3

10 2 0
                                    

Ik wilde het niet geloven, friendly fire, hoe konden ze dat nou doen. Snake had altijd iedereen opgevangen, had je financiële hulp nodig hij was daar, had je iemand nodig om te praten hij was daar. Ik las verder de naam van de schutter stond er niet in, misschien was dat beter ook. Als ik geweten had wie het was had ik persoonlijk zijn nek omgedraaid. We hadden regels en die waren nu gebroken! Verder stond in de brief dat ik niet meer de leiding had want iemand anders had het overgenomen. Het kon me niet zo heel veel schelen, het enige waar ik nog aan kon denken was: ik moet naar Snake. Hij was nog de enige hoop voor the Hood of in iedergeval mijn enige hoop om hier weg te komen. Ik werd aangestaard, alle mensen probeerde mijn reactie te pijlen. ik was hier op getraind maar dit was lastig. Snake was als een grote broer voor mij. Ik wist even niet meer wat ik moest doen, alles draaide, mijn handen schudde en mijn ogen werden vochtig. Ik moest hier weg! Ik rende naar de bibliotheek, daar was gelukkig niemand.

RevolutionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu