elif

4

Gök karanlık! Yer karanlık!

Işığım oldun. Gel artık!

"ha-a-a-inn-mi"allahım yoksa öğrendilermi

"Evett! Hainn! Bunu nasıl yaparsın?" eyvah! Kesin öğrendi. Beni kıtır kıtır kesicek.

"Bbe-be-nn. özür dilerim! Ben mecburdum."Abdullah olayı anlamamış gibi bakıyordu.

"ne diyorsun sen yasir! Ne dediğini kulağın duyuyormu senin. Ne hainliğinden bahsediyorsun" Abdullah beni öldürecekmiş gibi bakıyor.

" Abdullah nolur beni yakaladığında kesici veya delici alet kullanma. Mümkünse cinsiyet ayrımcılığından faydalanmak istiyorum!" bunları söylerken yavaştan yavaştan kapıya doğru gitmeye başladım.

"zehraya iyi bakın olurmu" tam kaçıyordum yasir gömleğimin sırtından tuttuğu gibi çekti ve beni koltuğa oturttu

" sen! Bana! Bunu! Nasıl yapabildin!" niye üzerine alınıyorsa buda hepsine yalan söyledim sonuçta

"iyide birtek sana değilki bu yaptığım. Diğerleri de var , niye üstüne alınıyon bu kadar?"yasir bana şok olmuş gözlerle baktı

"allahın oburu nerene koydun okadar yemeği!!" yemekmi, ne yemeğinden bahsediyor bu ??

"benim velinimetime nasıl göz dikersin? Nasıl kıydın? Hepsini geçtim, nasıl bitirebildin??"ilk önce olayı idrak etmeye çalıştım, yasirin sinirli haline baktım, sonra yeni yemek yediğim için ellerimdeki ekmek kırıntılarına, masadaki boş tabağa ve.. ve.. eyvahhh!

" Haa.. sen ondan kızdın bana..bende diyom niye bitmiyor bu ekmek? Bereketmi girdi diyordum! Aa-a yasir senin miydi o, çok güzel yapmışsın valla gördüğün gibi hepsini yemiş bulundum"

" başka ne olucak. Oğlum bizim rızkımızı niye yiyon bizim yemek fabrikamızmı var" Abdullah araya girdi

"dur! Bekle! sen al benimkini ye, ben tokum zaten" diye yasiri benden uzaklaştırdı ve kendi yemeğini verdi. Bana dönerek

" evet bakalımm. 'haa sen ondanmı kızdın bana' derken sen ne zannettin? Bilmediğimiz birşeymi var?"allahım kendi topuğuma sıktım! Koyver gitsin zaten adın çıktı dokuza inmez sekize

"ben.. şey sandım.. geçen gün ki keki yediğimi öğrendiğinizi sandım, ondan şey yaptım yani.. ondan"

"ulan hani zehra açtıda ona vericektin? Sen yalan söylemeyedemi başladın?" iyide zehra yedi zaten, neyse ipin ucu kaçtı. Abdullah

" cihan, kendine mukayyet olman lazım. Biz herzaman yemek bulamıyoruz ayrıca nefsine karşı çok zayıfsın. Sen daha kendinle olan mücadeleni veremezken, memleket mücadelesinde nasıl dik durabilirsin?" abdullahın söyledikleri çok dokundu bana. Haklı aslında, napıyorumya kendime gelmem lazım.

"doğru diyon Abdullah, bundan sonra dikkat edicem. Özür dilerim" dedim mahçub bir şekilde kafamı eğerek, gözlerim dolmaya başladı. Ben ne zamandır dünya zevklerine düşkün oldum bukadar.yasir sanıırm fazla üstüme geldiğini düşündü

"ttaa-amam köse. Okadar kızmadım ya , ağlama! Al bak kendime ayırttığım bir dilim kek var istersen vereyim. Yeterki ağlama" nee! Kekmii! Dur biraz daha ağlıyım

" ühüü-ühüü-üü ! banane siz hep kızıyorsunuz bana, açım napayım bilmeden seninkini yedim!"Abdullah ve yasir mahcup bir şekilde elini kolunu nereye koyacağını bilemediler.abdullah

"cihan! Bak ben seni üzmek için söylemedim, hem bak bu gece operasyona çıkıcaz, dönünce sana merkezdeki dükkandan çikolata alırım tamammı"çikolatamı!