Step - Brothers

~ Dad ~

Την επόμενη μέρα πήγαμε πίσω στο σπίτι . Με το που μπήκαμε μέσα είδα τον μπαμπά μου και την μαμά των αγοριών να κάθονται στον καναπέ

Έμμα : Μπαμπά μου!

Αναφώνησα και έτρεξα δίπλα του . Τον αγκάλιασα σφιχτά και άρχισε να μου χαϊδεύει τα μαλλιά

Μπαμπάς : Πως είσαι γλυκιά μου?
Έμμα : Καλύτερα

Του είπα και με έβγαλε από την αγκαλιά του . Έκατσα δίπλα του και αυτός κοίταξε τα αγόρια

Μπαμπάς : Για ελάτε όλοι εδώ

Τους είπε και αυτοί έκατσαν στους καναπέδες

Ντιέγκο : Τι συμβαίνει?
Μπαμπάς : Η κόρη μου , μου έχει πει πως της κάνατε πολλά και άσχημα πράγματα ειδικά εσύ Στέφαν . Πώς μπορέσατε να φερθείτε έτσι σε ένα κορίτσι!?
Κυρία Σοφία : Έχει δίκιο

Κανείς δεν απάντησε

Μπαμπάς : Δεν μιλάτε τώρα ε?
Έμμα : Μπαμπά
Μπαμπάς : Ναι
Έμμα : Θα φύγετε?
Μπαμπάς : Σε δύο μέρες γιατί?
Έμμα : Θέλω να έρθω μαζί σου
Μπαμπάς : Δε θα μπορώ να σε προσέχω γλυκιά μου , δεν έχω χρόνο για ξεκούραση
Έμμα : Ναι αλλά δε θέλω να μείνω εδώ

Του είπα και έσκυψα το κεφάλι μου . Αυτος με ακούμπησε στο πιγουνι και με έκανε να τον κοιτάω

Μπαμπάς : Δε θα μείνεις εδώ
Έμμα : Και που θα μείνω?
Μπαμπάς : Θα πας στην Στέφανι
Έμμα : Εντάξει
Κυρία Σοφία : Όσο για εσάς να ξέρετε ότι είμαι πολύ απογοητευμένη μαζί σας
Ντιέγκο : Ο Στέφαν φταίει εμείς δεν κάναμε τίποτα στην Έμμα
Κυρία Σοφία : Όντως ο Στέφαν το παρακανε αλλά και εσείς την ενοχλουσατε

Του είπε και αυτός δεν απάντησε

Την ίδια μέρα το απόγευμα ο μπαμπάς μου με την κυρία Σοφία βγήκαν για μια δουλειά και έμεινα με τα αγόρια . Κλείστηκα στο δωμάτιο μου για να μην τους βλέπω

Μετά από μισή ώρα ήθελα νερό και κοίταξα το κομοδίνο μου

Για άλλη μια φορά το μπουκάλι ήταν άδειο

Μήπως είναι κανένα σημάδι βρε παιδιά?

Τέλος πάντων

Άνοιξα το δωμάτιο και πήγα δειλά δειλά κάτω . Κατέβηκα τις σκάλες και πήγα στην κουζίνα . Γέμισα το μπουκάλι μου και βγήκα . Πήγα να πλησιάσω τις σκάλες μέχρι που ένιωσα κάποιον να με αρπάζει από το μπράτσο . Με έριξε κάτω και εγώ μόλις σήκωσα το κεφάλι μου είδα τον Στέφαν

Ο...όχι α...αυτός

Έμμα : Τ...τι θ...θες?
Στέφαν : Σου είπα να μην πεις τίποτα μικρή αλλά δεν με άκουσες . Μην νομίζεις όμως ότι θα το αφήσω έτσι θα το πληρώσεις

Μου είπε και τον κοίταξα τρομαγμένη . Ξαφνικά με χτύπησε στην κοιλιά με το χέρι του

Έμμα : ΑΑΑΑ!!!!
Στέφαν : Είδες δε σου αρέσει , έτσι δεν άρεσε και σε εμένα που πήγες και τα ξερσασες όλα

Μου είπε και γονάτισε μπροστά μου . Με έβαλε στην αγκαλιά του και εγώ έκλεισα τα μάτια μου . Τον ένιωσα να πλησιάσει το αυτί μου

Στέφαν : Μικρή καλά θα κάνεις να με ακούς γιατί δε ξέρεις τι είμαι ικανός να κάνω

Μου είπε και με φίλησε στο μάγουλο . Με άφησε και έφυγε στο δωμάτιο του . Προσπάθησα να σηκωθώ αλλά ο πόνος στην κοιλιά δε με άφησε

Εμμα : Β...βοήθεια!

Φώναξα και είδα τον Ραφαέλ να έρχεται τρέχοντας με τον Κριστιάν . Με πλησίασαν και ο Κριστιάν με έβαλε πάνω του

Κριστιάν : Τι έγινε?
Έμμα : Ο Στ...Στέφαν μ...με χτ...χτύπησε στ...στην κοι...κοιλιά
Κριστιάν : Τι!? Γιατί!?
Ραφαέλ : Μπορώ να δω?

Με ρώτησε και του εγνεψα . Σήκωσε την μπλούζα μου και κοίταξε την κοιλιά μου

Κριστιάν : Γιατί σε χτύπησε?
Έμμα : Ε...επειδή ει...είπα στ...στον μπ...μπαμπά μ...μου τ...τι μ...μου ει...είχε κα...κάνει κ...και τ...τις δ...δύο φορ...φορές
Κριστιάν : Περίμενε δύο φορές?
Έμμα : Ν...ναι
Άλβιν : Νομίζω ξέρω πότε ήταν

Είπε και ήρθε σε εμάς

Κριστιάν : Τι εννοείς?
Άλβιν : Μια μέρα η Έμμα ήταν στο δωμάτιο του Στέφαν . Αυτός είχε κλειδώσει την πόρτα και άκουγα την Έμμα να φωνάζει και να κλαίει και όταν πήγα εκεί μου είπε δικαιολογίες
Κριστιάν : Ραφαέλ πάρε την Έμμα πρέπει να πάω να μιλήσω στον Στέφαν
Ραφαέλ : Ναι φυσικά

Είπε και ο Κριστιάν με έδωσε στα χέρια του Ραφαέλ και πήγε στο δωμάτιο του Στέφαν

Ραφαέλ : Όλα θα πάνε καλά μην φοβάσαι

Αυτό το μη φοβάσαι , φοβάμαι

.
.
.
.
.
.

Αγάπες 🥰

Τι μου κάνετε?

Εγώ είμαι καλά

Άλλο ένα κεφάλαιο ολοκληρώθηκε

Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί αυτές τις μέρες είδα ότι αυτό το βιβλίο είναι στην πρώτη θέση στην κατηγορία " emma "

Είστε υπέροχοι πραγματικά

Ευχαριστώ πολύ για την στήριξη ❣️

Ελπίζω να σας αρέσε αυτό το κεφάλαιο

Μέχρι το επόμενο

Να είστε όλοι καλά

Να χαμογελάτε

Καιιιιιιι

Byeeeee ❤️😍❤️😍