hoe het verder ging

43 8 9
                                    

Gelukkig nam Isaac me mee. Hij liet me vallen op zo'n 10 meter afstand van de boom waar ik ben opgegroeid. Deze landing deed, in tegenstelling tot de landing op Isaacs hoofd, geen pijn. Het gras was nog zachter dan ik had verwacht. Het voelde goed om daar te liggen.

De dagen daarna, die weken werden, gingen als een waas voorbij. Het waren geen fijne weken. Ik voelde me slecht, de bruine plek werd alleen maar groter, en groter, en bruiner. Maar op een dag voelde ik nieuw leven in me omhoog komen. Een zaadje in mij was ontkiemt en er ging een nieuwe boom groeien. Ik was heel erg enthousiast. Isaac zat nog elke dat bij de oude boom. Op een dag had hij een krant bij zich, en hij was duidelijk opgewekt. Ik heb zo'n idee dat hij beroemd is geworden met een boek ofzo. Het is hem gegunt. Ik ben niet meer zo'n groot fan van hem als vroeger (nadat hij me heeft laten vallen, enz.) Maar ik bewonder hem nog steeds voor zijn doorzettingsvermogen.

Ik groeide uit tot een grote boom en heb heel veel appels gekregen. Ik heb ze verhalen over Isaac verteld, en nu bewonderen ze hem ook allemaal.

De appel is 208 jaar oud geworden. Hij is overleden aan een boomziekte. Hij heeft nog veel bijzondere dingen meegemaakt en daar was hij trots op. Tot op het laatste moment heeft hij verteld over Isaac en de val.

Rust in vrede appel😪

De beroemdste appel ter wereldWo Geschichten leben. Entdecke jetzt