schrijfwedstrijd Famke

47 3 2
                                    

548 woorden

Het was stil bij MI5 Ik liep richting mijn kantoor en keek of 008 er al was geweest of dat mijn favoriete secretaresse Mary Goodnight of Loelia Ponsonby nog wat had achtergelaten. meteen liep ik toen richting het kantoor van mijn hoge baas M en opende de bruine deur. Er klonk gesteun en gekreun toen Ik binnenkwam. Ik zag een blonde dame een schilderij met moeite ophangen. 'Zal ik even helpen Eve, dat gaat makkelijker.' Zei ik vriendelijk en hield haar vast bij de heupen waardoor ze wat opgetild werd. 'Zo die hangt weer recht.' Zei Jane.

De dame kwam weer neer en zag mij staan. 'Ze heeft veel over u verteld, u bent zeker 007?' Vroeg het meisje verrast en erg zenuwachtig. 'En jij bent Money penny?' Vroeg Ik verbaast. Het meisje nam plaats achter het bureau met de laptop en glimlachte. 'We zijn nog niet voorgesteld: Jane Money-penny.' Zei ze schattig. 'Oh, het spijt me je kunt naar binnen, ze verwacht je.' Ik knikte en zag het rode licht branden boven de deur. Ik opende de twee rode deuren en kwam binnen in het vertrek van zijn hoge baas.

Na een tijdje ging de deur open en Jane mij terugkomen. Jane bij mij een traan langs mijn oog gaan en voelde met hem mee. 'Jane, kan je nagaan voor mij hoe het is in Barcelona.' Vroeg hij. 'Wat moet ik van je opzoeken, je collega's, vrienden.' zei ze. 'Karel en Marja Bell.' Antwoorde Ik en verliet het kantoor. 'James. 'riep Jane nog. Maar ze was te laat. 'laat maar je vergeet mij een kus te geven.'

Ik liep richting mijn kantoor toen ik een jongen gozer zag staan. Het leek net een student een whizzkid. 'Welkom, Aangenaam ik ben R, hierbij overhandig ik u mijn gadgets voor de missie.' Ik keek de knul aan en glimlachte. De jongen zag Bond merkwaardig kijken en grinnikte in zichzelf. 'Het zijn een wapen p99 en een zender voor het geval dat, Succes met de missie 007.' snel bedankte ik en liep door. De jongen draaide zich om en riep nog wat naar Bond. 'Oh, James breng alles heel terug wil je!...' Bond verliet de afdeling en verwenste de verversing in het agenten-schap. "Wanneer moest ik weg?"

De volgende dag kwam ik aan in het Toscaanse plaatsje Arezzo en snoof de geur van de lavendel op. Hij zag Manuela al staan bij de boerderij. Manuela was een agente van Station VH Arezzo. Was minimaal 30 jaar gekleurd bruin, had zwarte ogen en zwart haar. ik stapte uit de Fiat en liep op haar af.

'Martini?' Klonk er vanuit de keuken. Bond knikte en ging aan de tafel zitten. Hij legde het dossier voor zich neer en bekeek de resultaten. 'Dus een oud bekende is hier en jij moet hem doden?.' Vroeg Manuela om helderheid. Bond zag haar de keuken uitlopen met een martini in haar hand. Ze zette het glas op de tafel en nam plaats op de bank. 'die missie kan wel wachten,' grijnstde ik zelf.

Langzaam trok ik aan de rist van Manuela haar jurk die ging open en Manuela opende haar mond. De ochtendjas viel langzaam op de grond en Manuela strekte zich helemaal uit voor mij. ik liet mijn colbert naar achteren vallen en zoende haar.

😉verhalen voor op je nachtkastje 🍑Kde žijí příběhy. Začni objevovat