Can Çıkmazı

Bahara İlişmiş Soğuk

Geçer ,diyeceklerdi. Geçecek şey neydi? Ben parmağımı kesmemiştim ki. Düşüp dizimi kanatmamıştım. Ben çok hasta olmamıştım. Ben kalbimin en güvendiğim insan tarafından zehirlenmesini görmüştüm. İhanetin en ağırını görmüştü benim gözlerim. Nasıl geçerdi?Geceler boyu koynumda uyuttuğum adamın ihaneti nasıl geçerdi? Hayatım boyunca seçebildiğim tek kişiden vazgeçmeye zorlanmıştım bu his nasıl geçerdi?

Bahar gelir ağaçlar çiçek açar rüzgar ılık ılık eserdi ama ben bilirdim.Kimse görmese de bahara ilişmiş o soğuğu bilirdim. Beni üşütür gülümsemelerimi yarıda kestirirdi.

Gerçek bir acı sustururdu. Bakmayın öyle canı yandığında konuşanlara iflahı kesilene kadar susanlar vardı. Aynada gördüğüne bile konuşamayanlar kan kusa kusa devam edenler vardı.

''Abla bak.''

Irmak elinde tuttuğu ipin bir arada tuttuğu bir sürü balonu göstererek havuzun kenarında koşturuyordu. İnce bacaklarını gözler önüne süren kırmızı şortunun kenarlarına en sevdiği çizgi filmin karakterlerinin fotoğraflarını yapıştırmış olmasına gülümsedim.

Bu kadar zayıf olması sinirimi bozuyor olsa da beslenmesi sağlamdı. Herhangi bir sağlık sorunu da yoktu. Doktor sadece metabolizmasının hızlı olduğunu söylemişti.

''Yorulmak nedir bilmez misin sen?''dedim oturduğum hamaktan kalkıp ona doğru ilerlerken. Koşarak önüme kadar geldiğinde bütün dişlerini görebildiğim gülümsemesi soldu.

''Yüzün çok acıyor mu?''

Yüzünü düşürenin yaralarım olduğunu bilmek içimi acıttığınında yere eğilerek onunla aynı boya geldim.

''Acımıyor güzelim sabah krem sürdün ya geçti acısı.''

Boştaki elini uzatarak yanağıma dokunduğunda kaşları çatıldı.''Abim geldiğinde ona söyleyeceğim sana bunu yapanları dövsün.''dedi bilmiş bilmiş.''Belda abla abimi kimse dövemez değil mi?''

''Dövemez tabi.''dedim usulca.''Abin çok güçlü senin.''

''Abim gelince evleneceksiniz değil mi?''

Irmak sordukça ben zorlanıyordum bu yüzden hain bir sırıtışla onu kollarımın arasına aldım.''Irmak nefesini tut havuza atlayacağız.''dediğimde dudaklarından kahkahalar döküldü.

''Abla ama ben yüzemiyorum ki.''dedi kıkırdayarak. Aslında yüzüyordu ama hala daha korkuyordu.

''O zaman boğulursun küçük hanım.''

İkimizin bedenini de havuza attığımda suyun altından kısa sürede çıktık. Irmak minik elleri ile havada kalmaya çalışıyor bir taraftan da balonlarını sıkıca tutmaya devam ediyordu.

''Hani yüzme bilmiyordun sen?''

''Unuttum sanmıştım.''dedi kıkırdayarak.''Unutmuş olsam da sen boğulmama izin vermezdin zaten.''

Onun kelimeleri bazen bıçak gibi kalbimi deşiyordu. Haklıydı vermezdim.Abisini susuz boğarken Irmak'ın boğuluyormuş gibi hissetmesine bile izin vermezdim.Bir saat kadar Irmak'la havuzda vakit geçirdikten sonra ona güzelce banyo yaptırmış uykuya dalmasını izlemiştim.

Sonunda vakit dolduğunda saçlarına bir öpücük bırakarak odadan çıktım.Bu akşam büyük bir organizasyon vardı.Ekipler arasında nam salmış bir abinin düğünü olacaktı.Uzun süredir çalışmıyor olsa da düğününde hepimizi görmek istemişti.