Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
khalid - alive
Beş yıldır şarkı sözleri yazıyordu.
Aslında rap yapmayı da severdi hatta tercihi daha çok lirik rapti.
Ama sözlerini yazmaya ilk abisi ile kavga ettiğinde çok dolduğu için başlamıştı.
İnce parmaklarının sardığı kalemi kağıdın üzerinde gezdirirken bir yandan da şarkı mırıldanıyordu.
Uzun zamandır şarkı dinleyemediği için şarkı mırıldanıyordu evet.
Baş ağrıları dinlemesine izin vermiyordu.
Ki Mark uzun zaman önce sevdiği çoğu şeyden vazgeçmişti. Hissizleştiğinin farkındaydı.
Baş ağrıları ve işitme bozukluğu yüzünden müzik dinleyemiyor, rap yapamıyor ve güçsüz kolları ve bacakları yüzünden artık basketbol oynayamıyordu.
Tümörünün ondan aldığı şeyler çok fazlaydı. Öz güvenini de almıştı mesela, artık insan içine çıkmaya dahi korkar olmuştu genç adam.
O yüzden kağıtlara sığınmıştı o da. Belki kağıtlar dinlerdi dertlerini.
Bu konu hakkında Jeno ile de konuşmuştu. Jeno bu konuda çok yetenekliydi ve ona yardım etmişti.
Hem Eunbyul da beğenmişti yazdıklarını. Mark biraz olsun sevinmişti.
Eski halleri aklına geldikçe ağlayası geliyordu bazen. Çünkü şey tiplerdendi Mark; herkesin sevdiği, etrafa ışık saçan iyi çocuk.
Bir renk olsaydı kesinlikle beyaz olurdu hatta.
Ama artık bu beyazlıktan eser kalmamıştı.
Çünkü Mark beyazına bulaşan siyahı temizlemeye çalıştıkça daha da batmıştı o siyahın içine. Şimdiyse sadece gri ve tonları kalmıştı ellerinde.
Mark artık beyaz değil gri renkti.
黑和白
[girdiğim çukurdan kurtulacağımı düşünüyordum ama ben çırpındıkça daha da derine battım. artık bana elini uzatacak kimse kalmadı. ve ben boğulmaya mahkumdum]
