Alexa Mikaelson Salvatore

Κεφάλαιο 19

Alexa's POV

Ανοίγω σιγά σιγά τα μάτια μου γιατί μόλις ξύπνησα οπότε ναι.

Alexa: Ααααχχχχ! Παναγία μου! Είπα έντρομη μόλις άνοιξα τα μάτια μου.
Πας καλά παιδάκι μου έχεις κάτσει από πάνω μου και με κοιτάς σαν να είσαι ο δολοφόνος με το πριόνι? Ρώτησα τον Kol.
Kol: Υπερβολές! Τέλος πάντων μικρή σήκω ντύσου πλύσου στολίσου ετοιμάσου θέλω να πάμε να σου δείξω κάτι. Είπε γρήγορα.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Αφού ετοιμάστηκα μπήκα στο αμάξι του Kol και ξεκίνησε για έναν άγνωστο για εμένα προορισμό. Από τον δρόμο κατάλαβα πως κατευθυνόμαστε προς το παλιό του σπίτι.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Alexa: Γιατί ήρθαμε εδώ? Τελικά ήρθαμε εκεί που υποψιαζόμουν.
Kol: Θα δεις όταν πας μέσα γιατί εγώ πρέπει να φύγω. Είπε και μου έκανε νόημα να βγω.
Alexa: Που πας? Είπες πως θες να μου δείξεις κάτι.
Kol: Πήγαινε και θα δεις! Είπε και εγώ απλά βγήκα έξω από το αυτοκίνητο τον χαιρέτησα και τον είδα να απομακρύνεται οπότε άρχισα να κατευθύνομαι προς το σπίτι για να δω τι έχει ετοιμάσει. Για μισό λεπτό πως θα μπω μέσα αφού δεν έχω πάρει μαζί μου τα κλειδιά. Σκεφτόμουν όταν είδα την πόρτα να ανοίγει.
Theo: Γειά! Είπε χαμογελαστός και εγώ αφού τον χαιρέτησα τον αγκάλιασα αποφάσισα να τον ρωτήσω αυτό που ήθελα.
Alexa: Να σε ρωτήσω! Τι κάνεις εδώ? Τον ρώτησα αφού δεν περίμενα να βρω κάποιον στο σπίτι.
Theo: Έλα μέσα και θα δεις! Είπε και εγώ προχώρησα προς το εσωτερικό του σπιτιού.
Lydia: ΈΚΠΛΗΞΗ! Την άκουσα να φωνάζει καθώς έμπαινα στο σαλόνι και είδα τον Ethan, τον Aiden, τον Isaac και τον Brett να στέκονται πίσω από κάτι μουσικά όργανα. Για μισό λεπτό τον Brett? Αυτός τι δουλειά έχει εδώ?
Alexa: Brett? Τί κάνεις εδώ? Είπα ενθουσιασμένη καθώς έτρεξα στην αγκαλιά του αλλά ο Theo αποφάσισε να χαλάσει την στιγμή και μπήκε στην μέση ώστε να σπάσει την αγκαλιά μου με τον Brett. Ειιι! Παραπονέθηκα.
Theo: Αρκετά με τις αγκαλιές! Είπε ελαφρώς εκνευρισμένος και η Lydia γελούσε πονηρά. Από που γνωρίζεστε εσείς οι δύο και έχετε τόση οικειότητα μεταξύ σας? Με ρώτησε αυστηρά.
Alexa: Εχθές το βράδυ γνωριστήκαμε και με βοήθησε με κάτι! Τώρα θα κάνεις στην άκρη να αγκαλιάσω τον άνθρωπο με την ησυχία μου? Του έλεγα σχεδόν γελώντας.
Theo: Ααα και αγκαλιάζεις κάποιον που γνώρισες μόλις εχθές το βράδυ?! Μπράβο μπράβο πολύ ώριμη συμπεριφορά! Τι να σου πω τώρα?
Brett: Ξεκόλλα ρε φίλε τόσα χρόνια γνωριζόμαστε οι δύο μας είναι δυνατόν να φοβάσαι να την αφήσεις να με αγκαλιάσει τι θα την κάνω θα την φάω? Έλεγε και αυτός γελώντας.
Theo: Ναι! Δ-δ-δεν ξέρω! Είπε μπερδεμένα.
Alexa: Τους άλλους που δεν τους γνώρισα μόλις εχθές μπορώ να τους αγκαλιάσω ή θα με φάνε και αυτοί. Είπα ειρωνικά.
Theo: Όχι δεν μπορείς! Εξάλλου πριν μου έλεγαν πως δεν τους αρέσουν οι αγκαλιές και τα φιλιά μόνο η Lydia διαφωνούσε οπότε πήγαινε αγκάλιασε την Lydia αν πρέπει να αγκαλιάσεις οπωσδήποτε κάποιον. Είπε και εγώ κοίταξα την Lydia η οποία για κάποιο λόγο είχε πέσει κάτω από τα γέλια στην κυριολεξία.
Isaac: Εμένα μου αρέσουν οι αγκαλίτσες! Είπε προσπαθόντας να συγκρατήσει το γέλιο του. Εγώ άρχισα να πλησιάζω τον Isaac με τα χέρια μου ανοιχτά για αγκαλιά αλλά ο Theo ξαναμπήκε στην μέση.
Theo: Ρε παιδιά δεν της είπαμε όμως γιατί έχουμε μαζευτεί όλοι εδώ. Είπε ενώ με απομάκρυνε γρήγορα από όλους και με έβαλε να σταθώ δίπλα στην Lydia. Λοιπόν Alexa αυτό εδώ που βλέπεις είναι το συγκρότημά σου και εσύ είσαι η τραγουδίστρια του συγκροτήματος! Είπε δείχνοντας όλους εμάς.
Alexa: Ουαουυυ! Ευχαριστώ παιδιά! Είπα και χοροπηδώντας ενθουσιασμένη μέχρι που ακούστηκε ο ήχος μηνυμάτων από όλα τα κινητά στο δωμάτιο εκτός του Brett. Φαντάζομαι πως όλοι πήραμε το ίδιο μήνυμα οπότε πάμε σιγά σιγά! Είπα σοβαρή πλέον. Brett χίλια συγγνώμη που χαλάμε την στιγμή αλλά μας καλεί η αγέλη μας οπότε πρέπει να φύγουμε θα τα ξαναπούμε όμως. Συνέχισα κοιτώντας τον.
Brett: Μην ζητάς συγγνώμη καταλαβαίνω! Πηγαίνετε εσείς εγώ θα μείνω να καθαρίσω και κλειδώσω αυτό το μέρος! Είπε ήρεμα χαμογελώντας γλυκά.
Alexa: Ευχαριστώ! Του απάντησα χαμογελώντας του πίκρα και φύγαμε όλοι μαζί από το σπίτι.