35.Something or someone ?

314 17 11
                                    

"Μαμά , είσαι σίγουρη ότι θες να φύγω ;"την ρώτησα αφήνοντας το ποτήρι δίπλα στο κομοδίνο της .

"Alison για χιλιοστη φορα ναι ! Την επόμενη εβδομάδα θα πάω για δουλειά , είμαι μια χαρά"μου είπε αγανακτισμένη φαίρνοντας το πάπλωμα εως τα πόδια της .

"Εντάξει εντάξει , θα πω και στην κυρία Mary να περάσει"αναφώνησα και έκατσα δίπλα της στο κρεβάτι .

"Τώρα που είπες Mary, μου είπε ότι δεν ήσουν μόνη στις αρχές στο νοσοκομείο , αλλά με ένα αγόρι"χαμόγεάσε πονηρά και ενθουσιασμένα . Άρχισα να νιώθω άβολα, ποτέ δεν ήμουν πολύ άνετη με αυτές τις συζητήσεις με την μητέρα μου , είδικα σε αυτή εδώ εκτός από ότι νιωθω άβολα δεν ξέρω και τι να της πω .

"Ήταν ένας φίλος που με έφερε όταν έμαθα για το ατύχημα"αναφώνησα κοιτώντας τα πόδια μου νευρικά .

"Φιλάς του φίλους σου στο στόμα;"σχεδόν χοροπήδησε χαρούμενη ενώ εγώ είχα τρομοκρατηθεί. Ξάπλωσα πάνω στα πόδια της απελπισμένα "Βλέπω στα είπε με λεπτομέρειες"ξεφύσησα ενώ άρχισε να χαϊδεύει το κεφάλι μου .

"Δεν είναι κακό να βρεις κάποιον , μετά τον Alex ήσουν χάλια"είπα και έβγαλα έναν λιγμό απελπίσίας χωρίς να κλάψω . Άρχισε να αναρωτιέται τι συμβαίνει αλλά δεν απαντασούσα, τι να απαντουσα ; Ότι απατάω το αγόρι μου με τον άνθρωπό που τον έχει πληγώσει περισσότερο από τον καθένα και εκτός από αυτό δεν σημαίνω τίποτα για αυτον;

Πληγώνω τον Alex για κάτι περιστασιακό . "Μαμα."αναφώνησα , "Εχεις πιάσει ποτέ τον εαυτό σου να θέλει κάτι άλλο;"είπα χωρίς να την κοιτάω, "Κάτι που δεν είχες ξανά συναντήσει μέχρι τώρα ;"συμπλήρωσα και την ένιωσα να χαμογελά ενω συνέχισε να χαιδευει τα μαλλια μου .

"Κάτι ή Κάποιον ;"αναφώνησε και μπορούσα να νιώσω το χαζό της χαμόγελο που επιτέλους με συμβουλεύει για κάτι . Δεν απάντησα , ήξερα που θα πήγαινε η κουβέντα ."Ναι"αναφώνησε και σηκώθηκα ώστε να μπορώ να την κοιτώ . "Ο πατέρας σου ήταν το διαφορετικό για εμένα"χαμογέλασε .

"Ναι αλλά ο μπαμπάς ήταν καλός"αναφώνησα και με κοίταξε με στραβό χαμόελο .

"Κάνεις δεν είναι κακός , οι κακοί βρίσκονται στις φυλακές"χασκολέλασε , που να ήξερες μαμά. "Πάντως δεν είναι κακό που θες να κάτι διαφορετικό , το να συνηθίζουμε τη ζωή και τους ανθρώπους γύρω μας δεν είναι καλο"με συμβούλεψε και έγνεψα καταφατικά σαν μικρό παιδάκι που του έλεγαν να μην ξανά πάρει καραμέλα από άγνωστο .

Bad boy in collegeWhere stories live. Discover now