I'M HERE INSIDE OF MY BOOK

DALAWAMPUT WALO

Chapter 28

Drano's P.O.V.

"ayos ka na ba?" sabi saakin ni Tiya.

"Natagpuan ka daw ng mga Guro sa isang kagubatan na walang malay." pagpapatuloy niya.
Si Tiya Dayara ay kapatid ng aking Ama.
Gaya ni Ama ay Dugong itim din si Tiya Dayara. Galit ang mga Dugong itim sa mga Royal Blood. Hindi ko alam kung anong nangyari. Pero ang kwento sa akin ni Tiya Dayara ay nagalit daw ang aking Oko sa mga Dugong Bughaw.

"T-Teka? Where is Blesi?" tanong ko kaagad.

"Teka, siya ba yung pinag-uusapan ng mga Guro? At ng iba pang estudyante? Ipinaghahanap na din nila yung Blesi." paliwanag niya.

Iba si Tiya sa lahat ng dugong itim. Kagaya ni Ama ay may mabuting puso din si Tiya.

"Tingin ko naman ay mababait talaga ang ibang mga prinsesa at mga prinsipe diba?" buntong hingang tanong ni Tiya.

Napatayo ako at sumandal sa headboard ng kama ko.

"Yeah, But Not all." sabi ko.

Napaluha na lang ako dahil naalala ko ang nangyari. Kung hindi kaya ako nangako na poprotektahan ko siya, mangyayari kaya ito? Sana naman ligtas siya. Sisiguraduhin kong ibabalik ko siya.

Di ko na namalayan na tumayo na pala ako at sinuot ang Long sleeve na nakasabit sa Kabinet ko.

"Teka, Saan ka Pupunta?! Magpahinga ka muna." sabi ni Tiya saakin. Ngunit hindi ako nakinig.

"May dapat lang akong asikasuhin Tiya." sabi ko at lumabas na sa pintuan ng kwarto ko.

Pagbaba ko ay nakasalubong ko si Oko, ang ama ng aking Tiya at Ama.

"Apo, maayos na ba ang kalagayan mo? Napakatigas ng ulo mo! Hindi ka nakikinig saakin. Anong napala mo? Wag na wag mong kakalimutan ang ipinangako mo! Hindi mo ipapaalam sa kanilang lahat ang pagkatao mo!" sigaw ni Oko.

Malaki ang takot naming lahat kay Oko. Si Oko ang pinakamakapangyarihan sa lahat ng mga Dugong itim. Ngunit yun ang alam nila. Dahil tingin ni Oko ay ako ang itinakda upang lusubin ang nga kaharian sa iba't ibang isla ng mga Royal Blood.
Pinaikot ni Oko ang ulo ko. Sinabi niyang mga nilalang sa Isla ng Doryo ang pumatay sa aking mga magulang. Ngunit nagsinungaling saakin si Oko. At ngayon ang plano ko ay hanapin ang mga totoong pumatay sa mga magulang ko. Nag bow na lang ako kay Oko tsaka umalis na.

Sumigaw pa siya kung saan ako pupunta pero nagdere deretso lang ako. Ginamit ko ang kapangyarihan ko para bumalik sa Kagubatan na iyon.

Bumaba ako doon sa may pinuntahan namin nung isang araw. Nandoon pa din yung medyo malaking Bato na tingin ko ay tumama saakin kaya nawalan ako ng malay.

Hindi ko magamit ang kapangyarihan ko dito. Kaya wala akong nagawa. Tumingin ako sa paligid nun pero di ko alam kung saan siya posibleng tumalsik. Sa bilis ng pangyayari ay hindi ko na nakita ang direksyon ng pinagtulakan ko sakanya.
Napaupo na lang ako at sumandal sa puno. Napapikit ako dahil kahit ano mang oras ay tutulo na yung luha ko. Nakarinig naman ako ng yapak kaya napadilat ako.

"Drano? Anong ginagawa mo dito?" tanong nung Graline na Kaibigan ni Blesi.

Napayuko na lang ako dahil wala akong masabi.

"pumupunta din kami dito sa lugar na ito baka sakaling Bumalik dito si Blesi." sabi niya.

"Lin! Wala talaga doon eh." rinig ko namang sabi ng isang babae na tingin ko siya si Harelya ang kakambal ni Hellary.

Sumunod naman kay Harelya yung iba pang kaibigan ni Blesi. Sumugod naman saakin si Willio.

Kinuwelyuhan niya ako pero hinayaan ko lang siya. Pinagkatiwalaan nila ako na mabantayan at maprotekhan si Blesi. Ngunit di ko nagawa. Sinuntok niya ako sa mukha kaya naging dahilan yun para tumalsik ako.