A Player and A Boyish Girl. ♥♥

APBG Ⅶ: The Worst Date Ever

APBG Ⅶ: The Worst Date Ever

Shekkinah's POV

Andito na ako sa condo unit ni Kuya. Bukas nalang ako uuwi sa bahay. Gusto kong magpahinga ngaun dito eh..

Pagkaopen ko ng pinto, nanlaki ang mga mata ko sa bumungad sa akin.

"K-Kuya.." A-Anong ginagawa ni Kuya dito.? Dahan dahan akong pumasok sa loob at sinara ang pinto. Lumapit ako sa kanya.

Tiningnan ko ang expression ng mukha ni Kuya. Lagot. Galit na naman ata sya. Ang tatalim ng mga tingin ni Kuya saken. Alam na nya kaya ung panunungod na ginawa ng ggong Rael na yun?? Taena. Papatayin ko talaga un eh.

Nagulat ako ng tahasan nyang tinanggal sa ulo ko ang bonnet. Taena! Alam na nga nya!

"Alam kong irita ka pag may kung anong nakapatong jan sa ulo mo. Then suddenly bigla kang nagbonnet? Sinung niloko mo Inah?" Nakakatakot talaga si Kuya. Kaya hndi kataka-taka na leader sya ng isang gang eh..

"W-Wala lang naman 'to Kuya eh.. simpleng sugat lang -------"

"SIMPLE?!?! SIMPLENG SUGAT LANG INAH?!? EH P*T*NG*N* MO PALA INAH EH!! AKALA MO BA MAITATAGO MO SAKIN YANG ENGKWENTRO NYO NI RAEL?! BAKIT DI MO AKO TINAWAG?!? BAKIT DI KA HUMINGI SAKIN NG TULONG!!!!" N-Natatakot na talaga ako kay Kuya. Iwinawasiwas na ni Kuya ang magakabila kong balikat. Nanlaki na ang mga mata nya. Galit na galit na talaga sya.

"KAYA KO ANG SARILI KO KUYA! HNDI PA NAMAN AKO PATAY DI BA?! BITIWAN MO NGA AKO! NASASAKTAN AKO!!!" Sabay tulak ko sa kanya ng pagkalakas lakas. Ngayon lang ulit kami nag-away ng ganito ni kuya. Palagi lang naman kaming nag-aasaran pero hndi kami umaabot sa ganito.

Nag-iba na naman ang aura ni Kuya matapos ko syang itulak. N-Nakakakilabot. Iba talaga sya..

"Patay?... kung ganun, yun pala ang hinihintay mo ganun? Hanggang kelan mo papatayin yang sarili mo Inah? BALAK MO BANG PATAYIN ANG SARILI MO HAH!!! TUMIGIL KA NA INAH!! WAG MO NAMANG GAWIN 'TO SA SARILI MO! HNDI KA BA NAAAWA SA SARILI MO?! Dalawang taon Inah. Dalawang taon munang unti-unting pinapatay ang sarili mo. Maawa ka naman. Kahit para kay Umma at Appa man lang. O kahit sakin? Mabuhay ka Inah. Mabuhay ka Veronica." Agad agad na bumagsak ang luha sa mga mata ko. Nasasaktan ako. Alam kong nahihirapan narin si Kuya sakin. Pero.. eto na ang bagong ako. Pilitin ko mang magbago, pakiramdam ko hndi ko na magagawa pa un.

"Ang minsang naging halimaw Kuya, kahit kelan hndi na mababago yun. Hndi na mawawala sa kanya yun. Pabayaan mo nalang ako Kuya." Sabay hablot ko ng bonnet sa kamay ni Kuya at labas sa condo nya. Saka na lumabas ang buo-buong luha sa mga mata ko..

----------------

"Nak, Shekkinah.. kain ka na ooh.. hndi ka pa kumakain kaninang umaga. Darating na yung Appa mo ngayon.. dali na oh." Tss.. darating pala si Appa ngayon.. tss, maganda.

"HINDI AKO NAGUGUTOM!" at itinakip ko sa mukha ko ang kumot. Naiinis ako kay Kuya. Hndi nya ako maintindihan. Alam nya ang buong storya kaya ako naging ganito, pero... aish.

"Hayaan nyo na sya Umma.. kakain yan kung nagugutom na sya. Tara na, hatid ko na po kayo sa Airport." Heh. Kasama pala si Kuya kay Umma sa Airport. Tsss.. eh di wow!

"Sige.. Anak!.. May pagkain na dun sa mesa ahh.. kumain kana, makikita ka ng Appa mo nangangayayat ka na.. Alis na kami." Nakarinig ako ng mga yabag pababa ng hagdan. Tsss..

----------------

2 oras bago ako lumabas ng kwarto ko. Tsss.. kanina pa ako nagugutom eh.. pagbaba ko, dumiretso ako sa mesa. Hmmmmm! Ang sarap naman!!! Tinolang manok ang ulam! Ahahaha one of my favorite. Kumain lang ako ng kumain hanggang sa mabusog ako.