Lost Village Arc: COMPLETED

Chapter 5: Meet the Client

Chapter 5: Meet the Client

Tanging ang sasakyang pangdagat lamang ang pwede naming gamitin na transportas'yon upang makaalis sa islang 'to. Inabot pa kami ng kalahating araw mahanap lang ang bangkang ginamit ni Thud papunta dito. We found it near at the Deisn Wood kung saan ko siya natagpuan pero nakakapagtaka dahil hindi ko na maramdaman ang aura ng limang golem na nakaharap ko kahapon.

Pagkakuha namin ng bangka ay agad na kaming sumakay at nagsagwan paalis. Sa wakas ay makakaalis na rin ako sa lugar na 'to. Sapat na damit lamang ang dala ko at ang batong iniutos ni tanda sa'kin, bukod do'n ay wala na akong ibang dinala.

Isang oras ang makalipas nang umalis kami sa isla, nasa gitna pa rin kami ng dagat. Hindi na namin matanaw ang isla pero masama ang pakiramdam ko dito, para bang hindi maganda ang mangyayari.

"Seriously Thud, where are we?" Naiiritang tanong ko habang pinagmamasdan ang subrang lawak na karagatan.

Panay ang pagsagwan ko habang tinitingnan niya ng mabuti ang mapa na hindi ko alam kung saang lupalop niya nakuha. Kalapit bayan lang naman 'yong lugar ng kliyente pero bakit inabot kami ng ganito katagal?

"I think, we are lost!" Nagpatuloy ako sa pagsagwan hanggang sa tuluyang mag-sink in sa utak ko ang sinabi niya.

"LOST? SA GITNA NG DAGAT?" sigaw ko dahil sa subrang pagkainis.

"Oi! Oi! Sandali!" Parang gulat na gulat na sabi nito na para bang pinipigilan niya ako.

"Bakit na naman?" Iritang tanong ko.

"Bakit mo binitawan 'yong sagwan?" nanlaki ang mga mata ko nang ma-realize ang sinabi niya. Tiningnan ko ang mga kamay ko at wala na nga itong hawak. Lagot na!

Bigla siyang tumayo at tumalon sa dagat ng walang pasabi. Pero dahil talaga atang puro kamalasan na lang ang aabutin ko sa lalaking 'to ay sumabit ang paa nito sa bangka kaya maging ako ay nahulog.

-~•~-

Naramdaman ko ang pag-pump ng kung sino sa dibdib ko kaya unti-unti akong nagmulat pero lahat ata ng katinuan sa katawan ko ay bumalik nang makita ko ang lalaking walang ibang binigay sa'kin kung hindi kamalasan na unti-unting inilalapit ang mukha niya sa'kin.

"AAAAAAAH!" Sigaw ko sabay sipa sa kanya ng malakas bago pa man maglapat ang hindi dapat. "BASTOS! MANYAK!"

"Tsk! Tinutulungan na nga dami pang reklamo," bulong nito na hindi ko alam kung bulong ba talaga kasi narinig ko naman.

"Tinutulungan? Eh kung lunurin na lang kaya kita?" Tanong ko habang inaalala ang nangyari bago ako tuluyang mawalan ng malay sa tubig kanina.

Sumabit ang paa niya sa akmang pagtalon kaya maging ako ay nahulog at nataob ang bangkang sinasakyan namin. Lumangoy ako pataas para makaahon nang bigla na lang siyang kumapit sa paa ko at pilit iniaangat ang sarili niya. Kaya sa halip na makaahon ako agad ay tuluyan akong nawalan ng hininga at nawalan ng malay.

"Tatalon-talon pa kasi, hindi din naman pala marunong lumangoy!" Pagpaparinig ko sa kanya kahit pa katabi ko lang siya.

"Ang ingay!" Reklamo niya habang tinatakpan ang tainga. Kaasar talaga dapat nalunod na lang 'to kanina eh.

"Nasaan 'yong mapa?" Tanong ko habang pilit pinapahinahon ang sarili ko.

"Huh?" Tanong nito habang nakalagay pa rin ang daliri niya sa tainga. Nanadya ba siya?

"Nasaan ang mapa?" Kaunti na lang talaga, malapit nang maubos ang pasensya ko.

"Huh?"

"ARGH! TANGGALIN MO KASI 'YANG DALIRI MO SA TAINGA MO NANG MARINIG MO AKO!" Sigaw ko na halos mapaos pa ako.