Let's Kill This Love

~3~

" Hani naptın kızım sen?!"

Dan Bi'nin bağırması üzerine Hani omuz silkip bana söndü.

" Kanka kusura bakma. Öyle ukala tavırlarını görünce gözüm döndü."

Gülümseyip elimi omzuna koydum.

" Sorun yok Hani. Boşver. Sadece kısmetimi kapattın işte."

Söylediğime gülüp bana sarıldı. Dan Bi de dayanamayıp ikimize sarıldığında kollarımı onlara doladım.

" Biz bulucaz sana birini Yeun-ah. O ukaladan vazgeçiricez seni!"

Onlara onaylar mırıltılar çıkarıp kollarından ayrıldım. Telefonumun sesi kulağıma dolduğunda arayan kişiyi görüp derin bir iç çektim ve cevapladım.

" Efendim anne?"

" Okulunun önündeyim. Müdürden izin aldım. Benimle geliyorsun. Hızlı ol. "

Telefon yüzüme kapandığında hüzünle tebessüm ettim. Telefonumu cebime atıp konuşmayı duyan arkadaşlarıma baktım.

" Duydunuz kızlar. Ben kaçar."

İkiside üzgün suratlarıyla bana el salladığında onlara aynı şekilde karşılık verip sınıfa girdim. Çantamı alıp yavaş adımlarla okuldan çıktım.

Annemin arabası görüş açıma girdiğinde derin bir nefes alıp adımlarımı hızlandırdım ve ön kapıyı açıp arabaya bindim.

" Hoş geldin."

"Hoş buldum. Ne oldu da okuldan aldın beni?"

" Elbiselerimiz gelmiş. Onları tekrar denememiz lazım."

Anneme kafamı sallayıp emniyet kemerimi taktım ve yola odaklandım.

Annem ve babam lisedeki ilk senemde boşanmıştı. Ben annemle abimse babamla kalmıştı. Şimdi ise annem yeni biriyle evleniyordu. Bir kaç gün önce kendimize elbise almıştık. Fakat terzilik bir kaç işi olduğundan mağazada bırakmıştık. Anlaşılan elbiseler beklediğimden hızlı hallolmuştu.

15 dakikalık sessiz yolculuğun ardından annem arabayı mağazanın önüne park etti. Çantamı arka koltuğa bırakıp arabadan indim. Annem önden ben arkadan mağazaya giriş yaptığımızda hemen yanımıza gelen çalışanlar bizi selamlayıp deneme kabinlerine yönlendirmişti.

Şuan burada olmak istemiyordum. Annemin seçtiği o lanet elbiseyi giymek istemiyordum. Bu düğünün olmasını istemiyordum.

Kabine girdiğimde elbiseyi görüp derin bir iç çektim. Yavaşça giydiğimde üzerime tam oturan elbiseyi kısaca aynada süzüp kalbinden çıktım.

Annem beyaz uzun elbisesi içerisinde gülümserken gözlerimi devirip yanına gittim. Hızla bana dönüp gözlerini elbisede gezdirdi ve parmağıyla etrafında dön işareti yaptı. Sıkkın bakışlarım eşliğinde etrafımda döndüğümde annem tekrar gülümsedi.

" Elbiseler harika olmuş, teşekkürler."

" Çok yakıştı efendim."

Onları daha fazla dinlemeden tekrar kabine girdim ve okul üniformalarımı üzerime geçirdim. Elbiseyi elime alıp kalbinden çıktım. Hemen yanıma gelen bir çalışan elbiseyi alıp paketlemeye başladığında telefonumu elime aldım. Kızlarla olan grubumuzdaki mesajları gördüğümde bakmadan ekranı kitleyip telefonu cebime koydum.

Annemin de elbisesi paketlendiğinde çalışanlara iyi günler dileyip çıktık mağazadan. Paketleri bagaja koyup arabaya bindiğimizde emniyet kemerimi takarken annem konuştu.