bil(e)mezler

14 1 2
                                    

fakat sevdiğim..
bizi her dile getirdiklerinde
yüreğimdeki kuşların
kafesleri içindeki çırpınışları çınlatır kulağımı
bilmezler..
kelimelerin yitikliği içindeki savaşımızı
bilmezler..
ben düşünür dururum her şafak vakti
seni,
düşünürken şaşakalırım
bu hissler zelzelesi altında nasıl sağ kalabildiğime
ellerim..
her değişinde tenine
karıncalanır ruhum..
ellerim..kor bir alev..
beline yakışıyor en çok ellerim
zarif belin, elimin altında alev alev
sonra gözlerim
her bir zerreni ezbere bilir gözlerim
ne acı ki
bir gün unutmaya çabalamam bile nafile
ve dudaklarım..
şakağına ev sahipliği yapar
usul usul solurum kokunu
âh, saçların güz çiçeğim..
her mevsime ayak uydurur saçların
bazen, bir kış mevsimi kadar soğuk ve acı kokar
bir eylül akşamı ıslak ve hüzün kokar
bahar geldiği vakit çiçeklere ev sahipliği yapar sanki
ve bir yaz akşamında sıcak ve iç gıdıklayıcı kokun sarar etrafımı
her bir zerreni ezbere bilen gözlerim
alışamaz kusursuzluğuna
bakakalırım gözlerine
bir girdap..
sonra gülümserim
kocaman gülümseme oluşur sîmamda
ben alışamam sana
dile getirdikçe hoyratlaşırım da solarım diye
seni anlatmam kimselere
neden anlattığımı da bilmez kimse
bilmesinler..
zaten bilmezler de değil
bilemezler.

bir.yirmiüç

belirsizlikKde žijí příběhy. Začni objevovat