"Bu da neee?"
Her taraf Akhselin ve benim fotoğraflarımla doluydu. Fotoğrafın birinin üzarindede bir not vardı.
#bunları Mertten sakla çünkü tek gerçeğimiz bunlar kaldı.#
Gerçekten aldatmışmıydım? Ayrıca aptal mı bu çocuk tabiki saklıyacağım Mert bunları görse aramızdaki her şey biter.
Notu ve bütün resimleri topladım nereye koysam diye bakınırken aynalı dolabımın üstündeki kutuyu fark ettim.
Hepsini içine tıktım ve kapağı elime aldım.
Kapağında
#asla ayrılmayacağımıza söz veriyoruz#
Yazıyordu. Altında da iki imza vardı birisi benimdi peki diğeri?
Mert'in imzasını hiç görmemiştim acaba bu kutu ikimizemi aitti? Eğer öyleyse bu resimleri içine koyamazdım o arada kapı çaldı başka şansım yoktu resimleri içine fırlatıp kapağı hızlıca kapattım ve kutuyu yatağın altına ittim. Koşarak gidip kapıyı açtım. Mert gelmişti.
~~Akhselden
Mervenin hafıza kaybı beni vurmamıştı beni vuran o serseriyle birlikteymiş gibi hatırlamasıydı ve o pislik bütün durumu aleyhine çevirmişti ama bilmediği bir şey var ben ondan daha öndeydim.
Doktoruyla konuşmuştum başta
"Eski resimler, eskiden gittiğiniz yerler, eski konuşmalarınız bunların hepsi bir anda tüm hafızanın ya da en azından Bazı anıların yavaş yavaş gelmesini sağlar" demişti.
Bende bu oyunu Mertin aleyhine oynamaya karar vermiştim.
Evine gittiğimde onların birlikte olacağını tahmin etmemiştim. Aslında etmiştim, sadece öyle olmamaları için dua ediyordum çünkü Merveye resimleri göstermeliydim.
Mertin davranışıma kızıp Merveyle odadan çıkması her ne kadar hoşuma gitmesede işime gelmişti her tarafı resmimizle kapladım ve ona bir not bıraktım umarım resimlerin arkalarını okuduğunda bir kaç bir şey hatırlar.
Mervenin resimleri tek başına görebilmesi için Merti dışarı çekmeliydim.
"Seninle konuşmam gerek" dedim aslında ne konuşacağımı çok iyi biliyorduk
Yinede beklenen konuşmayı yapacak kadar saf değildim.
