CAMPUS CRUSH MEETS VARSITY CAPTAIN

Chapter 3 "Panunumbat"

Lola Trina:Apo....tahan na...please pwde bang patawarin na natin dad mo???nangyari na ang lahat alam kung mahirap mag patawad sa sitwasyun mo at mas nasaktan ako ng subra sa ginawa ng dad mo dati yung paghihirap na yun pag naalala ko isang malaking sumpa para sakin ang lahat  peru Carl....minsan mahalaga sa sarili natin ang pagpapatawad kalimutan na natin ang lahat at magsimula ulit sa panibagung hakbang ng buhay....

Carl:Lola!....ganun lang kadali sayu ang lahat??huh??.....madaling sabihin ang salitang "patawad" okay!!!sigee!!!sabihin nating matagal kuna siyang napatawad peru di muba naisip lola???na kahit anung gawin mung pagtanggap sa kanya ng buo di parin pwde dahin yung sakit andito parin!!!!!kaya minsan naisip ko ayaw kung maging plastic.....

"Biglang lumuhod si Carlos at hinawakan ang paa ni Carl at dun ibinuhus ang lahat ng luha."

Lola Trina: Carlos!!!tumayo ka parang awa muna!!!

Carlos:Lola Trina...kung Ito lang rin ang tanging paraan upang mapatawad ako ng anak ko....di ako tatayo.dito hangga't d nya ako tatanggapin bilang ama nya..

Lola Trina:C...a...r...l...o...apo....please....wag mung gawin to.....magulang mo yan....

Carl:Gaya ng sinabi ko matagal na kita pinatawad peru yung sakit na iniwan mo samin andito parin sa kaloob-looban ng isipan ko..bago namatay si mama yun ang hiniling nya sakin kung sakaling magkikita man daw tayu papatawarin kita....yun ay isang pangako na kahit kailan ma'y di ko kayang suwayin...I already accepted your sincere sorry but one thing that na di ko kayang gawin ang tanggapin ka bilang ama ko.!!!!!!...dahil kahit kailan d ka naging mabuting ama!!!! sakin!!!! at samin ni mama!!!....pwde kanang makakaalis!!!!!......at please ayaw kuna ulit makikita pag mumukha mo!!!!!!!........

"Tumayo si Carlos at nag akmang yakapin ang anak niya subalit umiwas ito palayo sa kanya at pumasok sa kwarto nito"

Lola Trina:Yaan muna natin siya sa ngayun maaring nabigla lamang siya sa mga pangyayari matatanggap karin nyan...

"Huminga ng malalim si Carlos at umupo ito at kinausap si Lola Trina tungkol sa pag aaral at titirahan ni Carlo sa Manila nais ni Carlos na bumawi sa lahat ng pagkukulang nya sa kanyang anak dahil alam nyang kulang parin ang lahat na ginawa niyang pagbibigay sustento kay Carl kaya naisipan niyang kausapin si Lola Trina tungkol dito alam kasi ni Carlos na mas malaki ang halagang kailangan pag nasa Koliheyo kana at naisip nya din na di madali ang kursong ninanais ng kanyang anak subalit di ito pumayag dahil alam nya pag gagawin nya yun baka mas lalong lalayu si Carlo at ayaw niyang kasuklaman cya ng apo..."..pagkatapus ng pag uusap na yun agad silang umalis at nag paalam narin..

Lola Trina:Apo?Carl? Labas kana diyan wagkana magtampo kay lola...lika na dito kain ka muna bago ka matulog ...carl??....

"Di nakinig si Carl kaya naman pumasok si Lola sa kwarto dun nya nakita ang apo niyang tulog pala ito...nilapitan nya si Carl at kinumutan sabay himas sa ulo nito at nagsasalita....

Lola Trina:

"Hayyy naku Apo patawarin moku kung marami man akung naitagu sayu tungkol sa ama mo ayaw ko kasing masaktan kapa alam ko naman kasi na kapag sasabihin ko sayu ang lahat di mu parin ako paniniwalaan dahil sa laking galit mo na naitanim dyan sa dib-dib mo....Alam muba Carl mabait naman talga ang iyung ama napilitan lang itung magpakasal dahil sa takot na baka idamay ka tayu...kaya sinakripisyu niya ang kanyang sarili upang maligtas tayu sa kapahamakan....sana naman mapatawad muna papa mo bago ako mamatay yan lang talaga ang tangi kung hanggad ang magkaayus kayung dalawa.....