მონა|JIKOOK|

¹⁴👀

ავტორის პოვ

ანმიჰიოკმა ჯიმინი ამოიყვანა, გაამშრალა, საწოლში ჩააწვინა და გვერძე მიუწვა
-ახლა არაფრის დაშავებას არ ვაპირებ დაწყნარდი და დაიძინე

ჯიმინის პოვ

ხო სათქმელად ადვილია მაგრამ აბა გაგაუპატიურონ და მერე დაამშვიდე საკუთარი თავი

რამე უნდა მოვიფიქრო, აქ არ მინდა დარჩენა... მეშინია

ავტორის პოვ

მალევე ჯიმინმა გეგმა მოიფიქრა და დაელოდა ანმიჰიოკის დაძინებას.
როდესაც ანმიჰიოკმა დაიძინა ჯიმინი ჩუმათ გადმოვიდა საწოლიდან თავისი ტანსაცმელები აიღო და სახლიდან გავიდა.სახლიდან რომ გავიდა ტანსაცმელი ჩაიცვა და ეგრევე სირბილი დაიწყო თან ისევ ტიროდა, მას ეშინოდა ღამით მარტო და თან იმის შემდეგ რაც დაემართა უკვე შიშებშია.
ანმიჰიოკის სახლი არც ისე შორს იყო ჯონგუკის სახლიდან ამიტომაც მალევე მოვიდა და ეგრევე შიგნით შევარდა

-ჯ...ჯონგუკ-ძლივს-ძლიობით თქვა ჯიმინმა რადგან თავს ცუდად გრძნობდა, მთელი სხეული სტკიოდა.
ჯონგუკმა ხმაზე გამოიხედა და როცა ჯიმინი დაინახა ეგრევე მას მივარდა და ჩაეხუტა
-პატარავ სად იყავი? იცი შენზე როგორ ვინერვიულე მეგონა რამე დაგემართა-ჯიმინმა ტირილს მოუმატა
-პატარავ რა მოხდა რატომ ტირიხარ?
-მ...მე არ მ...ინდოდა
-რა არ გინდოდა?-ჯონგუკი ანერვიულდა
-მან მ...მომატყუა დამემუქრა დ...და
ძალით მიმიყვანა ი...იქ
-რას ამბობ? ნორმალურად მითხარი
-მ...მან მითხრა რ...ომ სანა მოიტაცა და თ...თუ არ მივიდოდი მ...მოკლავდა მე მივედი მაგრამ აღმოჩნდა, რომ მომატყუა გა...მოქცევა ვცადე მაგრამ მან დამიჭირა დ...და-და
-და რა?
-მან მე... მან
-მან რა-დაუყვირა ჯონგუკმა რადგან ვეღარ ითმენდა. ამის გამო ჯიმინი ეგრევე მუხლებზე დაეცა და ყურებაზე ხელი აიფარა რადგან შეეშინდა
-არა არაფერი დამიშავო გ...გთხოვ-და უფრო მეტად ატირდა
-არა არა ჯიმინ, პატარავ არაფერს დაგიშავებ ნუ გეშინია-ჯონგუკი მივიდა ჯიმინთან და ჩაეხუტა. ის ძალიან ნერვიულობდა ჯიმინზე
-შემდეგ რა მოხდა?-იკითხა ჯონგუკმა
-მან მე გ...გამაუპატიურა-ამას ჯონგუკი ნამდვილად არ ელოდა. როგორ თუ ჯიმინი გააუპატიურეს
-ეს ვინ გააკეთა?-წყნარად თქვა ჯომგუკმა რომ ჯიმინი არ შეეშინებინა
-ა...ანმი...ჰიოკმა

ჯონგუკის პოვ

-ა...ანმი...ჰიოკმა-ეს ნაბოზარი ეს როგორ გააკეთა
-ჯიმინ ოთახში ადი და იქ დამელოდე კარგი? სანას ვეტყვი შენთან ამოვიდეს
-კარგი-ჯიმინი ოთახში ავიდა მე კიდევ სანასთან ავედი რომ ეს ყველაფერი მეთქვა

ავტორის პოვ

-არ არსებობს ეს როგორ გაუკეთეს ჩემს პატარა მოჩის-ტირილი დაიწყო სანამ
-გთხოვ ახლა ჯიმინთან ადი მას მარტო ეშინია და ეცადე დაამშვიდო და დააძინო
-შენ სად მიდიხარ?
-საქმე მაქვს მოსაგვარებელი
-ჯონგუკ არსად არ წახვიდე გთხოვ მას ახლა შენ სჭირდები
-ნუნა შენ ის გააკეთე რაც გითხარი-
თქვა ჯონგუკმა და ანმიჰიოკთან წავიდა.
მალევე მიადგა მისი სახლის კარებს და ბრახუნი დაუწყო
-შე ბოზო კარი გააღე-ყვიროდა ჯონგუკი და თან კარზე აბრახუნებდა რაზეც ანმიჰიოკს გამოეღვიძა.როცა ჯიმინი მის გვერდით ვერ დაინახა დაპანიკდა
-ნუთუ გაიქცა და ჯონგუკს ყველაფერი მოუყვა-თქვა თავისთვის და კარები გააღო
-ახლა კი შენი წამების დროა ბოზო-
თქვა ჯონგუკმა და ანმიჰიოკის სახლში შევარდა,კარი ჩაკეტა და შემდეგ ანმიჰიოკს ეშმაკურად შეხედა
-ახლა მე გავერთობი შენით ისე როგორც შენ ქენი ეს ჯიმინთან მაგრამ შენს შემთხვევაში ეს უფრო მტკივნეული იქნება😈

~~~~~~~~~~

ნეტა რა მოხდება შემდეგ თავში🤔