Kpop Reaction

Nct Dream

Onları sakinleştirirsek (Mafya)

Mark

O ofis kapılarının içinde az önce ne olduğu hakkında hiçbir fikrin yoktu ama tek bildiğin Mark'ın ne kadar kızgın olduğuydu. Sizi bile tanımadan, şaşkınlık içinde bırakarak fırtına estirdi. Ama yine de onu eğitim odasına kadar takip ettin. Kesinlikle onun sadece birkaç saniye gerisindeydin ama o zaten agresif bir şekilde kum torbasına çarpıyordu. "İyi misin?" Yumuşak sesin konuşur ve onu sadece bir saniyeliğine durdurur, ama hemen çantaya vurmaya başlar.

"Hayır, iyi değilim. İyi olduğumu düşündüren nedir? Sen aptal mısın?" Sözleri seni incitmedi, sana çok söylediği için değil, çünkü yapmıyor. Ama böyle sözler, o kişinin kastettiğinden emin olmadıkça seni incitmez. "Anlatmak ister misin?" Soğuk elini omzuna koyacak kadar yakın yürümeyi istiyorsun. Onu kızgın gözlerle döndürdü, ama sakin gözlerinin ona baktığını gördüğünde, tatlı gülüşün kalbini attırdığında çok geçmeden soldu. Burada olman hoşuma gitmiyor. Öfkemden kendi başıma kurtulmama asla izin vermedin. Zaten sana yeterince güveniyorum

RENJUN

Apartman kapınızın kapandığını duymayı beklemiyordunuz, dürüst olmak gerekirse bugün kimsenin sizi ziyaret etmesini beklemiyordunuz. Ama tanıdık iniltiyi duyduğunuzda, bunun için endişelenmediniz. Renjuns giyimevi evinize kendi evinden daha yakındı, bu yüzden genellikle sizin evinize düşüyordu. Yatak odanızdan çıkarken, hala pijama şortunuz ve siyah bir kolsuz bluzunuzla. "Neden yiyecek hiçbir şeyin yok?" Tüm dolaplarınızı ve buzdolabınızı açarak sızlandı. Kızdığında bunu çok yaptı. Asla, başa çıkabileceğiniz biraz daha fazla bilgi elde etmek için çok korkmuş ayrıntılar istemediniz.

Sana bir şeyler pişirmemi ister misin? Yeterince yaklaştığınızda durdunuz, koku koku duyularınızı doldurdu. Kokuyorsun Renjun. Duş al ”diyorsunuz, banyo kapınızı göstererek. Oğlan boş gözlerle arkasına döndü. "Açım. Koksam da umurumda değil ”diye tersledi yüksek sesle içini çekti. "Yemek ısmarlayacağım, lütfen git duş al" sesinin ne kadar sakinleştirici olduğu ile alay etti. Onu her zaman çılgın anlarından çıkarırdı, bazen seni de istemese bile. "İnce. Ben duş alacağım ”.

Jeno

O sırada yanımdan geçtiğin için çok mutluydun. Erkek arkadaşın muhtemelen senden biraz daha büyük bir adamın karşısında dikiliyor. Ama Jeno çok daha yaşlı görünüyordu, duruşu sizi korkutuyor bile. Ama daha iyi biliyordun. Gözlerle dolu odaya fırlıyor. "Jeno" onun ön kolunu tutup onun transından çıkmasını sağlıyorsun. Siz ona göz kırparken yüzünüze baktı ve ona bırakmasını söyledi. Zavallı çocuk, liderleri tarafından tavsiye edilen temelde bir stajyerdi, ancak Jeno yeni insanlardan hoşlanmıyordu.

"Bırak beni. Öğrenmesi gerekiyor ”sesi agresif değildi, oldukça normaldi. "Evet o yapar. Ama kelimenin tam anlamıyla ilk günü. Senin için çalışmıyorum ne de istemiyorum ama bebeğim, lütfen en azından ona bir şans ver ”diye gözlerini gerçekle dolu sözlerinize devirdi. Jeno sana kibarca eğilen stajyer çocuğa döndü. "Hayır. Ona teşekkür ediyorsun. Çünkü bana güvenin, eğer burayı isterse, senin işe yaramazlığını parçalardım- ”“ Teşekkür demene gerek yok. Onu bir daha kızdırmamaya çalış. Her zaman yanımda olacağıma söz veremem ”.

Haechan

Önce dikkatinizi dağıtan şey gürültülü vuruş, sonra sürekli küfürdür. Nihayet Haechans yatağının konforundan çıkıp oturma odasına girdiniz. Yerde parçalanmış çok pahalı bir fotoğraf çerçevesi görmek. Sen ve Haechan'in birkaç ay önceki fotoğrafı. Onu görünce kalbin düştü, sana kızdı mı? Ama sen bir şey yapamadan Haechan mutfaktan çıktı. "Uyanıksın" dedi kendini kanepeye atarak. Hala parçalanmış çerçeveye bakarken başını sallıyorsun. Neden kırdın? Soruyorsun, üzüntü bedenine yayılıyor. Haechan, ne kadar üzgün olduğunun farkında olmadan omuz silkti.