MAFYA PSİKOLOĞUM ~KTH~

60. BÖLÜM FAKE FRİENDS🔪

Helloooo beyblade'lerim oha çok güzel lan kdkskd neyse biliyorsunuz bu hafta benim sınav haftam bu yüzden biraz zor bölüm atıyorum ve kitabı 65. Bölümde Final yapıcam ama merak etmeyin lgs'den sonra güzel bir kurguyla geri gelicem fazlada gitmiycem yani o değilde abi ben o bildirimleri özliycem aga be.

Hayata kafa tutmak çok zordur. Neden mi? Hani biriyle kafa kafaya bir biriniz ittiğinizde canınız yanar hayatta bize bunu yapıyor. Ama o acımasız olduğu için durmadan bizi itiyor bizimde canımız açıldığı için pes ediyoruz. Çok yanlış yapıyoruz ama biz ne zaman pes etsek tekrar başa tekrar başa diye bu döngü haline gelicek. Sizde acımasız olun ve sonuna kadar hayatla savaşın. Fighting...

Yn'den

Cidden bunun burda olması tesadüf müydü yoksa bizimi takip ediyordu. Ahh cidden bu kızı boğmamak için kendimi zor tutuyorum.

Soo Jin: Yn merhaba.

Yn: Merhaba.

Normalde şuan yakama yapışması gerekmez miydi? Yani evet öyle olması gerekiyordu yazar ne içtin yine.

Yazar: Valla bilmiyorum ama çok uykum var sınav var oturup ağlıycam başka birşey değil yani. Kafamda güzel değil yani şimdilik ama bu sınav haftası bir bitsin hele o zaman ben seni görücem.

Yn: Bir şey mi oldu? Neden burdasın?

Soo Jin: Ya hiç öyle geziyordum sizi gördüm geldim.

Gayet iyi duruyordu cidden bir günde nasıl değişebilirdi ki. Hayır yani beynini değiştirsek yine olmazdı. Vardır bunda da bir hayır.

( Geberecem yemin billah yaaa okulun ben böyle anasına edeyim )

Taehyung: Biz başka bir yere gidelim ben bu restorantı sevmedim.

Yn: Eee sen get-.

Taehyung: Yok yok ben burayı sevmedim benim bildiğim daha güzel yerler var.

Yn: İyi o zaman. Görüşürüz.

Soo Jin: Yn senle birşey konuşcam.

Taehyung: "sessizce" Yn boşver yürü manyak bu ne yapacağı belli olmaz.

Yn: Tabi ki konuşalım.

Taehyung: Off Yn offf.

Yn: Sen şurada otur ben birazdan gelirim.

Soo Jin'le dışarda ki bir masaya oturduk ve o sözüne başladı.

Soo Jin: Yn aslında ben şey bunu kimseye söyleme olur mu?

Yn: Tamam.

Soo Jin: Beni normalde kimse sevmez istemez hatta babam beni bir sürü yerlere bırakmayı denemiş. Kısaca beni sevecek bir kişi bile yok. Taehyung'la evlendiğimizde belki beni sever umuduyla onu senden almaya çalıştım. Cidden aklımda böyle birşey yok aslında benimde bir sevenimin olmasını istiyordum sadece.

Yn: Ahh peki devam et sen.

Şuan o kadar gerçekçi konuşuyordu hatta belki'de gerçekti neden daha önce söylemedi ki belki'de normal arkdaş olabilirdik. Ama bu kadar şeyi yapması o kadar gereksizdi ki.

Soo Jin: Kısaca sana diğelerine yaptığım şeyden dolayı özür dilerim.

Hayır ağlama ağlıycak lan hayır.

Yn: Soo Jin ağlamayı keser misin? Hemde sen bize daha önce söyleseydin şuan daha iyi bir hayatın vardı. Ama sen kendini birini sevdirmeye o kadar kafana koymuşsun ki sadece onu yapmaya meğillenmişsin. Bunu bize söyleseydin daha iyi olurdu bizden de böyle özür dilemek gerekmezdi.

Soo Jin: Çok pişmanım nolur affet.

Yn: Tamam ağlamayı kes. Kollarımın arasına girdi bende karşılık verdim sarılmasına.

Taehyung'tan

Ayh cidden ne yapıyorlar merak ediyorum kesin o çiyan birşey yaptı. Kesin bak kesin ama kanıtlayamam işte off acaba gizlice izlesem mi? Yok o zaman gözünden düşerim kavga ederiz küçük bir ihtimal olsa bile.

Peki ne yapacaktım? Boş boş oturcaktım başka ne yapabilirim ki?

Zaman zar zor geçiyordu dışarda bir topluluk vardı. Merak ettim hemde ya Yn' se o gelmedide. Koşarak dışarıya çıktım ve de tahmin ettiklerini gibiydi sevdiğim kadını öldürüp kaçıcaktı.

Taehyung: Yn YN YNN Uyan nolursun. UYAN bak hadi nolur uyan bırakma herşey düzelirken bırakma bizi.

Ambulans gelmişti.

Doktor: Beyfendi hastayı bırakır mısınız? İşimi yapamıyorum. Hemde kan grubu ne biliyor musunuz?

Taehyun: 0 rh-

( böyle yazılıyordu heralde ksdjfkd)

 Hastaneye vardık ve direk ameliyata girdi. Ona nolur birşey olmasın nolur. Bana olsun ama ona olmasın ben şimdi diğerlerine nasıl diycem bunu. Hemde Yn kendini koruya bilirdi nasıl oldu bu?

Yn'ın bıçaklanması.

Sarılırken çıt diye bir ses geldi dışardan bir sestir diye düşündüm dışardaydık sonuçta tabi ses çıkardı. Belimde saplanan acıyla yüzümü buruşturdum.

Soo Jin pis gülüşü ve bakışıyla bir şeyler diyip gitti.

Soo Jin: Sen benim olanı aldın. Madem ben kavuşamadım sende kavuşamazsın Park Yn.

Koşarak bir arabaya bindi ve baya hızlı gidiyordu ama plakasını alabildim. Umarım birşey olmadan birine söylerim çünkü unutabilirim yavaş yavaş gözlerim kapanıyordu.

Etrafta ki insanlar çocuklarını görmemesi için saklamaya çalışıyordu bazı insanlar kaçıyor bazıları şaşkınlıkta ve bir kaç kişide yanıma geliyordu. Bana bir şey olmasını istemiyorum ben daha istediğim hayata kavuşmamışken bu hayata göz yumamazdım ve işte gözlerim çoktan kapanmıştı.

Taehyung'tan

Ben diğerlerine ne diycektim. Ya ona birşey olursa ben nasıl yaşardım? Ahh hiç bir şey bilmiyorum ve birazdan kafayı yiyecektim. Fazla zaman harcamadan Min Seo'yu aradım.

Taehyung: M-min Seo.

Min Seo: Alo efendim?

Taehyung: Min Seo Yn ameliyatta gelmeniz gerek.

Kendimi tutamıyordum soğuk kanlılığım burda işe yaramıyordu.

Min Seo: Sen ne dediğinin farkında mısın?

Taehyung: Nolur çabuk gelin.

Telefonun yüzüme kapatılması hemen geliyorlar anlamına geliyordu.

Hızlı geçiş

Boş boş ayrı yerlerde oturuyorduk Min Seo söylenip duruyordu ilk başta tabi ortalığı kaldırmıştı. Şimdi daha sakindi. Benim suçum muydu? Benim olsun olmasın bundan sonra bir gram dibinden ayrılmıycaktım.

?: KİM TAEHYUNG!!

Vee kestikkk kjdfjd burda bırakıyorum tabi bir adette söz bırakıyorum.

Günün sonunda ne olursa olsun; Biz mutsusuz ve yalnızız...