Push and Pull
Before going inside the arena, I had to go to the powder room first and consciously stared at myself in the mirror. I brushed my shoulder-length hair. I looked pale so I applied a thin layer of velvet chapstick in my lips. I'm wearing a white oversized sweatshirt tucked in my pink plaid pleated skirts and also paired it with plain white sneakers.
This is how I dressed myself on a daily basis, I decided to just pull a regular outfit cause I don't want him to think that I overdressed to impress him.
Sumulyap ako sa salamin sa huling pagkakataon bago lumabas ng powder room at nagtungo na sa arena. I entered the arena after showing my ticket at the ticket booth. I searched for my designated seat, I'm not surprised at all when I saw my seat number on the front row.
I sat beside Sunghoon's coach, I also saw Sheena sitting on the left wing of the front row, five seats away from me. Humigpit ang kapit ko sa strap ng aking bag nang makitang papalapit sa amin si Sunghoon,naupo siya sa nag-iisang bakanteng upuan sa kaliwa ko.
He looked like a prince in his white long sleeves and black slacks while holding his white skates.
Pinaggigitnaan ako ni Sunghoon at ng coach niya kaya yumuyuko ako sa tuwing mag-uusap silang dalawa.
Yumuko ako nang muling magsalita ang Coach ni Sunghoon, "Goodluck, don't be nervous"
"I'm not nervous at all" Nangiti ako nang marinig iyon, ako yung kinakabahan para sa kanya kahit manood lang ang role ko rito.
"Why are you still here? Hindi ba dapat ay nagwawarm-up ka na sa baba?"
Sa halip na sumagot si Sunghoon ay hinawakan niya ako sa balikat para isandal sa'king upuan. My cheeks heated up when he casually placed his arms around my shoulder.
Agad 'kong naisip lingunin si Sheena, tama nga ang hinala kong nakatingin siya sa amin. Pasimple kong tinanggal ang kamay ni Sunghoon na nakaakbay sa'kin, tinanggal nga niya ang kamay niya pero pinaglaruan niya naman ang buhok ko.
Hinayaan ko nalang siyang gawin yon habang ramdam ko ang masamang tingin ni Sheena.
Nagsimula na ang competition, si Sunghoon ang huling magpeperform kaya hindi muna siya umalis sa tabi ko. Nakakatawa ang minsan niyang mga comment sa performance ng mga kalaban niya. Halatang confident siya na siya ang mananalo ngayon, wala man lang bakas na kinakabahan siya.
I smiled as I remember that I only used to watched him before, hindi ko kailanman naranasan ang makausap siya sa araw ng competition pero ngayon ay heto siya sa tabi ko… resting his arms on my shoulder, comfortably…
Bakit kaya ganito siya ngayon?
Does he like me? I quickly erased that thought in my head! I shouldn't get my hopes up, it's obvious that he's just friendly to me.
Tinapik niya ang balikat ko bago siya bumaba sa Ice Rink, nag-warm up siya habang hindi pa tapos magperform ang skater na susundan niya.
Nagskate si Sunghoon papunta sa gitna ng Ice Rink nang tawagin siya ng Announcer "Park Sunghoon, 18. Representing Seoul High School"
Ilang segundo lang ay nagplay na ang song choice ni Sunghoon.
My heart almost melted when the beat dropped, he swiftly move on the ice rink,
♫ There goes my heart beating ♫
His every move synched with the melody, this performance is way better than his past performances.
