κεφαλαιο 38

2K 52 14
                                    

Η Δευτέρα ήρθε γρήγορα. Τα κορίτσια ετοιμάστηκαν γρηγορα το πρωί και ξεκίνησαν για το σχολείο

Δεσπ: πω ανυπομονώ για κάποιον λόγο

Κατ: γιατί;

- Δεν ξέρω

- νομίζω ξέρω

- τι ξέρεις;

- νομίζεις ότι ίσως έρθει ο Δημήτρης στο σχολασμα

- έτσι έχω συνηθίσει τουλάχιστον

- Και εγώ

- Δεν μας βγήκαν σε καλό οι διακοπές

- τι στο διάολο σκεφτόμασταν μου λες; Μπορούσαμε να χωρίσουμε και να κάνουμε ότι θέλουμε. Γιατί να τα έχουμε μαζί τους από την στιγμή που δεν τους εκτιμαμε; Είναι άδικο. Είμαστε ηλίθιες, είπε και ξέσπασε σε κλάματα

- ει ει μην κλαις, έλα εδώ. Όλα καλα θα πανε και στην τελική αν είναι γραφτό να είμαστε μαζί τους, πάλι μαζί θα καταλήξουμε

- Δεν έχεις μετανιώσει;

- Για το κερατο; Φυσικά. Και το κακό είναι ότι την ώρα που ήμουν με τον Άλεξ δεν με ενδιαφερε τίποτα. Χαίρομαι που τουλάχιστον κατάλαβα το λάθος μου. Κάλιο αργά παρά ποτέ.

- πω ρε Δέσποινα, είπε σκουπίζοντας τα δάκρυα της

- έλα πάμε τώρα, δεν θέλω να πάρουμε απουσία πρώτη μέρα

Εφτασαν στο σχολείο και μπήκαν στη τάξη

Γιώργος: επ

Κατ: Γεια

- Πώς είσαι;

Η Κατερίνα απλά χαμογέλασε αμήχανα και έβγαλε τα βιβλία της

Τελείωσε το πρώτο μάθημα και η κατ σηκώθηκε και πήγε τουαλέτα.

Αφού μπήκε μέσα όπως πήγε να κλείσει την πόρτα κάτι είδε να την εμποδίζει. Η πόρτα ξανάνοιξε, μπήκε μέσα ο Γιώργος και μετά ξαναεκλεισε

Κατ: τι κάνεις εδω, είσαι τρελός; Βγες έξω θα μας δουν

Γιώργος: και;

- Γιώργο βγες έξω

Αυτός την πλησίασε και αυτή απομακρυνόταν με αποτέλεσμα να κολλήσει στον τοίχο.

Τότε την πλησίασε πιο πολύ και έκανε κίνηση να την φιλήσει αλλά αυτή έστριψε το κεφάλι

Κατ: Γιώργο, σου έχω ξεκαθαρίσει

- θυμάσαι;, είπε ψιθυριστάστο αφτί της, εδώ φιληθηκαμε πρώτη φορά.

Σε Θέλω Στα 4Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα