Op de vlucht voor jou 18+ ✅

29

Ik loop naar het winkeltje waar ik Josef achter in zie staan. Hij is bezig om wat dozen uit te ruimen "hey Jozef" zeg ik om hem te laten weten dat ik er ben. Hij kijkt op en glimlacht naar me als hij me ziet "hey Thomas, heb je iets nodig?" vraagt hij "nee ik kwam alleen even kijken" zeg ik.

"Kan ik je helpen?" vraag ik "deze dozen moeten leeg" zegt hij. Ik neem een doos en maak hem open. Er zitten spullen voor de winkels in dus neem ik de doos mee zodat ik het gelijk in de winkel kan zeggen. "Moet jij niet van je vakantie genieten?" vraagt Josef na een tijdje "Joris is met Jasper mee om Pino uit te laten" zeg ik "ik vond het saai alleen thuis" Jozef knikt "ik hoop maar dat hij het een beetje subtiel aanpakt" zegt hij.

"Wat bedoel je?" vraag ik "Jasper heeft Ryan een hele tijd geleden uitgenodigd om op hun bruiloft te komen" verteld Jozef "Ryan belde om hem te vertellen dat ze hun tour een week stop zetten om hierheen te komen." Ik weet niet wat ik hoor "maar dat kan hij niet maken" zeg ik verbaast "Joris gaat echt zo boos zijn" mompel ik "waarom?" vraagt Jozef.

"We euh, zijn een soort van met elkaar euh, nou ja we hebben het leuk samen" stotter ik. Ik vind het lastig om dit hardop te zeggen. Jasper interesseert me niet die is wel wat gewend, maar Jozef niet en ik ben een beetje bang voor zijn reactie "jullie zijn samen?" vraagt hij "nee, maar er zijn wel wat dingen gebeurd" zeg ik waarop hij knikt "oke en wat betekend dat voor Annelore?"

"Dat weet ik niet" zucht ik "sinds de dag dat Joris terug is hebben we meer momenten samen gehad dan ik mijn hele leven met iemand anders heb gehad. Ik vind Annelore leuk, maar ze is geen moment meer in mijn gedachten geweest terwijl Joris er continu rondjes in rent" zeg ik "dat klinkt alsof je Annelore toch niet zo leuk vind" zegt hij "ik weet het niet Jozef. Ik vind haar nog steeds leuk, ze is lief en heel mooi, maar haar ouders zijn zo moeilijk" zucht ik "ze vinden mij te min en alhoewel Annelore zich er weinig van aantrekt doet ze precies wat haar ouders van haar vragen. Ik weet niet of dat het uiteindelijk is wat ik wil met iemand."

"Dan is dat iets dat je moet uitzoeken, maar denk je dat het slim is om Joris daarvoor te gebruiken?" vraagt hij "we vinden elkaar leuk" zeg ik. Op dat moment vliegt de deur open en komt Jasper binnen rennen "Tho, je moet me helpen!" Hijgt hij "Joris, hij is weg gelopen en ik kan hem niet vinden" hijgt hij "ik denk dat hij verdwaald is en hij neemt zijn telefoon niet op" zegt hij snel "wacht even" zeg ik "wat is er gebeurd?"

"Ik vertelde over Ryan en toen werd hij boos op me" zegt hij "hij flipte en noemde me een  asshole met dat accent van hem. Het klonk zo sexy" mompelt hij "jasper!" snauw ik "waarom ging hij zo tekeer?" vraag ik "misschien heb ik een soort van gezegd dat hij niks van je moet verwachten" zegt hij zacht "dat je hem leuk vind omdat je wat te kort komt bij Annelore." Ik moet heel goed luisteren omdat hij steeds zachter gaat praten.

"Je hebt wat?" gil ik "hij heeft gelijk Jasper, je bent inderdaad een asshole" zeg ik voor ik de winkel uit loop. Ik hoor Jozef iets tegen Jasper zeggen maar ik besluit Joris te gaan zoeken. Ik bel hem op en krijg meteen de voicemail "verdomme" waar kan hij zijn? Ik besluit eerst naar het meer te lopen, misschien is hij daar. Ik bel hem nog een paar keer maar krijg elke keer de voicemail.

Jasper belt me op "wat?" snauw ik "het spijt me Thomas" zegt hij aan de andere kant van de lijn "ik snap niet waarom je je toch altijd met mij moet bemoeien. Leg het mij eens uit Jasper, want ik snap er niks van" zeg ik. Zonder nog iets te zeggen hangt hij de telefoon op. Ik weet dat ik hem nu kwets, maar hij moet niet denken dat hij zomaar dingen kan vertellen waar hij niks vanaf weet.

Ik loop door het bos heen en blijf hem bellen, maar nog steeds neemt hij niet op. Van Jasper heb ik niks meer gehoord. Vince heeft me een paar berichten gestuurd om te laten weten dat Joris bij hem ook zijn telefoon niet opneemt. Vervolgens zegt hij me dat ik mijn excuses moet aanbieden aan Jasper, want die is blijkbaar niet te genieten. Jammer dan.

Mijn telefoon trilt in mijn zak en ik sla een hard zucht van opluchting als ik zie dat het van Joris is.

Joris: ik ben bij het meer.

Ik ben er niet zo heel ver vandaan dus loop ik er snel naartoe. Wanneer ik tussen de bomen door loop zie ik hem bij het water zitten. Zijn knieën zijn opgetrokken en zijn armen liggen er om heen. Hij staart naar het water. Ik loop naar hem toe  en ga naast hem zitten "wat is er?" vraag ik "Jasper heeft Ryan en zijn band uitgenodigd om op hun bruiloft te komen spelen" zegt hij "vind je dat erg?" vraag ik "nee, maar dat hij dat al 2 jaar voor me verzwijgt wel. Dit is niet eerlijk Tho, het is de bedoeling dat dit leven en het leven in LA gescheiden blijven."

Ik begrijp waarom hij boos is, maar ik begrijp niet zo goed waarom hij dat laatste zei. Ik wil hem er naar vragen maar mijn telefoon gaat over. Het is Jasper:

Ik: hey

Jasper: waar ben je?

Ik: bij het meer

Jasper: ik kom er aan

Ik: nee doe maar niet

Hij hangt nogmaals op zonder nog iets te zeggen. Ik stop mijn telefoon in mijn zak en herinner me wat Jasper in de winkel zei. "Jasper zei dat je in het Engels tegen hem gilde" zeg ik waarop hij knikt "het zit er nog steeds in" mompelt hij "je mag het tegen mij wel doen. Ik vind je accent geweldig" ik knipoog naar hem en trek hem vervolgens tegen me aan.

Samen kijken we over het meertje naar de bomen in de verte "vind je het vervelend dat Ryan komt?" vraagt hij me. Ik denk even na over zijn vraag voor ik antwoord geef "nee, zolang hij van jou af blijft" zeg ik "why?" Ik denk aan de momenten dat Jasper naar hem keek en hoe ik me toen voelde "omdat ik je leuk vind" zeg ik. "Ryan en ik hebben er nooit officieel een eind aan gemaakt. We zeiden dat we de draad op zouden pakken als we elkaar terug zouden zien" zegt hij "wil je dat?" vraag ik bang voor het antwoord "nee nu niet meer."