Chapter 17

2K 75 0
                                    

tiningnan nya ako na para bang dindiskubre nya bawat feautures ng mukha ko at bigla syang ngumiti ang lakas talaga ng tibok ng puso ko

bigla syang umupo katabi ko habang hawak pa rin ang bolang tumama sa ulo ko... Isang mahabang katahimikan at walang nagsasalita sa amin.

"okay lang ba yong ulo mo? masakit pa ba ang pagkatama sa ulo mo?" nagaalalang tanong nya ngayon ko lang sya nakitang nagalala sakin.

"Ah.oo" nagsmile lang ako

"kamusta ka naman sa loob ng 3 months?"

ayaw ko naman sabihin na medyo wala pa rin ako sa isip kakaisip sa kanya..na nawala sya ng walang pasabi

"okay lang.."

"I know your not okay.."bigla nyang hinawakan ang right hand ko na mismo andoon ang bracelet.

"minsan daw magulo ang isip mo, hindi ka masyado nakakaconcentrate sa mga dumaan ng exams.. wag mo akong gawing DISTRACTION gawin mo akong INSPIRATION" sabay ngisi nya

"Baliw!" Nagsmile lang sya na para bang wala lang sa kanya yong sinabi kong baliw

"paano mo nalaman?"

"kinausap ko si Robert at tingnan ka para sakin at si Ryan rin kahit napipilitan lang ginawa nya rin."
huh? paano yon e hindi nga nagpapakita si Ryan sakin e at ganon rin si Robert dahil sobrang busy ni Robert sa studies at basketball nya..

"They have their own ways.. Lopez have their own ways.. kaya kahit nasa america ako without Robert and Ryan's help alam koang mga nangyayari sayo.. Its my own ways also..Lopez have their own ways."

Tila parang nabasa nya ang nasaisip ko

wala akong masagot...nanatiling katahimikan ang bumabalot saamin ng bigla nyang kinuha ang right hand ko at tinignan ng maigi ang bracelet ng bigay nya J<3S

"Suot mo talaga ang bigay ko? Hindi ako makapaniwala... Bakit mahal mo na ba ako? Did you fallen inlove with me already?" hindi ako makatingin sa mata nya masyado syang straight to the point at ang lakas ng tibok ng puso ko baka magkaroon ako ng heart attack.

"Haha okay lang kung hindi pa alam ko naman na nabasa mo na yong sulat ko atleast nasabi ko na"

hindi talaga ako makatingin sa kanya nahihiya ako

"Hey..look at me..wag kang mahiya Just be with me ok?" unti unti ako tumingin sa kanya at nagnod

kapag kasama ko talaga si Justin parang wala akong problema at masaya ako..sobra

bigla syang tumayo at humarap sakin at binigay sakin ang bola na nacatch ko naman..

"Lets play basketball tingnan natin kung sino pa ang mas magaling sa ating dalawa" sabi nya at nag grin pa

Syempre hindi ako magpapatalo..

"Game"

BasketballTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon