik en staar naar zijn haren waar allerlei kleuren in verwerkt zijn door het licht dat de ondergaande zon erop werpt. Even heerst er een stilte. "Paab, mag ik nu weten waarom je zo behandelt wordt door je vader?"vraag ik zachtjes en kijk hem aan. "Ten eerste, hij is mijn vader niet. Mijn moeder werkte als prostituee en het duurde even voor ik daarachter kwam. Toen ik het besefte, wou mijn biologische vader me niet geloven. Tot we haar betrapten. Zo kwam ik op een dag thuis en bleek mijn vader... Hij bleek...,"maar Pablo raakt niet verder. "Je moet het niet zeggen,"fluister ik en omhels hem stevig. "Jawel, het moet eruit,"zegt hij en trilt hard. "Mijn vader is vermoord Cas. Mijn moeder erfde alles en liet me achter bij een van haar klanten. Ze beloofde dat ze in de avond terug zou komen, maar dat heeft ze nooit gedaan. Mijn nep vader kreeg het niet over zijn hart me uit huis te zetten. Soms is hij erg lief, maar hij heeft een agressieprobleem en kan niet met homoseksuele mensen omgaan. Toen hij erachter kwam... Dat kun je wel raden,"zegt hij en begint te snikken. Het is de eerste keer dat ik Pablo echt zie huilen. Ik knuffel hem stevig en sleur hem mee naar bed. "Maar nu heb je het beste vriendje ooit en Jack die dol op je is,"probeer ik hem te troosten. "Jack is dol op ons allebei,"zegt hij door de tranen heen. Snel drukt hij zijn lippen op die van mij en verstrengelt onze vingers. Even vergeet ik alle problemen die we momenteel hebben en hadden. De wereld bestaat enkel uit hem en mij. Alsof hij de enige is die nog overeind staat en me kan helpen uit de problemen die me als drijfzand naar beneden trekken. Het is vreemd dat je op zo een korte tijd zoveel van iemand kan houden die je nog niet lang kent. "Ik hou zoveel van je Paab,"fluister ik en hij grinnikt. "Dat is je geraden babe,"zegt hij en gaat weer verder met de kus. Alleen vraagt hij deze keer om toestemming met zijn tong die ik hem met alle plezier heeft. Het is echt een wonder dat hij hier zo goed in is. Zie je wel dat hij een God is? Mijn God en ik deel hem met niemand. Zijn hand daalt af naar mijn broek die hij opent. Net op het moment dat hij in mijn boxer wilt gaan, opent iemand de deur. Snel gaat Pablo wat meer op me liggen zodat diegene niet merkt dat mijn broek open is. Zijn armen slaat hij om me heen alsof we aan het knuffelen zijn en zijn hoofd legt hij op mijn borstkas. Hopelijk merkt hij niet dat mijn hart als een razende tekeer gaat, maar zijn grijns vertelt me wat anders. "Wat doen jullie?"vraagt het stemmetje van Jack. Even kijk ik op. "We zijn aan het knuffelen,"zegt Pablo en ik moet mijn lach inhouden. "Mag ik mee doen?"vraagt hij. Die uk moest eens weten wat we echt aan het doen waren. Ook Pablo moet zijn lach inhouden. Pas dan merk ik het betraande gezicht van Jack. Zo snel als ik kan duw ik Pablo van me af en doe mijn broek dicht. "Wat is er ukkepuk?"vraag ik en neem hem op de schoot. Pablo komt erbij en omhelst ons stevig. "Ik wil mama terug. Wanneer mogen we naar huis?"vraagt hij. "Luke is weinig thuis omdat hij de politie helpt. Pas als mama terug is gaan we naar huis,"zeg ik en druk een kus op zijn voorhoofd. "Mis jii mama dan niet?"vraagt hij. "Heel erg uk,"zeg ik. "Zullen we samen een film kijken en daarna mag je bij ons slapen,"zegt Pablo opeens en Jack begint te juichen. Hij rent weg en komt niet veel later met zijn dekentje, dat hij al van zijn geboorte heeft, terug.

So sorry voor mijn veel te late post. Ik denk dat hierna nog een hoofdstuk komt en wie weet nog een epiloog.

Alvast bedankt aan iedereen die een vote gaf :)